Obserwacja trochę wcześniejsza niż post Kasi wyżej, albowiem z dnia 17 stycznia 2009.

Miejsce: Delta Evros (północna Grecja). Gatunek: Łabędzie czarnodziobe Cygnus columbianus (22 ptaki) razem w stadzie z łabędziami krzykliwymi (ok.1000 os.).
Obserwatorzy: Eva Stets (PwG OTOP, HOS-Hellas) i Michail Moschovis (HOS-Hellas).

W Delcie Evros zimuje corocznie ok. 2000 łabędzi niemych i ok. 2000 łabędzi krzykliwych. Łabędzie czarnodziobe spotyka się tu w znacznie mniejszej ilości. Przykładowo: w 2008 roku, podczas Zimowego Liczenia Ptaków w Delcie Evros odnotowano 2.108 łabędzi niemych Cygnus olor i 2015 łabędzi krzykliwych Cygnus cygnus a czarnodziobych jedynie 27.
W ostatnich latach liczba zimujących tutaj łabedzi czarnodziobych wzrasta z roku na rok ale jeszcze 15-20 lat temu nie było w Grecji wcale tych ptaków (inf. dr Maria Wieloch, Didier Vangeluve). Mimo to, łabędź czarnodzioby nadal pozostaje na liście rarytasów a każda ich obserwacja uzupełnia listę rzadkich gatunków w Grecji i jest rozpartywana przez Hellenic Rarities Committee, greckiego Stowarzyszenia Ornitologicznego (HOS-Hellas). Podobnie było i w tym przypadku, która został zaakceptowany przez komisję a porównując ilość zaobserwowanych ptaków (22 os.) z liczbą z ub. roku, można mówić, że miałam spore szczęście :)

Nie była to moja pierwsza obserwacja łabędzi czarnodziobych - wcześniej (21 XI 2008) udało mi się zobaczyć 8 os. na Jeziorze Vistonida (Porto Lagos, północna Grecja) - tu jednak dla upewnienienia się co do gatunku nieodzowna okazała się wiedza Samuela Odrzykoskiego i Pawła Dolaty, którym za pomoc ponownie bardzo dziękuję. Również i ta obserwacja weszła na listę rzadkich gatunków w Grecji.

Fot niżej z dnia 17 stycznia 2009: łabędzie czarnodziobe razem z krzykliwymi (tylko mała część stada) i zbliżenie (z innego punktu) trzech łabędzi czarodziobych.
Copyright Eva Stets

 

z pozdrowieniem
Eva Stets
PwG OTOP, HOS-Hellas

Sęp kasztanowaty na...Alasce

Obserwacja nie moja, jednakże miałam w niej swój udział, a całość ciekawa i nietypowa.

Historia, którą opiszę (za zgodą obserwatorów), obiegła ostatnio przysłowiowe "pół świata" - z Alaski do Grecji, przez Polskę i Mongolię do różnych zakątków USA. Byłam bardzo zdziwiona, gdy zobaczyłam zdjęcie z pytaniem mojego szkolnego kolegi: "Evo, co to ?".
Kolega podróżuje po świecie, żyje na swoim jachcie, kocha przyrodę i nie jest ornitologiem. Zdjęcie powstało przez przypadek, podczas "czatowania" z obiektywem na zupełnie innego zwierza.
Miejsce obserwacji Alaska. Ptaszysko...no właśnie ? Wyglądał na sępa kaszatnowatego... ale na Alasce???
Postanowiłam poszukać. Pierwszy kontakt, Janusz Sielicki (Stowarzyszenie "Sokół") i Tadeusz Mizera (Komitet Ochrony Orłów), specjaliści w dziedzinie ptaków szponiastych (ponownie wielkie dzięki za pomoc). W tym samym czasie zwróciłam się do znajomych z rezerwatu w Dadia, z projektu WWF ochrony sępa kasztanowatego w Grecji.
Dr Tadeusz Mizera nie miał wątpliwości, podobnie jak Dora Skartsi z Dadia: jest to na pewno sęp kaszatnowaty. Koledzy z Greckiego Stowarzyszenia Ornitologicznego (Rigas Tsakiris, Dimitris Kobiliris, Lavrentis Sidiropoulos, Aris Christidis, Nikos Probonas), zajmujący się także ptakami szponiastymi mówili to samo, jednakże cały czas było jedno zastanowienie: Co ten ptak robił na Alasce?

Sęp kasztanowaty Aegypius monachus występuje w Hiszpanii, nielicznie w Grecji, można go spotkać w Bułgarii, kiedyś dawno, co dowiedziałam się od Janusza, występował także w Polsce, w Pieninach. W Azji widuje się te ptaki w Mongolii, Chinach, nieraz na Syberii, w Korei Południowej...ale nie jest to ani popularny ptak ani nie spotyka się go na "każdym kroku". Zobaczenie sępa kaszatnowatego na Alasce wzbudziło zainteresowanie, tym bardziej, że ptak ten na pewno tam nie występuje.

Dzięki wspomnianym wyżej specjalistom informacja poszła dalej: z polskiej strony (Tadeusza Mizery i Janusza Sielickiego), do USA, do vice przwodnicząccego The Peregrine Fund, Ricka Watsona, z mojej strony (dzięki pomocy Dory Skartsi z Dadia), do badacza sępa kaszatanowatego w Mongolii p. Nyambayar Batbayar.
Pan Nyambayar Batbayar pisząc do mnie podał, że rekordem obserwacji na północy był sęp kaszatanowty w Yakutsk, w Rosji w ubiegłym roku (62°17'60.00"N, 130°24'0.00"E). Czy zaobserwowany sęp mógł przelecieć na Alaskę z Mongolii przez Rosję ok. 4 tysiące mil, czy też jest "tylko" uciekinierem z jakiegoś ZOO, jak stwierdził pan Nyambayar - nie możemy być nigdy pewni...

Korespondecja mailowa i poszukiwania przeszły (już ze strony amerykańskich ornitologów) do kilku Ogrodów Zoologicznych w USA, skąd dostaliśmy odpowiedzi, że nikt u nich nie "stracił" sępa.
Wśród maili pojawiła się także wiadomość od p. Shannon Jensen z Alaska ZOO, oni również nie "zgubili" żadnego sępa i jak podkresiła Shannon nie miała w tym roku wcześniejszych wiadomości o podobnej obserwacji. Jednakże, jak zaznaczyła, już kiedyś przypadkowi obserwatorzy donieśli jej o "niesamowicie dużych",  niezananych ptakach na Alasce. Nie stwierdzono wówczas, czy tymi "dużymi ptakami" były sępy kaszatnowate ale warto dodać, że to one mają rozpiętość skrzydeł od 250 do 285 cm.

Większość zainteresowanych tą historią sugeruje, że ptak jest uciekinierem z niewoli. Czy można to sprawdzić dokładnie, gdy wiadomo, że oprócz ogrodów zoologicznych jest wiele tzw "prywatnych ekspozycji ptaków", a może jednak ptak odbył daleką podróż...?
"Męczony" przeze mnie kolega odpowiadał cierpliwie na pytania, sam nie znając się na ptakach, zaskoczony tak dużym zaiteresowaniem:

Miejsce obserwacji: Yukon, Alaska, przy jeziorze "Eklutna Lake", niedaleko miasta Anchorage (ok. 16 do 50 km od miasta)
Data obserwacji: 16 lutego 2009
Obserwatorzy: Waldemar Kokoszka, Julita Henz
Zdjęcie wykonano aparatem Canon EOS 5D Mark II i obiektywem stałoogniskowym canon EF 6oo połączonym z teleconwenterem 2x co dało 1200 mm.

A sęp? To właśnie ten na zdjęciu niżej. I jak to ptak - poleciał dalej. Może kiedyś go znów ktoś zobaczy...



Pozdrawiam
Eva Stets
PwG OTOP, HOS-Hellas

Opracowanie: Eva Stets

Mewa romańska Larus michahellis jest najczęściej spotykaną mewą w Grecji ale warto ją tu pokazać.

W miastach (tu dla przykładu Alexandroupolis w północnej Grecji) te ptaki są na tyle przyzwyczajone do ludzi, że nie są z zasady bardzo płochliwe. Mimo to zaciekawiło mnie w ostatnich dniach kilka osobników, które zaobserowałam przy małym parku niedaleko morza. Spacerowały spokojnie po parkowych "uliczkach" (fot.1) i trawnikach (fot.2), w pobliżu miejskich gołębi (ale nie razem z nimi). Dalej, już przy morzu kilka następnych mew z tego gatunku w tym także młodszych osobników (fot.3) i jedna, która chciała "udowowodnić", że mewy są naprawdę wszystkożerne - z frtyką w dziobie (fot.4).

Warto tu dodać, że na fot. 1, 2 i 4 również nie są to jeszcze w pełni dorosłe (adult) ptaki, co widać np: po ubarwieniu piór (skrzydła nie są w pełni szare), dziobie, który nie ma jeszcze wyraźnie wykształconej charkterystycznej "czerwonej  kropki" w dolnej części i nogach, które nie nabrały jeszcze intensywnego żótego koloru jak u dorosłych.
Copyright: Eva Stets

     

Pozdrawiam
Eva Stets
PwG OTOP, HOS-Hellas

Wróbel południowy Passer hispaniolensis

Po mewie romańskiej (czyt. post wyżej) chciałabym przedstawić innego "popularnego" ptaka, który jest jednak mało znany w Polsce. Jest nim wróbel południowy, spotykany w Grecji, Hiszpanii, Włoszech, na Malcie w Bułgarii a także i w innych krajach rejonu morza śródziemnego.
Wróble te można spotkać najczęściej na wsiach, gniazdujące zazwyczaj koloniami w bocianich gniazdach (czyt. także mój post z dnia 2 V 2009, w "Obserwacjach bociana białego z zagranicy": http://bocianyzprzygodzic.pun.pl/viewto … 306#p14306).

