10 sierpnia 2009

Mam pewien pomysł. Tak duzo materiału, tak duzo wspaniałych postów. Napiszmy książkę dla dzieci o bocianach. Dzieci w przedziale wiekowym od 10 do 13 lat. Dlatego ten wiek, że nie umiem zauwazyć dobrej ksiązki własnie dla nich.
Wyobrazam to sobie tak. że bedzie zbeletryzowana ale oparta na faktach. Rzecz bedzie sie działa w Przygodzicach, narratorami Przygoda i Dziedzic.

Mamy tak wspaniałych ludzi na forum:
ornitologów, żeby nie napisać głupot, a zwlaszcza pilnować własciwej terminologii
polonistów, zeby  nie pisać głupot i nie uczyc dzieci że mozna sobie pisać byle jak
prawników, zeby to jakos wyszło
no i grafików komputerowych, zeby to jakos wyszło.

Pomysł mój jest taki,że wszystko zaczyna sie od dialogu Przygody z Dziedzicem, kiedy ona mówi o tym, ze jest kamera i musi ładnie wygladać.

Nie umiem dobrze pisać. Powiedzmy,że piszę pierwszy rozdział i forumowicze go redagują. Musi być ktoś prowadzacy.
Dzisiaj na tyle, bo chyba bociany nam odlatują.

Pomysł Magdy jest uroczy, choć, jak mniemam dość trudny do zrealizowania w warunkach forumowych. Niemniej, możecie liczyć na moją pomoc, jeżeli coś się z tego urodzi

Jestem dosłownie na "życiowym zakręcie śmierci". Nie wiem czy wyszłabym z tego cało, gdyby nie przygodzickie bociany i to przepiękne, przyjazne forum, na którym mogłam choć na trochę oderwać się od koszmaru mojej rzeczywistości. Nagrywając i montując filmiki, dociągnęłam jakoś fizycznie i psychicznie do tego szczęśliwego dnia, kiedy (po prawie trzydziestu latach małżeństwa) wyprowadzamy się z mężem do własnego mieszkania.
Dziękuję Autorom Projektu, dziękuję Forumowiczom,  dziękuję Boćkom

skoluba napisał:

Dzien dobry
Ogladam gniazdo juz od ponad dwoch lat. Ten rok jednak zaliczam do najgorszych.
Po pierwsze beznadziejny dzwiek, po zepsuciu sie osobnego mikrofonu. Po drugie kat ustawienia kamery.
I tutaj moga miec ludzie rozne zdanie.
Nasze bocki zyja w srodku miasteczka, wiec trzeba je pokazywac w kontekscie zycia tego miasteczka.
Jakkolwiek zblizenia sa tak samo potrzebne, ale  trzeba je pokazywac takze z okolica w tle.
Tym bardziej ze po zmianie ustawienia kamery widok sie znacznie poprawil.
Nawet teraz, gdy nic sie w gniezdzie nie dzieje, kamera pokazuje tylko puste gniazdo.
Oczywiscie to jest moja osobista opinia.
Powodzenia w przyszlym roku.
Pawel

Powiem tak: wyskoczyłeś jak Filip z konopi.
Jeśli bedzie Ci się chciało to poczytaj temat: Informacje nt. transmisji
informacje o przekazie obrazu z kamery i techniczne rozwiązywanie problemów.
Jest to pierwszy temat na tym forum i jest tam wszystko opisane dlaczego jest tak a nie inaczej.
pzdr.

Witam!

Odnośnie postu wyżej. Chciałabym przypomnieć o unikaniu w postach (Zasady forum:  http://bocianyzprzygodzic.pun.pl/misc.php?action=rules) tzw "prywatnej korespondencji" (w tym celu służy PW). Dodam, że każdy ma prawo mieć swoje zdanie, wyrazić swoją opinię lub udzielić stosownych wyjaśnień, ale mimo wszystko, prosiłabym o zachowanie o formy forum.

Pozwolę sobie uzupełnić, że na temat dźwięku i technicznych problemów było już podawane (jak napisał piotrek94b) w temacie forum pt "Informacje nt transmisji". Problemy te (dosyć istotne) nie są możliwe do zrealizowania na lepsze podczas pobytu na gnieździe bocianów (co było wyjaśnione na forum).

Odnośnie ustawienia kamery (do czasu ostatniej awarii - dwóch kamer - starej i nowej) - wiem, że są przekazy pokazujące bociany i okolice, jednakże nie sądzę, że właśnie tego można oczekiwać w projekcie poświęconym na konkretne obserwacje sezonu lęgowego bocianów białych i czy tego oczekują obserwatorzy naszego gniazda, notujący dokładnie całościowe wydarzenia (?).

