19 maja 2010 r.

Zajrzałam dziś do gniazda w Wysokiej koło Międzyrzecza, ktore pozostało w tym sezonie lęgowym nie zasiedlone. Na stronie gniazda widać, że zagląda tu czasami jakiś bocian. No i udało mi się: właśnie go tu przez krótki moment widziałam, jak w relaksowej pozie sobie stoi i spogląda w kierunku jeziora (f.1).Chwilkę później zebrał się (f. 2) i odleciał (f. 3). Pewnie ma gdzieś w okolicy rodzinkę. Gniazdko zostało puste (f. 4) na tej wyspie spokoju, nad pięknym jeziorem Paklicko Małe. Jak to dobrze, że w zalanej powodziową wodą Polsce można znaleźć takie gniazdo nad wodą, która nie stanowi groźnego żywiołu... Szkoda, że odwiedzający je bocian nie założył tu rodzinnnego siedliska. I uznanie dla ponoszących koszty urzymania tego monitoringu, że właśnie z tego powodu go nie wyłączyli!

     

Ostatnio edytowany przez Barbarka (2010-05-31 10:38:04)

19.05.2010 godz 23.25

Dzisiaj zaglądnęłam do Ligoty i natychmiast przeraziły mnie dwie rzeczy - brak bociana na gnieździe a przecież były pisklęta, i po drugie widok wkoło zalanych łąk. Weszłam na forum i znalazłam niestety tragiczną dokumentację.! Nie będę powtarzać tego, co jest tam i co każdy tam może zobaczyć. Uderzyło mnie olbrzymie podobieństwo sytuacji w Przygodzicach i Ligocie: w obydwu miejscach skrajnie tragiczne warunki pogodowe, w obydwu należy domniemywać brak pożywienia i rezygnacja jednego z rodziców /samca?/ z opieki nad gniazdem i małymi, w konsekwencji jeden bociek nie daje rady - sam ulega wygłodzeniu i wychłodzeniu - w tym momencie w Przygodzicach była akcja ratunkowa i bocian odleciał, natomiast w Ligocie bociek trwał w skrajnym wyczerpaniu i niemal już niezdolny do lotu. Akcji ratunkowej tam nie było a skończyło się równie tragicznie śmiercią małych i wyrzuceniem z gniazda. Opis na forum ligockim.
Panie Pawle! Akcja była absolutnie potrzebna bo była jedyną szansą. Natomiast Pański opis zachowań boćków na przykładzie tego tragicznego dnia, bardzo szybko - niestety - znalazł potwierdzenie w innym gnieździe i pewnie w wielu jeszcze. Te piękne ptaki pewnie mają zakodowane genetycznie takie zachowanie i myślę, że chodzi o zachowanie gatunku - choć brzmi to w tej chwili co najmniej dziwnie!

20 maja 2010 r.

Czytam wypowiedzi forumowiczów na temat dramatycznych wydarzeń w bocianich, monitorowanych gniazdach i dochodzę do wniosku, że opis zdarzeń należy troszeczkę zmodyfikować. Bo żaden bocian (żadne zwierzę żyjące w naturze) w okresie wychowywania młodych nie rezygnuje dobrowolnie z tego. Mają zapisane w genach, że dopóki pisklęta są małe i narażone na ataki drapieżników, i wychłodzenie bądź przegrzanie, nie zostawiają ich bez opieki. Dlatego żerują na zmianę, żeby zaspokoić potrzeby pokarmowe swoje i swoich dzieci. Dramatyzm sytuacji polega na tym, że w ostatnich odsłonach tego dramatu rodzice nie byli w stanie nazbierać/upolować tyle pożywienia, żeby w odpowiednim czasie przynieść go pisklętom i zmienić w gnieździe partnera. A przecież żerowanie i samo życie (zachowanie temperatury ciała u istot stałocieplnych) też wymaga energii. W tej skrajnie dramatycznej sytuacji, w zalnych gniazdach, rodzice nie byli w stanie zapewnić podstawowych potrzeb  piskląt. Sami wygłodzeni i wychłodzeni ulegali instynktowi samozachowawczemu... Doprowadzeni do ostateczności wyrzucali z gniazda niezdolne już do dalszego życia pisklęta. Bo nawet gdyby ten okres przetrwały, nie sądzę żeby rozwijały się dalej prawidłowo. Przykładem takiej skrajości jest mały kalifornijski koliberek, który jakimś cudem (cud to gniazdo pod dachem, koło siedzib ludzkich) przeżył styczniowe załamanie się pogody w Kalofornii. Mimo tego Sassy nie była w stanie samodzielnie, we właściwym terminie opuścić gniazda i podjąć samodzielnego życia:

http://www.bocianyzprzygodzic.pun.pl/vi … id=350&p=9

Jest w tym niezwykła mądrość matki natury, że skraca cierpienia piskląt i właśnie dzięki temu pozwala przetrwać gatunkowi, nie skazując na zagładę dorosłych próbujących za wszelką cenę uratować dzieci.

Ale człowiekowi patrzącemu na to jest niezwykle przykro, bo odbiera to jako okrucieństwo rodziców wobec dzieci. I to jest dowodem, że bardzo daleko w swoim cywilizacyjno-kulturowym świecie odszedł od natury.

20 maja 2010 Warszewo

a pisklęta, między którymi jest chyba 1 dzień różnicy ( tu nie mam pewności, czy nie mniej) wyglądają tak:

20 maja 2010

Po wczorajszym odlocie o 10:00 rano wycieńczonego bociana z Ligoty (przypomnę filmik), który bardzo długo (prawdopodobnie przez niemal dwie doby) przy okropnej pogodzie bezskutecznie czekał na zmiennika, gniazdo było całkiem opuszczone, żaden bocian do końca dnia się nie pojawił, żaden w nim nie nocował. Dopiero dziś około południa przyleciał jeden. Początkowo przez około godzinę leżał zagłębiony w dołku (fot.1). Wkrótce jednak wstał i w ciągu dnia nie widziałam go już leżącego (fot.2-4). Kilkakrotnie odlatywał na dość krótko i wracał, zawsze jednak był sam. Noc prawdopodobnie także spędza samotnie, bo aż do zapadnięcia całkowitego zmroku drugi bocian się nie pojawił.

         

21 maja 2010 Warszewo
14:20 Pierwszy pisklak ma dwie doby, drugi jedną , a dzisiaj obserwowałam dzielne poczynania trzeciego aby wydostać się ze skorupki (fot.1).
16:40 widziałam karmienie. Wszystkie trzy jadły. Fotki wyszły mi takie niewyraźne, że podaruję sobie ich wstawianie.
19:03 Nareszcie ładnie widać trzy bocianki. Karmiły oba dorosłe; jeden wyrzucał, drugi przesuwał pod dziobki. Po prosu okrążały swoje pisklęta. Ten dzisiejszy też dostał, ale wyglądało mi na to, że maluch kombinował raczej co to jest i do czego to służy( fot.2 i 3).
Pierwszy raz widziałam tak zorganizowane karmienie. Oba dorosłe bociany zaangazowane, w zwiazku z tym brak przepychanek piskląt i każdy dostawał pod sam dziobek.

Ostatnio edytowany przez magdag (2010-05-21 19:56:27)

23 maja 2010 Warszewo
A to było tak:

20:03 wspólne ogrzewanie piskląt (fot.1)
20:17 początkowo wspólne przewijanie dzieci, za chwilę już tylko jeden rodzic, bo drugi poleciał, pewnie po kolację

Ostatnio edytowany przez magdag (2010-05-23 20:42:35)

24 maja 2010 Warszewo

11:50 tak wyglada ogrzewanie piskląt (fot.1)
11:52 Przylot drugiego bociana, odlot wysiadujacego i karmienie. Tego najstarszego nazwałabym żyrafą

Ostatnio edytowany przez magdag (2010-05-24 12:09:44)

28 maja 2010 7:53 Warszewo
Wietrzenie bocianków i ich ogrzewanie. Szerzej już chyba nie można.

Ostatnio edytowany przez magdag (2010-05-28 08:02:44)

29.05. 2010 Ustroń

Poranne doglądanie i karmienie dwóch pisklaczków w ustrońskim gnieździe