Samice tego gatunku jest dosyć trudno odróżnić od zwykłego wróbla, jednakże samce różnią się przede wszystkim pełną brązową, przechodzącą na kark "czapeczką" (u zwykłego wróbla jest ona szara). Dosyć charakterystyczna jest także biała brew nad okiem samca, a w szacie godowej spora ilość czerni, tak po bokach ciała jak i pod gardłem ptaka.

Cechy te widać wyraźnie na zdjęciach niżej, robionych 30 IV 2009 na wsi Ellinochori, niedaleko miasta Didimoticho (Tracja, północna Grecja). Jednakże nie to jest "ciekawostką" obserwacji ale to że, że udało mi się je zauważyć (kilka osobników zmieniających miejsce) w gnieździe uwitym tuż obok słupa z bocianim gniazdem. Widocznie część ptaków wybrała, dla wygody osobne lokum w małej wnęce budynku, który znajduje się obok bocianiego gniazda lub po prostu nie mieściła się z resztą ptaków.

         

Pozdrawiam
Eva Stets
PwG OTOP, HOS-Hellas

Opracowanie: Eva Stets
Copyright: Eva Stets

Zwykłe ptaki w Delcie Evros

Do bocianich obserwacji w Delcie Evros w dniu 28 VI 2009 (czyt. posty w tematach o obserwacjach bociana białego: http://bocianyzprzygodzic.pun.pl/viewto … 699#p17699 i bociana czarnego: http://bocianyzprzygodzic.pun.pl/viewto … 700#p17700) uzupełnię kilka "zwykłych" obserwacji innych ptaków w Delcie Evros (Tracja, północna Grecja).  "Zwykłych" z racji, że są to ptaki, które można łatwo zaobserwować na tych terenach, ale ciekawe dlatego, że w Polsce te obserwacje nie są raczej możliwe.
Tu cztery przykłady i foto ciekawych ptaków, jakie można zobaczyć, szczególnie latem, przy każdym wypadzie w teren w Delcie Evros:

fot.1 - Pelikan różowy Pelecanus onocrotalus, w wyjątkowo małej grupie (zdarzają się grupy nawet ok. 100-150 os.). Pomimo niezbyt udanego zdjęcia można u niektórych zauważyć różowy nalot na piórach, który pojawia się w szacie godowej.

fot.2 - Warzęcha Platalea leucorodia, spotykana w Delcie Evros w mniejszych grupkach (do ok.8 -10 os.). Na fot. widać u kilku z nich dłuższe pióra na karku, jakie pojawiają się w szacie godowej. Towarzyszy im jedna czapla nadobna Egretta garzetta (warzęchy żerują często razem z czaplami)

fot.3 - Szablodziób Recurvirostra avosetta,  bardzo elegancki i wdzięczny ptak, przebywający często w towarzystwie pelikanów, tu akurat uchwycony osobno. Na zdjęciu można wyraźnie zauważyć różnicę młodych i dorosłych ptaków (młode nie są tak mocno wybarwione jak dorosłe).

fot.4 - Szczudłak Himantopus himantopus, który był dosyć odważny i "pozował" do zdjęcia. Ciekawy ptak, o ubarwieniu prawie takim jak...bocian, tyle że dużo mniejszy i bardzo płochliwy. Ma niesamowicie długie nogi i stąd jego polska nazwa. Nie przebywa w większych grupach, nieraz żeruje sam, można go zobaczyć razem z kilkoma z tego gatunku (3-6 os.) lub także razem z innymi siewkowymi.

         

O Delcie Evros i jej ptakach można przeczytać także w moim dawniejszym tekście na stronie PwG OTOP, w dziale "Podróże": http://www.pwg.otop.org.pl/podro5.php

Pozdrawiam
Eva Stets

Opracowanie: Eva Stets
Copyright: Eva Stets

Czapla nadobna  Egretta garzetta

Ostatnio (4 VII 2009) dosyć dużo czapel nadobnych udało mi się zaobserwować nad Jeziorem Vistonida w Porto Lagos (Tracja, północna Grecja). Nie jest to czapla, której nie widuje się w Grecji, można ją tu spotkać o każdej porze roku (więcej os. w czasie letnim). W okresie godowym, podobnie jak u warzęchy (czyt. dwa posty wyżej) możemy zauważyć u tych ptaków dłuższe pióra z tyłu głowy. Łatwo ją odróżnić od czapli białej, głównie po ciemnych nogach i żółtych stopach a także po jej rozmiarach (czapla nadobna jest znacznie mniejsza od czapli białej, która jest podobna wielkością do czapli siwej).

Na zdjęciach niżej kilka czapel nadobnych z obserwacji 4 VII (fot. Eva Stets):

Fot. 1 - trochę zabawne ujęcie -  czapla zatrzymała się na mostku, tuż pod greckim napisem informującym o tym, że dalej wstęp jest wzbroniony
Fot. 2 - inna, po drugiej stronie jeziora
Fot. 3 - kilka osobników na drzewach
Fot. 4 - możliwość porównania wielkości czapli nadobnej i czapli siwej

Copyright: Eva Stets

         

Pozdrawiam
Eva Stets

Trznadel czarnogłowy  Emberiza melanocephala

Tego ptaka mało kto zobaczy w Polsce a w Grecji można go spotkać jedynie w miesiącach letnich. Nie jest zbyt płochliwy, co widać po zdjęciach, gdy nie okazując niepokoju śpiewał i "pozował" do moich fotek. Samiec, jak ten właśnie na foto, charakteryzuje się czarnym kapturem w szacie godowej i przenikliwym śpiewem. Można go spotkać w gajach oliwnych, winnicach a nawet w ogrodach. Mnie udało się go zaobserwować poza terenem ścisłej ochrony w Delcie Evros w miejscu, gdzie zaczynają się pola uprawne. Czyż nie ma w sobie dużo wdzięku?

Copyright: Eva Stets

         

Pozdrawiam
Eva Stets

Czajka szponiasta   Hoplopterus spinosus

Czajka szponiasta, to nie tylko ptak, którego nie spotyka się w Polsce, także w Grecji nie jest on widywany "na każdym kroku". Dlatego przedstawiając moje ciekawe obserwacje z ostatnich tygodni - tego ptaka zostawiłam "na deser" (czyt. także posty wyżej od dnia 29 VI 2009).

Pomimo, że czajkę szponiastą jest trudno zobaczyć na terenach pozostałej Grecji, można ją zaobserwować miesiącach letnich w Delcie Evros (wschodnia część Tracji). Ptak ten w Europie gniazduje tylko na małym obszarze Delty Evros i Delty Nestos, więc spotkanie się z nim "oko w oko" nie jest zawsze łatwe. W ub. roku w lipcu udało mi się m.in. zobaczyć czajkę szponiastą spacerującą beztrosko przy piaszczystej drodze (fot. 1), w tym roku - prawie w tym samym miejscu, tyle, że przy podmokłych terenach i w trawach (fot.2-4). Konkretne miejsce mam na uwadze, głównie z tej racji, że tam właśnie niedaleko najczęściej widuje się spore grupy bocianów (czyt. także "Obserwacje bociana białego z zagranicy").

Jako ciekawostkę dodam dlaczego nazwano tego ptaka czajką szponiastą. Ptak nie ma "wiekich szponów", z czym mogłaby kojarzyć się nazwa, ale na brzegu skrzydeł, w miejscu gdzie kończą się małe pokrywy skrzydłowe ma coś, co przypomina "haczyk" (lub właśnie szpon). Możliwe do zaobserwowania głównie w locie.

         

Opracowanie: Eva Stets
Copyright: Eva Stets

Witam i jeszcze raz zapraszam na stronki Wschodnoczeskiej grupy ornitologicznej, gdzie właśnie zamieściliśmy 31 nowych zdjęć "dziwnych" krzyżówek. http://www.vcpcso.cz/index.php?option=c … y&catid=24 . Większość fotek pochodzi z archiwum kolegi Jiřího Šafránka, ale wrzuciliśmy też ostrowską "Czekoladkę" od Evy Stets :).
Svě

3 IX 2009 - czajka szponiasta w Delcie Evros (Tracja, północna Grecja)

O czajce szponiatej pisałam 12 lipca tego roku (czyt. na stronie poprzedniej: http://www.bocianyzprzygodzic.pun.pl/vi … 143#p18143). Z racji, że jest to rzadki ptak a "spotkanie" było dosyć nietypowe napiszę o niej ponownie.

Obserwacja jest datowana na 3 września, tak więc stosunkowo późno, pomimo, że zdarzały się i sporadyczne obserwacje, nawet w październiku (inf. Eleni Makrigianni, evros-delta).
Trzeba tu dodać, że czajkę szponiastą można najłatwiej zobaczyć w Delcie Evros w lipcu - do połowy sierpnia, gdyż potem te ptaki zaczynają migrację.
"Spacerując" samochodem po Delcie z ornitologiem Dirkiem De Mesel zauważyliśmy dorosłą czajkę szoniastą (fot.1) a niedaleko niej dwa młode i ten fakt, wskazujący na późny lęg był tu najbardziej ciekawy.
Na szczęście zdarzenie miało miejsce po rannym obrączkowaniu, więc TO, co było potrzebne było w samochodzie. Młode ptaki udało się złapać, zaobrączkować, zmierzyć, zważyć i sfotografować :).
Wrażenie dla mnie osobiście niesamowite, ale dodam, że pomimo 30 letniego stażu obrączkarza - Dirk obrączkował czajki szponiaste w Delcie Evros po raz pierwszy(!) a ja byłam na tyle przejęta, że nie zrobiłam "obowiązkowych" (czyt. właściwych) przy obrączkowaniu foto.
Na fot. 2 i 3 młode ptaki - jeden przed, drugi po obrączkowaniu (różnicę wieku piskląt widać po wyglądzie piór).

