31 maja

Mam niepokojące obserwacje własne z Estonii. Padis od momentu kiedy wczoraj wieczorem opuścił gniazdo (21:15 EEST) do teraz nie pojawił się. Donna bezskutecznie czekała rano na jego powrót, w końcu ok. 9:45 poleciała na żerowisko. Małe były same w gnieździe - bardzo głodne - aż do jej powrotu po ponad 4,5 godzinie (14:18). Odbyło się bardzo krótkie karmienie (nie jestem pewna czy wszystkie coś skubnęły) i po 23 minutach stania w gnieździe Donna odleciała ponownie (14:41). Pisklęta znów są same.



Na moment przed wysłaniem postu (15:16 EEST) zajrzałam do gniazda - bez zmian, nadal same. Co z Padisem?
Na estońskiej stronie brak jakichkolwiek informacji na ten temat. Wiem, że Urmas Sellis miał wyjechać na tydzień.

O 16:26 EEST Padis pojawił się w gnieździe, co za ulga,  ... ale bez jednej (dużej, zielonej) obrączki !!!
Baaardzo tajemnicza i zagadkowa historia   Z wrażenia nie zauważyłam, czy przyniósł coś do jedzenia. Po 12 minutach odleciał (16:38).

Rzeczywiście, tak jak pisze Robert, Padis już przed południem odwiedził gniazdo. Tyle, że ja tę informację czytałam wcześniej na forum Hancock Wildlife Channel, jest tam również fotka ze zbliżeniem jego nóg - i tylko na lewej nodze jest obrączka. Nie chciało mi się wierzyć, że to Padis, ale najwyraźniej to fakt - zgubił obrączkę w nieznanych okolicznościach. Podobno zagubiona obrączka była obrączką plastikową (słabszą).

Ostatnio edytowany przez Damka_Pik (2008-06-01 21:03:42)

Na estońskiej stronie jest zapis o ostatnich wydarzeniach pt.: Padis powrócił: http://www.looduskalender.ee/node/549 oraz wideo z dnia dzisiejszego: mms://video.eenet.ee/arhiiv/2008-06-01.asf.
Autor opisuje chwile niepewności pod nieobecność Padisa. W godzinach dopołudniowych (11:15:07 EEST) Padis powrócił bez obrączki na prawym skoku ale cały, zdrowy i z jedzeniem dla pisklaków. Co się wydarzyło, tego nam nie opowie ani pod "lufą pistoletu". Przyjaciele z Klubu Miłośników Orłów mieli już przygotowany plan A oraz B ale na szczęście wydarzenia potoczyły się same pomyślnie. Autorzy przypuszczają, że Padis mógł się o coś zaczepić obrączką i uwolnił się sam albo z czyjąś pomocą ... ?

Sam od siebie myślę, że gdyby był o coś zaczepiony, to na nodze miałby przynajmniej drobne rany.

Ostatnio edytowany przez robert (2008-06-01 22:44:48)

Dzisiaj ani razu nie widziałam doroslych bocianów na gnieździe, ale co prawda nie pztrzę bez przerwy. Czy ktoś widział może czy maluchy były karmione? Rano sporo wstawały, a teraz wydają się być nieco apatyczne.

12.45 karmienie, Padis nakarmił maluchy chyba rybami? Po karmieniu szybko odleciał a maluchy szukały resztek w wyściółce gniazda.

5 czerwca

Wczoraj późnym wieczorem (23:47 – pod nieobecność Urmasa) na stronie Looduskalender http://www.looduskalender.ee/en/node/589 ukazała się notatka nie do końca zgodna z faktami. A brzmi ona tak:


„Więcej niezależności

Pisklęta spędziły samotnie kolejną noc, mimo, że temperatura w nocy osiągnęła tylko 6 stopni. Ale widać, że pisklętom to nie zaszkodziło. Temperatura w dzień nie przekroczyła 12 stopni.
Wczoraj Padisa znowu nie było [cyt. "Yesterday Padis went missing again"] . Donna nakarmiła pisklęta kilka minut po siódmej rano, a kolejne karmienia odbyły się przed pierwszą i około czwartej. Tak długie odstępy między karmieniem miały miejsce także ubiegłego lata. Susza przedłuża się, a żaby gdzieś się pochowały. Płytkie zbiorniki wodne powysychały. Trzeba szukać nowych źródeł pożywienia.”