Porównując dane z lat poprzednich i tegoroczne notowania obserwacji - (pomimo problemów technicznych) osobiście uważam sezon 2009 za najlepszy, dane za najdokładniejsze, obserwacje (odnotowane na naszym forum) za najbardziej istotne i wartościowe.
I za to wszystko, po raz kolejny dziękuję tym wszystkim, którzy brali udział na forum, pisali posty i przyczynili się do tych obserwacji a zarazem dołożyli swoim udziałem sporo małych (i dużych) cegiełek do wiedzy o bocianach białych.

Z poważaniem
Eva Stets
Administrator forum

P.S.
Na temat całego projektu można przeczytać na stronie PwG OTOP: http://www.pwg.otop.org.pl/bocian4.php i na naszym forum w temacie pt "O projekcie" a także w licznych tekstach, jakie ukazały się od 2006 roku, tzn od czasu, gdy ruszył projekt "Blisko bocianów". Bardzo istotnym jest także obszerny artykuł Pawła w Monografii bociana białego pt The White Stork in Poland: studies in biology, ecology and conservation, Piotr Tryjanowski, Tim H. Sparks, Leszek Jerzak (red.), dostępny w formie pdf na stronie PwG OTOP: http://www.pwg.otop.org.pl/eng1.php (Dolata P. T. 2006. “Close to Storks” – a project of on-line monitoring of the White Stork Ciconia ciconia nest and potential use of on-line monitoring in education and research).

skoluba napisał:

Panie "Piotrek94b".
Napisalem ten komentaz w temacie "przemyslenia". Mysle wiec, ze dotyczy on calosci projektu.
pzdr.

To jest Pana interpretacja, Internet jest cierpliwszy niż papier i wszystko zniesie. Ciekawe gdzie Pan widzi w opisie projektu nakaz obserwacji w „możliwie maksymalnej perspektywie”?

Druga interpretacja: „Następuje celowe i świadome limitowanie owej perspektywy” brzmi już jak prokuratorski zarzut . Ano, po takim demaskatorskim odkryciu trzeba się przyznać: faktycznie w projekcie obserwacji gniazda bocianów białych „limitujemy perspektywę” do… obserwacji gniazda bocianów białych.

Mając cztery lata doświadczeń mogę stwierdzić, że ustawienie kamery jest optymalne ze względu na możliwości techniczne, potrzebę zapewnienia bocianom spokoju (a widok ludzi w tle kamery prowokował już pewne osoby do dziwnych zachowań, krzyków i machania rękoma, by się „popisać” na wizji) i zapewnienie jakości obserwacji bocianiego gniazda, bo po to jest ten projekt (również dla obserwacji innych gatunków ptaków jako gości, a te wymagają większego zbliżenia), ale nie DLA obserwacji samej wsi Przygodzice - choć jest ona interesującym tłem.

Dzięki takiemu podejściu i ustawieniu kamery zebraliśmy przy udziale forumowiczów dokładne dane  o 4 sezonach lęgowych tej pary, które w opracowaniu Evy Stets mieli okazję obejrzeć uczestnicy IV Zlotu „Blisko bocianów” 1 VIII, a w moim opracowaniu ukażą się w obszernym artykule w najnowszym numerze pisma „Studia i Materiały Centrum Edukacji Przyrodniczo-Leśnej” (zainteresowanym prześlę PDF), będąc istotnym przyczynkiem do wiedzy o bocianie białym w Polsce, a tym samym spełniając jeden z celów projektu.

Dodatkowo, zgodnie z założeniem organizatora konferencji edukacyjnej dla leśników w Rogowie, której materiał zawiera niniejszy zeszyt, opracowanie nt. projektu „Blisko bocianów” stanowi gotowy „przepis” na podobny projekt monitoringu gniazda ptaków szponiastych (np. orła bielika), który Komitet Ochrony Orłów chce zaproponować Lasom Państwowym. Więc i tu być może projekt z Przygodzic dołoży swoją cegiełkę.

Co do wrażeń estetycznych, to będą one oczywiście różne u różnych osób, nigdy się nie łudziliśmy, że zadowolimy wszystkich. Skoro jednak głosy za zmianą ustawienia kamery są pojedyncze w skali milionów obserwatorów, to znaczy, że i z tym nie jest źle.