       

Opracowanie: Eva Stets
Copyright: Eva Stets

Czaple w północnej Grecji (Delta Evros)

Witam!

W okresie od 16-30 września 2009 miałam okazję obserwować w Delcie Evros (Tracja, północna Grecja) czaple kilku gatunków. Wspomniałam już o tym na forum pisząc w temacie o krukowatych (czyt. post http://bocianyzprzygodzic.pun.pl/viewto … 300#p20300).
Obserwacje prowadziłam zawsze w trzech (tych samych) miejscach, w godzinach popołudniowych. Wszystkie punkty są niedaleko od siebie, blisko granicy z Turcją (ok. 500-300 m).

W pierwszych dniach (16-19 IX) oprócz czapel nadobnych, białych i siwych można było zaobserwować skryte w drzewach ślepowrony (fot.1), potem (19-26 IX) z dnia na dzień nasilała się ilość czapel nadobnych (fot.2), dochodząca do kikuset w dniach 24-26 IX. Wśród nich także czaple białe i czaple siwe, coraz więcej kawek, sroki i wrony siwe (tylko część na fot.3, 4).
Dla czapel nadobnych, to typowa migracja - widok więc ciekawy, tym bardziej że ptaki można było obserwować na drzewach i łące, jednakże z nadejściem zmroku odlatywały z obserwowanych miejsc i znikały z pola widzenia.
Warto tu dodać, że w Delcie Evros przez cały rok można spotkać czaple białe, siwe i czaple nadobne, jednakże te ostatnie obserwuje się jesienią i zimą w bardzo małej ilości.

     

Opracowanie: Eva Stets
Copyright: Eva Stets

Trochę o obserwacji piór i pierzeniu ptaków

Obserwacje wyglądu, koloru i stanu upierzenia ptaków pomagają nieraz np określić ich płeć i wiek (nie pierzą się ptaki tegoroczne). Pierzenie całkowite, czyli zmiana starych piór na nowe odbywa się jesienią i u niektórych ptaków wróblowych może trwać od 4 do 8 tygodni.
Odbiegając od ptaków dzikich podam przykład zwykłego domowego kanarka, u którego liczba piór w zimie waha się od 3546 do 3616, a latem od 3138 do 3197 (wg Otto von Frish).
Z racji, że kanarek wielkością odpowiada wróblowi możemy zobaczyć, że u podobnych małych ptaszków tych piór wcale nie jest mało.

Tu przykładowo 3 fotki ptaków w okresie pierzenia (widać to głównie na karku, głowie i skrzydłach):
- fot. 1. dzwoniec (samiec)
- fot. 2. grubodziób (samica)
- fot. 3, 4 zięba (samiec)

     

Takie spostrzeżenia jak wyżej można zobaczyć najczęściej u ptaków osiadłych a zdjęcia udało mi się zrobić podczas akcji obrączkowania ptaków w Delcie Evros (północna Grecja).
Więcej o akcjach obrączkowania w Delcie Evros można przeczytać w greckiej części, na stronie PwG OTOP (http://www.pwg.otop.org.pl/index.php?fu … all&no=112) i na stronie foto-ptaki (http://www.foto-ptaki.pl/index.php?opti … Itemid=223).
Sprawozdania są z ub. roku, jednakże dają obraz jak to tutaj przebiega.

Opracowanie: Eva Stets
Copyright: Eva Stets

Bączek  Ixobrychus minutus

Podczas wspomnianego w poście wyżej obrączkowania ptaków w Delcie Evros trafiło w nasze sieci kilka bączków.
Po oznakowaniu dwa z młodych postawione na ziemię w zagłębieniu przy trzcinach (parę metrów od punktu obrączkowania) okazały się być bardziej "odważne" niż dorosłe i nie odleciały od razu, ale przez kilka minut spacerowały mi dosłownie przed nosem. Dzięki temu miałam okazję przyjrzeć się im z bliska i...leżąc w błocie zrobić kilka ciekawych fotek :).

Na zdjęciach: tuż po zaobrączkowaniu, jeden bączek z 24 VIII a drugi z 3 IX 2009, Copyright: Eva Stets

     

Pozdrawiam
Eva Stets
PwG OTOP, HOS-Hellas

16 XI 2009, Ateny, Park Rekreacji Antonis Tritsis na przedmieściu stolicy Grecji - obserwacja nie moja, ale kolegów z Greckiego Stowarzyszenia Ornitologicznego, a przekazuję ją w ramach nawiązania do poprzednich wpisów o egzotycznych ptakach. Tutaj nie kaczki, ale papugi. Ciekawostką tej obserwacji jest przede wszystkim papuga senegalska. W konkretnym miejscu widzi się od dłuższego czasu: 7-10 os. aleksandretty większej i 5 os. papugi senegalskiej (od niedawna z papug drugiego gat. widywany jest tylko jeden ptak - inf. Gerasimos Beriatos). Widok aleksandretty obrożnej nie dziwi już nikogo (czyt mój post wyżej).

Na fot. nr 1 i 2 jest  aleksandretta większa Psittacula eupatria, na fot. nr 3 papuga senegalska Poicephalus senegalus, zwana też afrykanką ognistobrzuchą.

Fot. Giorgos Alexandris

      

Na marginesie chciałabym dodać, że pomimo, że ptaki te zostały sprowadzone do Europy jako "ozdoby", do hodowli wiele lat temu (aleksandretty były ulubionymi ptakami już starożytnych Rzymian), zastawiam się zawsze, na ile mogą one być "szczęśliwe" na wolności - jakby nie było, żyją wówczas w obcym dla siebie środowisku (tym bardziej te ptaki, które były bardzo oswojone z ludźmi).
O tym na ile negatywny wpływ na krajowe populacje mogą mieć egzotyczne kaczki pisał m.in. Michał Bugajski, przy okazji zakwalifikowania w Polsce kaczki mandarynki do krajowych gatunków lęgowych w kategorii C*, w statusie IZ** (Woliera, marzec-kwiecień 2009). Z papugami sprawa może wydawać się łatwiejsza, ale tu chciałybym zwrócić uwagę na jeszcze jedną, zasadniczą sprawę: nie zawsze każdy egzota, jakiego uda nam się zobaczyć  w terenie jest ucienierem z hodowli i nie zawsze jest to zwierzę (bo to nie tylko ptaki), które samo z siebie wybrało wolność... Często, niestety - nie hodowcy, ale indywidualni amatorzy posiadania egzotyki...pozbywają się "kłopotu" i po jakimś czasie je wyrzucają (tłumacząc własne sumienie, że "zwracają im wolność") lub w lepszym przypadku (?) - oddają je do pobliskiego ZOO.
I taki jest jeszcze jeden obraz rzeczywistości tego problemu.

Pozdrawiam
Eva Stets

* kategoria C - gatunki introdukowane przez człowieka rozmyślnie bądź przypadkowo, które utworzyły samodzielnie utrzymujące się populacje (pojaw wtórnie naturalny)
**status IZ - l  -  lęgowy tylko lokalnie albo sporadycznie,   Z  -  zalatujący (pojawiający się nieregularnie)
Objaśnienia ze strony Komisji Faunistycznej:  http://www.komisjafaunistyczna.pl/kf-pl … nienia.htm

Objęte Konwencją Ramsarską Jezioro Volvi w Macedonii (północna Grecja, niedaleko Salonik) jest drugim co wielkości jezorem w Grecji (ok. 68 km kw.) i należy do istotnych biotopów kraju. W zależności od pory roku można tu zobaczyć wiele ciekawych gatunków ptaków a ptaki takie jak kormorany, czaple, pelikany, łyski, mewy czy perkozy widzi się tu przez cały rok i można je zaobserwować (i sfotografować) z bardzo bliskiej odległości i czasami nawet w ciekawych ujęciach - jak na zdjęciach niżej.

14 XI 2009 - udało mi się zrobić właśnie kilka takich ciekawych fotek:
fot. 1 - grupka kormoranów odpoczywająca na łodzi rybackiej, fot. 2 - pelikany kędzierzawe też na łodzi i fot. 3 - kormaran, który mi pokazał, co "myśli" o tej sesji fotograficznej :D

zdjęcia i obserwacje: Eva Stets (PwG OTOP)

      

Copyright: Eva Stets

6 XII 2009 - Delta Evros (Tracja, północna Grecja)

Popołudniowy wypad w teren w Deltę Evros i parę ciekawych obserwacji.
Opócz "typowych" o tej porze roku czapli białych i siwych, setek kaczek krzyżówek, wielu myszołowów, perkozków, kormoranów i pelikanów kędzierzawych można zauważyć coraz więcej łysek (fot.1), oharów i łabędzi. Udało mi się także zobaczyć warzęchy i aż 7 os. razem kulika wielkiego (fot. 2 słabej jakości i widoczne tylko 6). Do "ciekawostek" doszło 15 łabędzi czarnodziobych * (część z nich na fot.3), które nadal są uznawane przez Komisję Faunistyczną w Grecji za rzadki gatunek.