Albo piszący raport nie obserwował zbyt uważnie wydarzeń w gnieździe, albo polegał na nierzetelnych informacjach – Padis zarówno przedwczoraj (3.06), jak i wczoraj (4.06 - trzykrotnie) przylatywał do gniazda, by nakarmić młode. Przedwczoraj rano przebywał w gnieździe nawet dość długo, ponad 1,5 godziny - znosił patyki do umocnienia gniazda i świeży mech.

Dziś rano Padis pojawił się z niewielkim śniadaniem jako pierwszy - o 9:21 (EEST), znów na bardzo krótko, na niecałe 2 minuty (fot.1,2). Trochę się spóźniłam ze zrobieniem fotki w momencie podawania pokarmu. Na fotce chyba nie widać obrączki, ale widziałam ją w momencie jego lądowania w gnieździe.
Donna przybyła na równie krótko o 11:28 - błyskawiczne karmienie i odleciała (fot.3,4).

Ostatnio edytowany przez Damka_Pik (2008-06-05 10:40:53)

Też to słyszałam Laro. Było to mruczenie wymieszanie z warczeniem. A kilka minut wcześniej spały sobie smacznie. (fot.1). Ja odniosłam wrażenie, że raczej coś je zaniepokoiło po prawej stronie gniazda (tam właśnie patrzą - fot. 2,3) i pomruki miały byc bronią odstraszającą. W końcu małe 3-tygodniowe pisklaczki zdane są tylko na siebie - nie ma mamy ani taty, a tu ciemny las pełen nieznanych odgłosów i być może groźnych niezidentyfikowanych cieni pojawiających się w pobliżu - musiały zastosować jakiś straszak. Ale zagrożenie najwyraźniej minęło, bo po kilku minutach bacznej obserwacji i nasłuchiwania zaczęły układać się do snu (fot.4).



Na stronie Looduskalender http://www.looduskalender.ee/en/node/595 ukazało się sprostowanie wcześniejszych błędnych informacji, o których pisałam wyzej. Autor usprawiedliwia się, że ponieważ wizyty Padisa były bardzo krótkie, nie zostały zauważone.

Ostatnio edytowany przez Damka_Pik (2008-06-05 23:39:32)

13:05 EEST - na gnieździe wielkie krzyki i nawoływanie nie wiadomo do kogo ...
Po chwili w pobliżu gniazda przeleciał jakiś bocian i nagle wszystko się uspokoiło.

Na forum Hancock Wildlife Channel znalazłam dwa filmy video, autorstwa osoby o nicku „uasdfg” z opisanych wyżej niepokojów w gnieździe.

Z nocnego zagrożenia (5 czerwca): mms://video.eenet.ee/arhiiv/2008-06-05.asf

I z wizyty „zainteresowanego” maluchami obcego bociana (6 czerwca): mms://video.eenet.ee/arhiiv/2008-06-06.asf

Całkiem odmienna reakcja piskląt. Z pierwszego, nocnego filmu wynika, że naprawdę odczuwały zagrożenie, wydawane przez nie głośne pomruki i wyprostowana postawa świadczą, że były zdeterminowane (na miarę swych śmiesznie malutkich przecież możliwości) odeprzeć to coś, co uznały za niebezpieczne dla nich. W trakcie wizyty bociana-intruza natomiast, były raczej niepewne, spłoszone, zaskoczone i zdenerwowanie naruszeniem ich spokoju. Tak jak poznały, że nadlatujący bocian nie jest ich rodzicem, tak wyczuły - myślę – że nie ma raczej złych zamiarów, choć wydawane przez nie nerwowe popiskiwania i ciche klekotanie oznaczały chyba, że nie są zadowolone z jego bliskości i wolałyby, aby nieproszony gość jak najszybciej opuścił ich terytorium, bo nie bardzo wiedzą, czego się mogą po nim spodziewać. Na wszelki wypadek przyjęły pozycję raczej uległą – a nie konfrontacyjną. Choć z drugiej strony, ... może to był własnie prawdziwy strach - który paraliżował?