Z ostatnim Pana zdaniem nie można się nie zgodzić. I to wcale nie dlatego, że dzięki stosowanym ustawieniom kamery, udało nam się zwiększyć WIEDZĘ o bocianach.

Pozdrawiam
Paweł T. Dolata
koordynator projektu PwG OTOP „Blisko bocianów”

plastyka napisał:

Szanowni Państwo,

Na stronie głównej (pod linkiem 'Opis projektu' możemy przeczytać m.in. "B. Cel projektu: przybliżenie mieszkańcom gminy i regionu oraz wszystkim miłośnikom przyrody życia bociana białego, „najbardziej polskiego gatunku ptaka” (w Polsce żyje ponad 50 tys. par bocianów)."

Z powyższego wynika jasno (przynajmniej dla mnie), iż życie bociana białego - jak również wszelkich żyjących istot - winno być chyba rozpatrywane w różnych aspektach i możliwie maksymalnej perspektywie. Wydaje się zatem, iż w stwierdzeniu "... w projekcie poświęconym na konkretne obserwacje sezonu lęgowego bocianów białych..."  następuje celowe i świadome limitowanie owej perspektywy.
W dobie wszechobecnego internetu i praktycznie nieskończonych możliwości ukazywania m.in. świata zwierząt naiwnością byłoby sądzić, iż np. periodyczne lub/i dynamiczne zmiany ustawienia kamer, czy też wykorzystywanie ich technicznych parametrów może przynosić jakikolwiek dyskomfort bocianom (co jest najistotniejsze) lub - o zgrozo - osobom obserwującym przekaz. Nie należy także suponować, aby osoby związane z  uruchomieniem i prowadzeniem tego wspaniałego pomysłu odniosły jakikolwiek uszczerbek na honorze.

Czy tego chcemy czy nie, przyszłość tego typu projektów związana jest ze światem multimediów, w którym roli i oddziaływania internetu nie sposób przecenić.
Albowiem wiedzy i mądrości nigdy nie za wiele.

Pozdrawiam i życzę powodzenia,
Romek

P.S. Przed Państwem ogrom pracy, a to dopiero początek...

Podglądam życie bocianów po raz pierwszy i jestem zafascynowana. Zachęcam moich znajomych również do podglądania .
   
Krysia..

19.05.2010

Ostatnie, dramatyczne, wydarzenia w gnieździe, nasunęły mi kilka refleksji.
Otóż, w moim odczuciu, Projekt Przygodzice daje nam nie tylko wiedzę o bocianach czy ptakach w ogóle. Wiele nas nauczył i w innych aspektach.
Dyscyplina - w dobrze pojętym tego słowa znaczeniu, (jak w pierwszych akapitach informacji na Forum)  - pewnie prawie każdy z nas na początku "nadziewa" się na Evę  , ale jednak, łykając przysłowiowe żaby ( w końcu bocianoluby jesteśmy!), zostajemy, więc Evo :wielki szacun dla Ciebie!.
Dzielenie się i "cos dla innych" - tu wielkie gratulacje  nie tylko dla wszystkich Organizatorów ale i dla wszystkich uczestników za to, że chcą pisać, zamieszczać zdjęcia i robić bezcenne dla tych, których nie było przy komputerze  w istotnych momentach - filmiki.
Zwyciestwo wiary w kompetencje i dobrą wolę wszystkich tych, od których w konkretnych momentach zależy rozwiazywanie problemu.

Kolejność wyżej wymienianych nie jest związana  z ich rangą w skali znaczenia  a raczej a łatwością sformułowania  (co widać po długości zdania...).

I, co bardzo chciałabym podkreślić: w tak dramatycznej sytuacji, budzącej tyle emocji czy nawet wewnetrznego sprzeciwu, udało nam się uniknąć pyskówki, awantur, dzieki czemu dalej jesteśmy. Serdeczny uścisk ręki dla Wszystkich.

Odnośnie dwóch ostatnich postów mamajki i magdag, tym bardziej, że domyślam się, że nie pojawiły się one przypadkowo, ale także odnośnie i innych, wcześniejszych postów z tego (i nie tylko z tego) tematu, jak również wielu maili prywatnych, jakie dostałam w ostatnich dniach - mam tylko jedną odpowiedź.
Dziękuję Wam z całego serca za te wszystkie dobre i ciepłe słowa i za to, że tutaj z nami jesteście!

Pozdrawiam
Eva

Podpisuję się pod postem Madzi wszystkimi kończynami :-)

Warto! Dla siebie, dla innych, a przede wszystkim dla tych skrzydlatych białasków.