Jednakże moją uwagę skierowałam bardziej nie na to, co zobaczyłam, ale na to czego nie zobaczyłam i mam tu na myśli flamingi.
Każdego roku o tej porze (a nawet dużo wcześniej) można było obserwować w Delcie Evros kilkaset flamingów - w tym roku ja nie widziałam żadnego. Podobnie nad jeziorem Vistonida w Porto Lagos (północna Grecja, niedaleko miasta Xanthi), gdzie 29 XI (i wcześniej) nie widziałam ani jednego flaminga **.  Taka sama sytuacja (ani jeden zaobserwowany flaming w tym roku) jest w rejonie jezior i rozlewisk w Chrisoupolis, niedaleko miasta Kavala (obserw. Aris Christidis z HOS-Hellas).
Zagadka niebywała, choćby dlatego, że corocznie na okres zimy do północnej Grecji zlatywało bardzo dużo flamingów*** a ich przyloty notowano o wiele wcześniej. Przykładowo pokazuję zdjęcie 4., z dnia 27 VIII 2008 roku, gdzie widać (Delta Evros) całą masę tych ptaków (fotka i tak nie objęła wszystkich).

Zastanawia mnie (i nie tylko mnie) fakt, czy może mieć na to wpływ nadal dosyć ciepły klimat i zmiany klimatyczne ? (z tego, co mówią tutejsi meteorolodzy od 40 lat nie było tak ciepło w Grecji o tej porze roku jak jest teraz)... Tak czy inaczej można się zastanawiać "gdzie się podziały" flamingi zimujące w północnej Grecji...

     

Pozdrawiam
Eva Stets
PwG OTOP, HOS-Hellas

* - o łabędziach czarnodziobych pisałam w poście z dnia 14 III 2009, na str. 1: http://bocianyzprzygodzic.pun.pl/viewto … 542#p12542 - jednakże "moje 15", to po prostu obserwacja w danym miejscu i danej chwili - informacje z Evros Delta Visitor Centre są, że już w listopadzie policzono tych ptaków 161 (zarówno jedna jak i druga obserwacja została zgłoszona do greckiej Komisji Faunistycznej).

** - obserwacje z Delty Evros i jeziora Vistonida dot. flamingów są moje własne - są zgłoszone info o zauważonych w listopadzie w Delcie Evros 120 flamingach, co i tak jest minimalne i z opóźnieniem przylotu - w porównaniu z obserwacjami z lat poprzednich (inf. o flamingach w listopadzie 09 - Steve Mills, Hillary Koll)

*** - przykładowo, w 2008 roku, podczas zimowego liczenia ptaków policzono ponad 800 flamingów w Delcie Evros, a w 2007 r mnie samej udało się policzyć nad Vistonida 550.

Opracowanie: Eva Stets
Copyright: Eva Stets

Flamingi w Grecji ciąg dalszy

Dzięki Kasia za wpis wyżej. Faktycznie w obecnej chwili można sobie jedynie "gdybac" :)..., bo być może wpływ ma na to obecny klimat, albo na wspomianych terenach zmniejszyła się ilość skorupiaków, którymi żywią się flamingi.
W moim poście podałam jedynie przykłady i obserwacje z miejsc, w których corocznie były setki flamingów. Ale mimo to, wyraźny spadek liczebności tych ptaków jest odnotowany w tym roku w wielu miejscach w Grecji. Jedynie nad jeziorem Kerkini ich ilość utrzymuje się na pozimie podobnym do lat poprzedniach (inf. Christos Vlachos -HOS) i w Kaloni na wyspie Lesbos, te ptaki obserwowano w ilościach podobnych do lat ubiegłych (inf. Kakalis Eleftherios - HOS). Miejsca stałego zimowania wielu flamingów, takie jak Delta Evros, Vistonida, Chrisoupolis, Delta Axios i inne świecą pustkami lub można tam zobaczyć zaledwie kilka ptaków.

Niżej (ponownie przykładowo) tabelka  z obserwacji flamingów w Delcie Evros, od marca tego roku (przed ich odlotem) i jesienne notowania 2009 (dane przekazane przez szefa Delta Evros Visitor Centre - Eleni Makrigianni).
Jakby nie było, jest to ciekawe i... notując flamingi będziemy czekać co będzie dalej (a przy okazji zawsze się trafi jakaś inna ciekawa obserwacja innych ptaków). :)

Pozdrawiam
Eva

Pelikany, kormorany i inne ptaki nad jeziorem Vistonida i w Chrisoupolis

Jezioro Vistonida w Porto Lagos w północnej Grecji jest bardzo ciekawym zakątkiem dla obserwacji ptaków. Widok dużych kolonii pelikanów jest na "porządku dziennym" (zimą zawsze wiecej zobaczy się pelikanów kędzierzawych, często razem z pelikanami różowymi). Kormorany widujemy tutaj, ale także w Polsce w dużych ilościach, ale kormoran mały to jeszcze rzadki ptak (mimo, że w Grecji widzi się go w ostanich latach coraz więcej).
Niżej mała migawka z obserwacji w tym miejscu, wczoraj, 8 XII 2009:
- duża kolonia pelikanów (200+) , na fot. 1 tylko mała część
- kilka grup kormoranów w locie, w sumie 500+ ptaków (na fot.2 widać zaledwie dwa lecące sznury)
- o wiele rzadsze kormorany małe (fot.3, 4)
- sporo czapel siwych - na fot. 5. 15 z nich, jakie, usadowiły się po przeciwnej stronie cerkiewki, która jest zbudowana na środku jeziora.
Do obserwacji można dołączyć bardzo dużo łysek, krzyżówki, perkozy dwuczube, perkozki, płaskonosy, kilka latających myszołowów, mewy śmieszki, mewy romańskie, czaple białe, płaskonosy, świstuny, małą grupkę łabędzi i inne.

Podobna sytuacja na rozlewiskach jezior w Chrisoupolis, niedaleko miasta Kavala (też północna Grecja). Niestety "siadł" aparat więc nie ma fotek :( . Tu więcej zimujących łabędzi, utrzymujące się od dłużdzego czasu w liczbie 120-150 os. Więcej łysek, a z nimi razem płaskonosy, świstuny, cyraneczki, ok. 1200 czajek, czaple białe i siwe (więcej siwych), kormorany i inne.
W jednym i drugim miejscu 0 flamingów.

Obserwacje: Eva Stets, Aris Christidis (HOS-Hellas)

       

Opracowanie: Eva Stets
Copyright: Eva Stets

Łabędzie nieme z obrożami - Delta Evros (północna Grecja)

W Delcie Evros "tradycyjnie" zimuje sporo łabędzi niemych i krzykliwych. W ostanich latach są obserwowane także łabędzie czarnodziobe (czyt. moje posty na str. 1 i 4).

25 XII 2009 późnym popołudniem wypad w Deltę Evros zaowocował obserwacją m.in. kilku łabędzi czarnodziobych i sporym stadem dorosłych i młodych łabędzi niemych (mały ich fragment na fot.1 i 2).
Największą radość sprawił mi odczyt dwóch łabędzi niemych z obrożami (fot.3). Informację oczywiście przekazałam do Greckiej Centrali Obrączkarskiej...a ponieważ Grecja to mały kraj - dowiedziałam się prawie od razu, że są to łabędzie obrączkowane w Delcie Evros i kto i kiedy te ptaki znakował :).
Warto tu dodać, że zimą wszystkie trzy gatunki łabędzi są systematycznie obserwowane i liczone przez pracowników z Delta Evros Visitor Centre.

Copyright: Eva Stets

      

Sępy płowe i kasztanowate w Grecji

W dniu 26 stycznia 2010, niedaleko miasta Alexandroupolis w północnej Grecji udało mi się zaobserwować 10 (4+6) sępów (kaszatanowatych i płowych), krążących na wzgórzem, w pobliżu wsi Doriskos. Cztery z nich po chwili przeleciały mi prawie nad głową, kierując się w stronę Parku Narodowego w Dadia a sześć kołowało w sporej odległości na wzgórzem.

Ciekawostką tej obserwacji jest przede wszystkim to, że dwa ptaki, jeden sęp kasztanowaty i jeden sęp płowy miały na skrzydłach tzw "wing tag" (znaczek skrzydłowy - odpowiednik obrączki ornitologicznej), które udało mi się odczytać :).
Po kontakcie z Dorą Skartsi, obrączkarzem obu gatunków sępa z WWF, dowiedziałam się, że odczytane ptaki były znakowane w Dadia.

Na zdjęciach niżej: 4 z krążących sępów (fot.1),  sęp płowy Gyps fulvus (fot. 2, 3), sęp kaszanowaty Aegypius monachus (fot.4) (oba ptaki z wing tag na skrzydle).

Copyright: Eva Stets

     

Warto tu dodać, że WWF w Dadia zajmuje się projektem ochrony sępa kaszatanowatego w Grecji - czyt. więcej na ten temat w tekście Pawła, na stronie PwG OTOP: http://www.pwg.otop.org.pl/aktu152.php

Pozdrawiam
Eva Stets

Flamingi w Delcie Evros (Grecja)

W nawiązaniu do postów o flamingach na moich terenach...(czyt. posty na  str. poprzedniej: http://www.bocianyzprzygodzic.pun.pl/vi … 783#p20783), a także dwa pierwsze posty, Kasi i mój na tej stronie z 7 XII 2009) chciałabym przekazać informaję, że w okresie od grudnia ub. roku do lutego 2010, a więc wraz z nastaniem prawdziwej zimy także w Grecji północnej - pojawiły się wreszcie flamingi. Mimo to ich ilość w tym roku jest znacznie mniejsza niż w latach poprzednich. Przykładowo: podczas zimowego liczenia ptaków w Delcie Evros w 2008 roku naliczono 812 os., a w tym roku w styczniu policzono ich 435.

