23 stycznia 2010 r., godz. 6:40 czasu kalifornijskiego.

   W hrabstwie Orange County przestało wreszcie padać! Świta, słychać śpiewy budzących się ptaków. Życie kolibrzej rodzinki toczy się normalnie. Obydwa pisklęta przetrwały trudny okres, urosły, mają już śmieszne, rzadkie piórka. Mama spełnia swoje obowiązki jak należy. Bardzo się cieszę, że ptaszkom nic się nie stało!

- godz. 6:40, mama poleciała posilić się, a może i dzieci nakarmi jak wróci; maluchy nie śpią, kręcą się w gniazdku
   (f. 1) - widać to mimo szarówki;
- godz. 7:10, Phoebe na gniazdku (f. 2);
- godz. 7:18, maluchy już wysoko wystawiają dziobki (f. 3) z gniazdka;
- godz. 7:19, karmienie (f. 4), szkoda że - niestety - tyłem do kamerki.

     

Ostatnio edytowany przez Barbarka (2010-01-28 17:44:57)

30 stycznia 2010.

Phoebe troskliwie zajmuje się swoim jedynym dzieckiem...


 

04 lutego 2010 r.

Niestety, ocalały ze styczniowej pluchy koliberek jest chory. Na zdjęciach widać, że jest pokryty dziwnymi naroślami...
Wczoraj nie podobało mi się tylko coś w okolicy dziobka, ale dziś już nie mam wątpliwości...  Żal mi ptaszków...

 

19go stycznia wylęgło się pierwsze pisklę, dziś mija 16 dni. Dla porównania można zobaczyć, jak wyglądały 16to-18to dniowe pisklęta z przedostatniego lęgu:

Renia napisał:

28 listopada 2009

Starszy koliberek skończył dzisiaj 18 dni, młodszy 16. Rosną, mają coraz więcej piórek. W gniazdku robi się coraz bardziej ciasno, więc wiercą się, przepychają. Phoebe nie karmi ich już tak często, jak przedtem. Wkrótce rozpoczną trening skrzydeł, by odbyć swój pierwszy lot i opuścić gniazdko na stałe.

http://images41.fotosik.pl/228/cbb93991c97ac97cm.jpg  http://images45.fotosik.pl/233/02e502665eebb575m.jpg

Ostatnio edytowany przez Barbarka (2010-02-05 13:42:04)

7 lutego 2010

Muszę się zgodzić z Barbarką - z koliberkiem jest coś nie tak. Ma już 19 dni, a jest mały, niezdarny, ma niewiele piórek (fot. 1). Dla porównania dołączam zdjęcie piskląt w wieku 16 i 18 dni (fot. 2). Wyglądają zdecydowanie doroślej niż Sassy. Zdjęcie zostało wykonane 28 listopada ub. roku. Koliberki sześć dni później opuściły gniazdko. Nie wygląda na to, by Sassy udało się tego dokonać.
A może mój niepokój to wynik niewiedzy? Miejmy nadzieję, że tak. Może kolibry rozwijają się w różnym tempie? Jak zaobserwowała Barbarka, apetyt małemu dopisuje. Pozostaje nam tylko trzymać kciuki.

 

11 lutego 2010

Dziś opiekun gniazda robił zdjęcia małej Sassy. Oto linki: http://cam.dellwo.com/pics/sassy-021109.jpg  http://cam.dellwo.com/pics/sassy-021109.jpg  http://cam.dellwo.com/pics/sassy-020710.jpg  trzecie zdjęcie jest  z niedzieli 7 lutego.
Na czacie toczyła się ożywiona dyskusja o tym, czy można w jakiś sposób wspomóc rozwój Sassy i że to raczej wiązałoby się z wyjęciem jej z gniazda. Opiekun stwierdził, że nie będzie interweniował dopóki Phoebe się nią opiekuje.

Ostatnio edytowany przez zoska (2010-02-11 23:00:33)

15 lutego 2010 r.