Rodzice dwoją się i troją, żeby wykarmić głodną trójkę. Minionego dnia naliczyłam sześć posiłków: o 7:44 – Padis dostarczył rybę; Donna karmiła o 10:14, 12:11, 14:20 i 15:58 ; a o 18:14 – nie rozpoznałam, które z nich. Wszystkie pobyty rodziców w gnieździe były niezwykle krótkie – ograniczały się do szybkiego podania pokarmu, a potem następował błyskawiczny odwrót na kolejne łowy.

Tuż po karmieniu o 18:14 (znów spóźniłam się z fotką) – ilustracja do postu Mamajki.

"Looduskalender 9 czerwca 2008 – 15:00
Tekst: Urmas Sellis

8 czerwca w bocianim gnieździe

W ciągu dnia było 22 stopnie ciepła, ale noc była raczej zimna, z temperaturą 3 stopni. Meteorolodzy przewidują zmianę pogody w następnym tygodniu. Pomimo suszy Donna i Padis dobrze karmią pisklęta. Ale część płytkich zbiorników wodnych wyschła, a z nimi żaby i ryby.
Wieczorem, można było usłyszeć świszczący oddech. Możliwe, ze jedno z piskląt ma kłopoty ze zdrowiem – najmniejsze wydaje się słabiej karmione, a przynajmniej jego wole nie jest tak wypełnione po karmieniu, jak u pozostałych.
W nocy pisklęta były niespokojne i podnosiły alarm, jakby w pobliżu gniazda pojawił się nieproszony gość."

Rzeczywiście, dziś pogoda zaczęła się wyraźnie zmieniać, od przedpołudnia wieje bardzo silny wiatr, bujając gniazdem. Kołyszące się drzewa czynią spory hałas. W dalszym ciągu jednak słońce przebija jeszcze przez gałęzie, lecz czasem całkiem się chowa i wtedy robi się ciemno.
Pisklęta były dziś karmione 4 razy: 6:58 Donna, 8:59 Donna (fot.1), 14:29 Padis i o 16:25 Donna (fot.2,3). Także mam wrażenie, ze najmłodszy bocianek zaczyna przegrywać konkurencję z rodzeństwem. Przynoszonego pokarmu nie jest za wiele. Może dopiero przy ostatnim karmieniu udało mu się coś chwycić. Wcześniej, kiedy wiatr na chwilę się uspokajał, słychać było jego popiskiwania – chyba z głodu. Oby spadły deszcze (ale nie nazbyt gwałtowne!), które zapełnią stawy, strumyki i mokradła wodą, a wtedy i pokarm dla bocianiątek pojawi się w dostatecznej ilości.
Świszczący oddech, o którym pisze Urmas też słyszałam (przed północą) i bardzo mnie zaniepokoił, trwało to ponad godzinę, aż do momentu, gdy pisklęta poderwały się czymś przestraszone. Gdy ułożyły się do snu ponownie, oddechy były już spokojne i ciche. Dziś też nic nie słyszałam – być może były to tylko niedrożne, wysuszone nozdrza.
Wiatr i hałas coraz silniejszy. Pisklęta zbiłjają się w kupkę pośrodku gniazda (fot.4), ale od czasu do czasu wstają i wtedy trochę się obawiam, bo umocnienia boczne nie wyglądają najlepiej.

Karmienie odbyło się dopiero o 19:44 (fot.1)– myślę, że to był Padis, choć słabo widać obrączkę, ale jednak widać (fot.2).
Wreszcie pada w Estonii, pisklaki wprawdzie przemoczone, jak zmokłe … boćki (fot.3), ale deszcz daje nadzieję, że rodzice zdołają zaspokoić ich rosnące potrzeby. Mam nadzieję, że temperatura w nocy nie będzie zbyt niska.

O 22:22 zagrzmiało, pisklaki poderwały się i usiadły zaskoczone i pewnie przestraszone (fot.4). To chyba pierwsze takie doświadczenie w ich życiu, podobnie jak sam deszcz.