Na zdjęciach niżej dorosłe (fot.1, 2) i młody ptak (fot.3). Zdjęcia, niezbyt wyraźne, robione 2 II 2010 podczas wypadu w Deltę z okazji Międzynarodowego Dnia Mokradeł *** - przeszkodą w robieniu fotek były silne wiatry i opady śniegu.

      


*** Międzynarodowy Dzień Mokradeł jest obchodzony zawsze 2 lutego każdego roku, dla upamiętnienia podpisania w tym dniu w roku 1971 Konwencji Ramsarskiej. Z naszej strony (Delta Evros Visitor Centre) były zorganizowane tego dnia prelekcje i konkursy z nagrodami dla kilku klas szkół podstawowych (w sumie 120 dzieci), połączone z wycieczkami w Deltę Evros. Pomimo że pogoda nie dopisała, dzieci i tak miały okazję zobaczyć na żywo wspomniane wyżej flamingi, a także pelikany kędzierzawe, setki łysek, krzyżówek, łabędzie nieme, ohary, szablodzioby, czaple białe i siwe, kilka warzęch, wiele mew a także sporo dzierlatek, szpaków i kilka myszołowów.

Opracowanie: Eva Stets
Copyright: Eva Stets

Evros - Tracja (północna Grecja)

W dniach 19-22 lutego 2010 odbył się pierwszy plener greckich fotografów przyrody (ΦΑΦ). Warsztaty miały miejsce w północnej Grecji - głównie w Delcie Evros, Parku Narodowym Dadia i okolicach. Pomimo niezbyt sprzyjającej pogody i powodzi w Delcie Evros, udało nam się sfotografować sporo gatunków ptaków, a przy okazji zaobserwować wiele więcej niż te, które uwieczniliśmy na fotkach. Ptaki nie były liczone - obserwacje prowadziliśmy dla przyjemności i robienia (na miarę sprzętu) ciekawych zdjęć, a zarazem uczenia się fotografii przyrody (nie tylko ptaków). Akcją kierował Christos Vlachos (ornitolog, znany w Grecji fotograf przyrody), wzięło w niej udział ok. 20 osób (a cały czas 12 osób), w tym niżej podpisana :).

Do ciekawszych obserwacji z tych dni w Delcie Evros można zaliczyć m.in. gęsi białoczelne i kilka osobników gęsi małej, setki łabędzi (nieme, krzykliwe i czarnodziobe), pelikany kędzierzawe, warzęchy, czaple (białe, siwe, nadobne), flamingi, krzyżówki, łyski, ohary, różeńce, płaskonosy, perkozki, perkozy dwuczube, świstuny, bernikle rdzawoszyje , a także zimujące w Delcie orliki grubodziobe, jednego bielika, wiele błotniaków zbożowych i stawowych, myszołowy, kilka bąków, krwawodzioby, szablodzioby, kuliki wielkie, kwokacze, wiele kormoranów (niektóre w szacie godowej), kormorany małe, mewy romańskie, śmieszki, mewy małe i inne ptaki.

Z ciekawostek poza Deltą Evros - obserwacje sępów płowych , sępów kaszatanowatych i kruków w niedalekiej okolicy od Parku Narodowego w Dadia, z czego na trzech sępach kasztanowatych odczytano numery "wing tag" (znaczki skrzydłowe, będące odpowiednikiem obrączki ornitologicznej).
Równie ciekawe były obserwacje setek szpaków, kilkudziesięciu gawronów i kawek, kilkunastu grubodziobów, sójek widzieliśmy także szczygły, dzierlatki, pliszki siwe, czyże, zięby, dzwońce, sikory bogatki i modraszki, raniuszki, gila, srokosza, dzięcioły białoszyje, pustułki i kilka innych.

Największą atrakcją dla wszystkich był myszołów włochaty, ptak rzadko spotykany w Grecji i kilkanaście osobników kani czarnej latających w pobliżu miasteczka Feres.

Niżej kilka zdjęć mojego autorstwa:
ohary (fot.1), perkoz dwuczuby w szacie spoczynkowej (fot.2), kormoran mały (fot.3), szablodziób (fot.4),  młode flamingi (fot.5), bąk (fot.6), pelikany kędzierzawe i kormorany (fot.7), myszołów włochaty i "przeszkadzający" mu błotniak zbożowy (fot.8)

         

         

Opracowanie: Eva Stets
Copyright: Eva Stets

Obrączkowanie mew romańskich w Grecji

O mewach romańskich Larus michahellis pisałam w ubiegłym roku na str. 1 tego wątka (http://www.bocianyzprzygodzic.pun.pl/vi … 245#p14245).
W Grecji można je obserwować także podczas obrączkowania.
Konkretną kolonię mew romańskich odkrył kilka lat temu belgijski ornitolog, Didier Vangeluwe (czyt. także pierwszy post w wątku o kamerze sokołów w Brukseli) i od tego czasu z ramienia Evros Delta Visitor Centre regularnie co roku odbywają się na tej małej wysepce akcje obrączkowania tych ptaków.

17 maja 2010 roku miałam okazję po raz kolejny brać udział w obrączkowaniu mew romańskich w Zatoce Trackiej koło Arogi (pomiędzy miastami Komotini i Xanthi).
Nad naszymi głowami krążyły dorosłe gotowe do ataku (lepiej nie patrzeć w górę, bo mogą faktycznie zaatakować), pisklęta znajdywałiśmy w gniazdach na ziemi, ukryte w roślinności. Wyraźnie można było zauważyć różnicę wieku wśród niektórych młodych (nie wszystkim można było założyć obrączki, bo niektóre z piskląt były na to za małe).
Końcowy wynik z tej akcji, to 265 wszystkich zaobrączkowanych piskląt (więcej niż w 2008 i 2009 roku).

Na zdjęciach niżej:
- wysepka z kolonią mew (gdy oddalaliśmy się o parę metrów dorosłe wracały od razu do młodych) - fot.1
- pisklęta z różnych gniazd (widać różnicę wieku) - fot.2, 3
- niewyklute jaja - fot.4

Opracowanie: Eva Stets
Copyright: Eva Stets

     

Pozdrawiam
Eva Stets
wolontariat Evros Delta Visitor Centre

Obrączkowanie ptaków w Delcie Evros (północna Grecja)

W dniach 19-21 maja 2010 z inicjatywy Evros Delta Visitor Centre odbyła się pierwsza tura szkoleniowego obrączkowania ptaków w Delcie Evros (czyt. także: http://bocianyzprzygodzic.pun.pl/viewto … 059#p25059). Ptaków nie było zbyt wiele w porównaniu z okresem jesiennej migracji (dlatego był czas na szkoleniowe obrączkowanie, wizytę dzieci z jednej ze szkół itp). Druga tura (w zależności od pogody) jest przewidziana w dniach 25-28 maja br.

Obrączkowanie ptaków, to trudna "szkoła jazdy", ale zarazem jedyna możliwość do przyjrzenia się niektórym ptakom z bliska. Niżej na zdjęciach, przedstawiam kilka z ciekawszych gatunków, jakie w tych dniach złapały się w nasze sieci.

Opracowanie: Eva Stets
Copyright: Eva Stets

- zaganiacz Hippolais icterina (fot.1),  - zaganiacz blady Hippolais pallida (fot.2), - remiz Remiz pendulinus (fot.3), - wierzbówka Cettia cetti (fot.4)
- bączek Ixobrychus minutus (fot.5), - żołna Merops apiaster (fot.6), - dzięcioł białoszyi Dendrocopos syriacus (fot.7), - gąsiorek Lanius collurio (fot.8):

     

     

(o jesiennych obrączkowaniach ptaków w Delcie Evros można przeczytać pod linkami: http://www.pwg.otop.org.pl/index.php?fu … all&no=112
i pod: http://www.foto-ptaki.pl/index.php?opti … Itemid=223)

Pozdrawiam
Eva Stets
wolontariat Evros Delta Visitor Centre

Pomimo, że w dniu 9 VIII 2010, bardziej przyglądałam się wędrującym bocianom (czyt. post pod linkiem: http://bocianyzprzygodzic.pun.pl/viewto … 220#p27220)  udało mi się zaobserwować tego dnia w Delcie Evros (północna Grecja) trochę innych ptaków:.
kilka czapel nadobnych (fot.1), duża atrakcja (nawet dla Delty Evros) - czapla modronosa (fot.2), której towarzyszyszyły ibisy kasztanowate (jeden z nich na fot.3). Udało mi się zobaczyć także kilka czapel siwych, ślepowronów i kilkanaście kormoranów (jeden "pozujący" na fot.4).

Wcześniej, tego samego dnia, w Zatoce Trackiej, na odcinku Apalos-Alexandroupolis, wśród mew romańskich, śmieszek i innych nierozpoznanych, zobaczyłam kilka kulików wielkich i drugą "atrakcję" tego dnia - osrtrygojady (18 os. - kilka z nich na fot. 5).

       

Opracowanie: Eva Stets
Copyright: Eva Stets

Witam!

Podczas popołudniowej obserwacji ptaków w Delcie Evros (północna Grecja) w dniu 12 VIII 2010, do ciekawszych mogłabym dziś zaliczyć: kilka czajek szponiastych, w tym jedną z obrączką, a drugą z młodymi (fot.1, 2), żerujące warzęchy (18 os. - fot. 3), dwie czaple purpurowe (nie zdążyłam zrobić foto), kilkanaście ślepowronów, kormorany małe i trzy duże kolonie pelikanów różowych (ok. 400 os. fot.4, 5).