   Phoebe troskliwie opiekuje się Sassy. Mała Sassy czyni postępy: potrafi już zatrzepotać skrzydełkami (f. 1), na których bardzo ładnie widać rosnące lotki. Potrafi też posłużyć się nóżkami gdy coś jej przeszkadza przy dziobku (f. 2). Jest coraz silniejsza i nawet siedząca na niej Phoebe coraz mniej ją ogranicza; na f. 3 coś sobie poprawia na piersi zdecydowanie wysuwając  wysoko łebek do góry. No i apetyt jej dopisuje (f. 4).
   Ciekawa jestem, czy zapóźnienie nie przeszkodzi w dalszym prawidłowym rozwoju pisklęcia. No i czy istnieje ryzyko, że jak nadrabianie opóźnienia będzie trwało za długo samica jest w stanie opuścić pisklę... Mam nadzieję, że na to ostatnie pytanie nie uzyskam twierdzącej odpowiedzi.

         

Ostatnio edytowany przez Barbarka (2010-02-15 17:52:37)

18 lutego 2010 r.

O godz. 10:14 zajrzałam do gniazdka. Mała Sassy już nie taka mała (f. 1), ale ciągle prawie bez piór. Na kilkanaście minut odeszłam od komputera. Jak wróciłam o 10:31 Sassy już nie było (f. 2). Phoebe lata jak oszalała. Co się stało? O godz. 10:46 ktoś kręci się koło gniazdka. Czekam co dalej... 


   

Ostatnio edytowany przez Barbarka (2010-02-18 22:20:30)

Wczoraj po północy czytałam trochę rozmowę na czaciku. Wybrałam kilka istotniejszych opinii wyrażonych przez moderatorów i samego Pana Pungh na temat Sassy.

Luvbird (moderator):
- Phoebe nie karmiła dziś Sassy już tak dobrze jak wczoraj.
- Przekroczywszy znacznie termin, w którym powinna opuścić gniazdo, Sassy mogłaby próbować odlecieć i wypaść z gniazda.
- To jest instynkt, który nakazuje odlecieć.
- Dziś był najlepszy moment, żeby zabrać ją z gniazda.
- Decyzja o wyjęciu jej z gniazda została podjęta dziś rano.

Olios (moderator):
- Sassy jest teraz w najlepszym miejscu, w jakim mogła się znaleźć w jej sytuacji.
- Jest w dobrych, kochających rękach. Rehabilitanci to wykształceni, doświadczeni i oddani ludzie.

LaHapienda (moderator):
- Sassy nie miała wypadku.
- Wyjęcie z gniazdka było całkowicie zamierzone, żeby poprawić jej sytuację.

Pan Pungh:
- Po wstępnej ocenie rehabilitanci nie mają pewności, co do powodzenia rehabilitacji Sassy.
- Poza niedorozwojem mogą być także inne problemy.
- Jest problem z językiem, który nie jest ułożony prosto - na zdjęciu język skierowany jest w prawo. Także dziób jest nieco zdeformowany.
- Martwi ich także zmiana na koniuszku od spodu … może to nic takiego – narośl, uraz, alergia, nie wiadomo.
- Phoebe zaczęła już naprawiać swe poprzednie gniazdko.

Przy okazji, Pan Pungh podał link do filmiku z uwolnienia innego (wyleczonego) koliberka:
http://www.viddler.com/explore/Pungh0Li0/videos/31/


Moim skromnym zdaniem – zarówno deformacja dziobka, jak i uraz języka mogą być wynikiem uporczywego grzęźnięcia dziobka (a także nóżki) koliberka w ściance gniazdka rozmiękczonego ulewnymi deszczami. Wielokrotnie widziałam jak pisklę szarpało się, usiłując uwolnić się z tej pułapki, a trwało to czasem kilkanaście do kilkudziesięciu minut. Z pewnością kosztowało je to utratę ogromnej ilości energii (a także kilku posiłków), a to mogło dodatkowo przyczynić się do znacznej niedowagi Sassy. Według informacji, jaką przeczytałam wcześniej – jej obecna waga to jedynie połowa wagi, jaką powinno mieć pisklę w jej wieku.

22 lutego 2010 r., godz. ósma czasu kalifornijskiego.

Mała Phoebe mości następne gniazdko. Na tym ujęciu sytuacyjnym widać szeroki okap dachu, pod którym rośnie jej krzak róży.

24 lutego 2010

Przyglądałam się gniazdku Phoebe, bo nie widziałam jej tu od dwóch dni. Zamiast niej pojawił się jakiś inny ptak, nieco większy od rudaczka. Zatrzymał się na gniazdku tylko parę sekund, zdążyłam zrobić jedno zdjęcie.