Obserwacje i foto: Eva Stets
       

Copyright: Eva Stets

Czaple w Delcie Evros (Grecja)

13 VIII 2010 pod wieczór - tuż przy wjeździe w Deltę Evros, tzn w miejscu, gdzie parę dni temu obserwowałam wędrujące bociany (czyt. post http://bocianyzprzygodzic.pun.pl/viewto … 220#p27220) udało mi się zaobserwować kilka ciekawych ptaków: 2 czaple białe, 5 czapel siwych, 15 czapel nadobnych, 8 ślepowronów, 1 czaplę modronosą, 6 ibisów kaszatanowatych (część z ptaków na foto niżej).

Copyright: Eva Stets



Pozdrawiam
Eva Stets

Obrączkowanie ptaków w Delcie Evros (północna Grecja)

Witam!

Jak już pisałam kiedyś , ptaki można też obserwować (nieraz nawet bardzo dokładnie) podczas obrączkowania. ;)

17 sierpnia 2010, rozpoczęło się kolejne obrączkowanie ptaków wróblowych w Delcie Evros (północna Grecja). Jak na początek nie mieliśmy zybt dużo ptaków (107 os. w pierwszym dniu, to mało, jak na Deltę w tym okresie).
Do ciekawszych na pewno można zaliczyć sporo wierzbówek, zaganiacze blade, jarzębatkę, i samicę dzięcioła białoszyjego. Nie zabrakło "moich" ulubionych gąsiorków, dużo też było trzciniaków, tarfił się jeden zimorodek, kilka piecuszków i słowików rdzawych, łozówki, rokitniczki, kapturki, gajówki.

Obrączkowanie odbywa się w ramach projektu z Evros Delta Visitor Centre, koordynatorem akcji jest Eleni Makrigianni.
Niżej kilka udanych fotek mojego autorstwa (jarzębatka, trzciniak, zimorodek, dzięcioł białoszyi)

     

Opracowanie: Eva Stets
Copyright: Eva Stets

Witam!

19 VIII 2010 - Delta Evros (północna Grecja). Niedaleko naszego punktu obrączkowania (czyt. na str. poprzedniej mój post z datą 17 VIII 2010) udało się nam dziś (przy okazji) poobserwować kilka urodziwych gatunków ptaków. Stałymi  "goścmi" nad naszymi głowami o wczesnych godzinach rannych są ibisy kasztanowate i ślepowrony, a dziś koło południa mieliśmy okazję na mały birdwatching, co widać na zdjęciach niżej:

fot.1 - czaple białe i czaple nadobne (białe są większe i mają żółte dzioby)
fot.2 - czaple nadobne, bociany czarne i warzęchy (warzęchy, w przeciwieństwie do czapli, latają z prostą szyją)
fot.3 - warzęchy, czaple nadobne, czaple białe
fot.4 - bociany czarne, czaple nadobne, pelikan różowy (pelikanów było więcej, ale nie zdążyłam zrobić zdjęcia)

Copyright: Eva Stets

     

Z pozdrowieniem z Delty Evros :)
Eva Stets

20 VIII 2010 - Delta Evros (północna Grecja), to samo miejsce obserwacji, co w poście wyżej z dnia 19 VIII 2010 (podobne też godziny obserwacji).

Niewiele metrów od naszego miejsca żerowały dziś czaple nadobne (plus kilka os. czapli siwej i białej). Jedna z nadobnych "odtstawała"od stada, stała w tamaryszku bardzo blisko.
Jak można zobaczyć na fotkach niżej - czapla nie ma już kilku dłuższych piór na karku, które pojawiają się u niej w szacie godowej.
Niestety, widać także, że jak człowiek chce "przedobrzyć", to  mu to wcale nie wychodzi. :(
Tu błędem było, że nie powinnam dawać (na tak małą odległość) aż tak dużego zoomu. Chciałam "lepiej" - wyszło gorzej i fotki się "rozmazały".
Przy mniejszym zoomie by do tego nie doszło, a po skadrowaniu zdjęcia by były jakościowo lepsze...

Copyright: Eva Stets

   

Pozdrawiam
Eva Stets

Witam!

Do mojego postu (http://www.bocianyzprzygodzic.pun.pl/vi … 433#p27433) z dnia 17 VIII 2010 o obrączkowaniu ptaków w Delcie Evros w północnej Grecji dodam dwa bardzo ładne ptaki, z których już kilka trafiło w nasze sieci. Są to dudek (fot.1) i krętogłów (fot.2).

Z kolei dziś (22 VIII 2010), niedaleko, używanej w zimie pułapki dla kaczek, udało się kolegom złapać dwa młode ślepowrony (fot. 3 i 4). Oczywiście i te ptaki, ku naszej radości, zostały zaobrączkowane, zważone i zmierzone. :)

Biorąc ogólnie pierwsze 6 dni tej najważniejszej w Grecji akcji obrączkowania - trzeba powiedzieć, że w tym roku nie ma za dużo ptaków (jak dotychczas jest ich średnio tylko ok. 100 dziennie). Najwięcej obrączkujemy łozówek, trzcinniczków, rokitniczek, trzciniaków, wierzbówek i piecuszków.

Copyright: Eva Stets

     

Pozdrawiam z Delty Evros
Eva Stets

Trochę obserwacji z Delty Evros w Grecji

W uzupełnieniu do mojego postu z 20 VIII 2010, gdzie były poranne spostrzeżenia, dodam obserwacje z popołudniowego birdwatchingu w tym samym dniu w Delcie Evros (wschodnia część i jezioro Drana). Ptaków było sporo, ale...Parę dni temu zaczął się, niestety, sezon łowiecki i ptaki są przepłoszone strzelaniną, pomimo, że nie wszędzie w Delcie wolno polować. Obserwacje głównie lunetą i lornetką.

Zauważyliśmy pelikany różowe i kędzierzawe (młode i dorosłe - więcej różowych), warzęchy, czaple siwe, białe, nadobne i purpurowe[/b] (te ostatnie tylko kilka os., najwięcej nadobnych). "Pływające" to m.in. łyski, krzyżówki, kilka łabędzi niemych, ohary (młode i dorosłe), wśród mew: romańskie, śmieszki i kilka os. mewy cienkodziobej. Wiele kormoranów, kilkanaście kormoranów małych, szczudłaki, ostrygojoady, kuliki wielkie, kwokacze i krwawodzioby, szablodzioby , czajki szponiaste (kilka os), czajki i inne.
Ciekawostką był jakiś "egzotyczny" bażant (nie udało się go określić), który najprawdopodobniej uciekł komuś z hodowli.
Nad głowami latały nam jaskółki rudawe, żołny i kilka szponiastych, m.in. myszołów, sokół wędrowny, pustułka i orlik krzykliwy.

Niżej - kilka zdjęć (niestety marnych): fot.1 - m.in. młody pelikan kędzierzawy, kormorany, kaczki krzyżówki, fot.2 - po prawej str. młode ohary, fot.3 - kormorany małe, fot.4 - czapla purpurowa
Obserwacje: Eva Stets, Georgia Vlachaki, Bambis Alivizatos, Giannis Fakriadis (fot. E. Stets)

     

Opracowanie: Eva Stets
Copyright: Eva Stets

Obrączkowanie ptaków w Delcie Evros c.d.

Jak już wspomniałam w poście z 17 sierpnia 2010 (http://www.bocianyzprzygodzic.pun.pl/vi … 433#p27433), podczas obrączkowania ptaków można je też obserwować.
Dziś jako przykład pokażę na foto jednego z moich ulubionych ptaków. Jest to dzierzba gąsiorek Lanius collurio.
Dr Piotr Indykiewicz powiedział mi kiedyś, że jego studenci zawsze podchodzą z wielkim respektem do gąsiorka. Dlaczego - wystarczy spojrzeć na jego mocny dziób, ale ja je naprawdę lubię. :)
Dodam, że nie jest łatwo "ustawić" do zdjęcia takiego ptaka (w 99% tego typu fot wolę sama trzymać ptaka w ręce i robić mu zdjęcie, tak więc foto niżej są mojego autorstwa).

Na zdjęciach można zobaczyć kolejno (i porównać różnice): fot.1 - młody osobnik, fot.2 - samica, fot.3 - samiec.

   

Z pozdrowieniem dla wszystkich Forumowiczów, także dla wielkiego sympatyka Lanius collurio - prof. dra hab. Piotra Tryjanowskiego ;)

P.S. Zainteresowanym polecam moje dawniejsze teksty o obrączkowaniu w Delcie Evros:

- na stronie PwG OTOP: http://www.pwg.otop.org.pl/index.php?fu … all&no=112
- w serwisie foto-ptaki.pl: http://www.foto-ptaki.pl/index.php?opti … Itemid=223

Opracowanie: Eva Stets
Copyright: Eva Stets

Obrączkowanie ptaków w Delcie Evros i...kolejna dzierzba :)

W dzisiejszym poście pokażę inną, mniej spotykaną dzierzbę rudogłową Lanius senator.
W Polsce ten gatunek jest uznawany za ginącego ptaka lęgowego. Gnieździ się skrajnie w liczbie nie przekraczającej 10 par w centrum i na wschodzie kraju (Głowaciński 2001).
W Grecji, a szczególnie w Delcie Evros nie jest to rzadki ptak, ale oczywiście nie spotyka się go tak często jak gąsiorka. Tym większa radość, że udało nam się zaobrączkować (i dokładnie obejrzeć) tego młodego osobnika, którego pokazuję niżej na zdjęciach.

Copyright: Eva Stets

   

Pozdrawiam z Delty Evros
Eva Stets

Witam!

Kontynuując przedstawianie dzierzb (to naprawdę piękne ptaki) - dziś na zdjęciach jeszcze jeden gatunek - jest to dzierzba czarnoczelna Lanius minor (fot. 1, 2).
Nie jest to ptak często spotykany w Grecji, pomimo, że tu gniazduje. W Polsce dzierzba czarnoczelna jest uznana za gatunek wymierający. Gnieździ się skrajnie nielicznie, w liczbie nie przekraczającej 10 par we wschodniej części kraju (Głowaciński 2001).

Na zdjęciach 1 i 2, a szczególnie na fot.2 - widać charakterystyczne cechy dzierzby czarnoczelnej, które pozwalają rozpoznać ją od gąsiorka (fot.3) - dla porównania i... pokazania, że gąsiorki czasami "lubią" pozować). :)
Ten ostatni, wg danych z 1976 roku jest szacowany w całej Grecji na 20-50 tys. par. W Polsce liczebność gąsiorka pod koniec lat 90. szacowano na 300-400 tys. par lęgowych (Kuźniak, Tryjanowski 2003).

Obserwacje z Delty Evros (Tracja, północna Grecja) w dniach 23 i 26 VIII 2010, Copyright: Eva Stets

   

Pozdrawiam
Eva Stets

Post ten dedykuję tym wszystkim, którzy w ostatnich dniach napisali do mnie kilka miłych słów i podziękowali za ciekawe wpisy z obrączkowania w Delcie Evros.

Pierwszy wpis w tym wątku odnosił się do podróżniczka Luscinia svecica, podał go Jacek Pietrowiak (http://www.bocianyzprzygodzic.pun.pl/vi … 533#p12533). Ten ptaszek, rzadko spotykany, nie tylko w Polsce, jeszcze bardziej rzadki w Grecji, wpadł w nasze sieci w w Delcie Evros w dniu 26 VIII 2010.
Nie kryję, że jest to niesamowita radocha i wrażenie, gdy się trafia na taki rarytas, gdy można go trzymać w ręce i zaobrączkować. :) Uznaliśmy ten przypadek za najciekawszy, jaki trafił się podczas całej tegorocznej akcji obrączkowania.

Na zdjęciach niżej mam przyjemność pokazać Wam "naszego" podróżniczka z bliska - specjalnie dla forum, bo jest to pierwsza publikacja tych foto (nawet wcześniej, nim poślę je do Greckiej Komisji Faunistycznej).

Copyright: Eva Stets

     

Pozdrawiam
Eva Stets

Tych bielików, Piotrze by pozazdrościl niejeden grecki obserwator ptaków. Nie tak łatwo zobaczyć go u nas, jak w Polsce.

Wrócę więc do "moich" małych ptaszków, jakie udało nam się zaobrączkować w Delcie Evros w północnej Grecji, podczas tergorocznej akcji w sierpniu.  Ptaki, jakie widzicie na zdjęciach na pewno wszyscy znacie, są bardzo pospolite, tak w Polsce jak i w Grecji. Wyjątkiem występowania jest być może żołna a w Grecji ich sporo.
Ciekawe jest tu jedynie to, że pomimo, że dookoła latało ich dużo - wcale nie wpadały nam w sieci.

I tak w "rachunku" tegorocznych obrączkowań - ptaki na fotkach były tylko po jednym osobniku. Niżej: dymówka, żołna, bogatka i dzierlatka (wszystkie młode)

Copyright: Eva Stets

     

Pozdrawiam
Eva Stets

Kontynuując (czyt. posty wyżej) przedstawianie niektórych ptaków, jakie udało się nam zaobrączkować podczas akcji w Delcie Evros (północna Grecja), pokażę dziś 4 ptaki, które również dosyć często wpadały w nasze sieci.
Te 4 gat. określaliśmy jako "delikatne" i po piecuszkach były one zawsze obrączkowane i wypuszczane w pierwszej kolejności. Aby się nie pomylić przy wyjmowaniu ptaków z sieci - woreczki z tymi gatunkami znakowaliśmy tamaryszkiem. I tak niżej na foto - te piękne, wrażliwe (fot. E. Stets):

1 - strumieniówka  Locustella fluviatelis (fot.1)
2 - brzęczka  Locustella lusciniodes (fot.2)
3 - słowik rdzawy  Luscinia megarhynchos (fot.3) 
4 - słowik szary  Luscinia luscinia (fot.4)

Copyright: Eva Stets

     

Pozdrawiam
Eva Stets

Obrączkowanie ptaków w Delcie Evros (północna Grecja) c.d.

Przy tej dosyć obszernej prezentacji ptaków z obrączkowania pod koniec lata w Delcie Evros myślę, że  warto także wspomnieć o kilku pokrzewkowatych.
Niżej tylko kilka z nich (niestety nie zawsze był odpowiedni moment i czas do robienia foto).
Najwięcej trafiło nam się kapturek (samce i samice), cierniówek i piegży. Znacznie mniej było gajówek, a jarzębatek zaledwie kilka.

Copyright: Eva Stets

fot.1 - piegża  Sylvia curruca
fot.2 - kapturka  Sylvia atricapilla (samica)
fot.3 - kapturka  Sylvia atricapilla (samiec)
fot.4 - jarzębatka  Sylvia nisoria

     

Pozdrawiam
Eva Stets

Obrączkowanie ptaków w Delcie Evros w północnej Grecji - zakończenie relacji

Na zakończenie (czyt. także posty wyżej) chciałabym pokazać ptaka, który wpadł w nasze sieci trochę "przez przypadek".
Ostatni raz trafił nam się wodnik  Rallus aquaticus dwa lata temu. Bardzo się ucieszyliśmy z wodnika, chociaż nie jest to rzadki gatunek w Grecji. Ptak został zaobrączkowany, zmierzony, zważony i oczywiście "dokładnie" obfotografowany. Pomimo, że "siedział" mi w ręce dosyć spokojnie, szybko "odstawiłam" go spory kawał od naszego punktu, blisko miejsc, gdzie bytują wodniki.

     

Ten post kończy moje relacje z obrączkowania w Delcie Evros w 2010 roku - najważniejszej akcji tego typu w Grecji. Uczestniczyłam w niej po raz trzeci (latem), nie licząc szkoleniowego obrączkowania w maju 2010.
Tegoroczna akcja trwała krócej niż poprzednie, głównie z racji, że nie było dużo ptaków. Zaobrączkowaliśmy 34 gatunki ptaków.
Jako osoby "podstawowe" wzięli udział: Eleni Makrigiani (koordynator projektu), Charalambos Alivizatos, Giannis Fakriadis i Eva Stets. Pomagali nam (na zmianę, w różnych dniach) wolontariusze z WWF, z Parku Narodowego w Dadia, członkowie HOS z Aten i Salonik i dwójka pracowników z Visitor Centre z Nestos River. W sumie w akcji wzięło udział 15 osób.

Była to pierwsza taka akcja w Delcie Evros, zorganizowana przez Visitor Centre, bez udziału i pomocy belgijskich obrączkarzy. Zakończyliśmy ją zadowoleni, z nadzieją, że w następnym roku będzie jeszcze lepiej.

Opracowanie: Eva Stets
Copyright: Eva Stets

Pelikany różowe z Delty Evros w północnej Grecji

Podczas akcji obrączkowania ptaków w Delcie Evros (czyt. posty wyżej) mieliśmy nieraz możliwość obserwować inne ptaki, które latały nam nad głowami.
W dniach 23-27 sierpnia każdego dnia około południa widzieliśmy w locie duże stada (ok 100-150 os.) pelikanów różowych Pelecanus onocrotalus. Ptaki leciały najczęściej z jednego żerowiska na drugie (fot.1-4).
Ciekawostką dla mnie było, że w miejscu, w którym żerowały (i które potem opuszczały) zostawiały po sobie na trawie sporo niezjedzonych ryb.

Copyright: Eva Stets

     

Pozdrawiam
Eva Stets

Nasz kolega Joska Vrána 1 września o godz. 8:30 obserwował na zaporze Rozkoš przy Českej Skalici stadko 20 osobników biegusów zmiennych (Calidris alpina). Zauważył, że jeden ma plastykową obrączkę N32. Udało mu się ją odczytać i szybko się okazało, że ptak był zaobraczkowany tylko dzień wcześniej (31. sierpnia) o godz. 12.00 w Polsce, w obozie obrączkarskim w Ujściu Wisły. Mały ptaszek w ciągu jednej nocy przeleciał 480 km!

Krótką notatkę o tym można przeczytać też na stronkach Kulingu http://www.kuling.org.pl/uw/ i naszej grupy VČP ČSO http://www.vcpcso.cz/index.php?option=c … 04&lang=cs

Kolorowe obrączki bardzo pomagają poznać zachowanie, zwyczaje i przeloty ptaków. Dzięki nim można ptaki łatwiej obserwować i indywidualnie identyfikować.
Svě

Ptaki szponiaste w Parku Narodowym w Dadia (Tracja, północna Grecja)

Jak już wspomniałam wcześniej, w temacie o krukowatych: "Z zasady ktoś, kto wybierze się w północnej Grecji do Parku Narodowego w Dadia nastawia się na obserwacje ptaków szponiastych..." (http://bocianyzprzygodzic.pun.pl/viewto … 900#p27900). Głównym celem obserwacji są tutaj przede wszystkim sępy kaszatanowate Aegypius monachus - największe z europejskich ptaków szponiastych. 
Sępy kasztanowate żyją w Europie prawie wyłącznie w tym rejonie w Grecji, a także w Hiszpanii, czasem udaje się zobaczyć je w Bułgarii. W Dadia obserwacje można prowadzić z punktu widokowego, oddalonego o ok. 600 metrów od karmidła, gdzie wykładana jest regularnie padlina dla ptaków.

W dniu 10 września 2010 mieliśmy okazję zobaczyć z obserwatorium kilka osobników sępa kaszatanowatego, a także ścierwniki i sępy płowe (foto niżej). Z innych szponiastych widzieliśmy bielika, kanię czarną i orła przedniego (obserwacje lunetami i lornetkami: Eva Stets, Samuel Odrzykoski i grupa Klubu Horyzonty).

Na temat programu ochrony sępa kaszatanowatego w Dadia można przeczytać więcej na stronie PwG OTOP, w relacji Pawła Dolaty z prelekcji Eli Kret (WWF-Hellas), która, jak napisał wówczas Paweł: "...była kontynuacją niezwykle ciekawej tematyki greckiej, rozpoczętej 23 X 2006 r...": http://www.pwg.otop.org.pl/aktu152.php

   

Pozdrawiam
Eva Stets

Delta Evros - 12 wześnia 2010 część 1

Czajki szponiaste w Delcie Evros (Tracja, północna Grecja)

Jedną z najciekwaszych obserwacji w ostanich dniach w Delcie Evros (wschodnia część Delty) było stadko 23 os. czajek szponiastych Hoplopterus spinosus.

O tym pięknym ptaku, który w Europie występuje tylko w Grecji w Delcie Evros i (mniej licznie) w Delcie Nestos, pisałam już parokrotnie (czyt. np mój post: http://www.bocianyzprzygodzic.pun.pl/vi … 143#p18143).
Czajki szponiaste można spotkać w Afryce i na Bliskim Wschodzie, dlatego też zawsze jest wielką gratką dla każdego, kto zawita w rejony Tracji i zobaczy je tutaj (w miesiącach letnich nie jest to wcale takie trudne).
Tutaj ciekawostką było głównie to, że zaobserwowaliśmy je 12 września, a więc w czasie, gdy najczęściej czajki szponiaste są już w drodze do Afryki (notowana migracja tych ptaków jest najczęściej ok. 20 sierpnia do pierwszych dni września, choć były już obserwacje kilku osobników ok. 20 września - inf. Eleni Makrigianni *).

Ptaki (nieraz tak właśnie robią) spacerowały sobie beztrosko po piaszczystej drodze (fot.1), więc czas poświęciliśmy głównie na ich obserwowanie. Odleciały dopiero spłoszone nadjeżdżającym z przeciwnej strony samochodem (fot. 2, 3).  Zdjęcia niestety nie objęły całego stada 23 os.

Obserwacje: Eleni Makrigianni, Eva Stets, Samuel Odrzykoski ** i grupa Klubu Horyzonty (fot. E. Stets)

   

Pozdrawiam
Eva Stets

*   Eleni Makrigianni (ornitolog, szef Evros Delta Visitor Centre) od kliku lat obserwuje i obrączkuje w Delcie Evros czajki szponiaste.
** Samuel Odrzykoski (przewodnik polskiej grupy, lider Poznańskiej Grupy OTOP) zwrócił uwagę, że czajki szponiaste odzywają się głosem trochę podobnym do szczudłaków.

Opracowanie: Eva Stets
Copyright: Eva Stets

Delta Evros - 12 września 2010 - część 2

Pelikany różowe i pelikany kędzierzawe (Delta Evros, Tracja, Północna Grecja)

Po takich obserwacjach, jak te z postu wyżej o czajkach szponiastych, trochę "ubogo" jest mi pisać o "zwykłych" pelikanach. :)
Ale ponieważ i fotki są fajne a same pelikany w sobie to też super ptaszyska - pokażę jedną z moich ostatnich obserwacji. Pelikany występują w całej północnej Grecji (bardzo licznie w Delcie Evros i nad jeziorem Vistonida). Więcej zawsze można spotkać pelikanów różwych (sporo z nich odlatuje na zimę), mniej pelikanów kędzierzawych (te ostatnie częściej spotykane są jesienią i zimą, mniej latem).

O jednym i drugim gatunku pisałam już na forum - tu pokazuję je razem (różowe i kędzierzawe). Łatwe do rozpoznania, chociażby dlatego, że kędzierzawe mają na czubku głowy "taki mały kędziorek" (na fot. są młode os.) Stały i pływały razem (fot.1), wystartowały i odleciały też razem (fot.2, 3).

Obserwacje 12 września 2010: Eleni Makrigianni, Eva Stets, Samuel Odrzykoski i grupa Klubu Horyzonty, Copyright: Eva Stets

   

Pozdrawiam
Eva Stets

Delta Evros - 12 września 2010 - część 3

Czapla modronosa   Ardeola ralloides

Na czaplę modronosą "polowałam" z aparatem już bardzo długo. Nie jest to rzadki garunek w Grecji (ale nie tak często spotykany jak np czaple białe czy nadobne), jednakże nie jest to ptak, którego łatwo dojrzeć. Lubi się kryć w trzcinach, zlewając się nieraz zupełnie z otoczeniem.
Z tego, co wiem - czapla modronosa do Polski zlatuje bardzo nielicznie, więc myślę (?), że warto ją tutaj pokazać. A jak widać na foto niżej - zaprezentowała się prawie z każdej strony.

Obsrewacje w dniu 12 września 2010, wschodnia część Delty Evros (Grecja), obserwatorzy, jak w poście o pelikanach wyżej.

Copyright: Eva Stets

   

Post ten kończy moją malutką prezentację z obserwowanych ostatnio ptaków (czyt. także posty wyżej).
Chciałabym bardzo gorąco podziękować tym wszystkim, którzy nie tylko teraz, ale i wcześniej napisali do mnie kilka ciepłych słów, że z ciekawością czytają w tym wątku moje obserwacje. Ostatnie fotki właśnie robiłam bardziej z myślą o Was i niż o samej sobie. Jeżeli kogoś "przynudziłam" - to przepraszam.

Zarazem zapraszam wszystkich do dzielenia się w tutaj Waszymi, ciekawymi obserwacjami ptaków (szkoda trzymać "dla siebie", jeśli widzi się coś ciekawego) :).

Pozdrawiam
Eva

Ibis grzywiasty

Zanim napiszę parę słów o ibisie grzywiastym, chciałabym wyjaśnić co znaczy skrót EEP (ang. nazwa European Endangered Species Programme) - polski odnośnik jest tłumaczony jako: Europejski Program Ochrony Zwierząt , tzn program ochrony zwierząt zagrożonych wyginięciem, który polega na hodowli w ogrodach zoologicznych wymierających gatunków zwierząt. Program stosunkowo młody, bo działa dopiero od 1985 roku i dlatego być może u wielu osób "pokutuje" jeszcze przekonanie, że ogrody zoologiczne są jedynie strasznym więzieniem dla zwierząt (co w niektórych przypadkach jest zupełną prawdą, ale nie jest tak zawsze i wszędzie).
Jak już pisałam, osobiście wolę patrzeć na ptaki na wolności, ale nigdy nie będę ujmować ważnej roli projektów reintrodukcji zwierząt, w tym naprawdę solidnej roboty, jaką dają z siebie w tym aspekcie niektóre ogrody zoologiczne w Europie.

Napisałam już o kulonach w Polsce (czyt. post wyżej), dziś napiszę o wspomnianym przez Sve ibisie grzywiastym Geronticus eremita. Jak napisała Sve w temacie o japońskich boćkach:

sve napisał:

Dzięki takim projektom zostały uratowane niektóre gatunki – jak już wspominany żubr, czy kon Przewalskiego, o ratowanie kolejnych właśnie naukowcy walczą (np. o ibisa grzywiastego).

Ptaki te obserwowałam przez ponad rok (do 2005 roku) w Ogrodzie Zoologicznym w Spata pod Atenami, gdzie wg programu EEP działa pomyślnie projekt rozmnażania ibisa grzywiastego. Wg informacji, w naturze jest ich nie więcej jak ok.250 osobników, które można spotkać np w Maroko czy w Turcji.
W Grecji projekt romnażania ibisa grzywiastego w ogrodzie zoologicznym (bo od tego najczęściej należy zacząć nim przejdziemy do programu reintrodukcji) powstał z pomysłu dyrektora i właściciela ZOO pana Jean Jacques'a Lesueur'a, z którym miałam przyjemność przeprowadzić wywiad w 2004 roku dla czasopisma "Woliera".

Ibisy grzywiaste w ateńskim ZOO nie przebywają w klatkach, ale w obszerych halach wolnych lotów, gdzie jest stworzony odpowiedni mikroklimat, aby jak najbardziej przypominać warunki naturalne (to samo dotyczy roślin, jakie znajdują się w takich halach wolnego lotu). Nie jest to "łatwy ptak" (zresztą gdyby był "łatwy", to nie byłby gatunkiem zagrożonym), program posuwa się powoli, ale daje dobre efekty (zapewne podobne efekty dają próby w innych ośrodkach) i oby kiedyś można było powiedzieć, że ibis grzywiasty wrócił efektywnie na łono natury.
A jak wygląda to ptaszysko - zobaczcie sami :)

Opracowanie: Eva Stets
Copyright Eva Stets, George J. Reclos

   

W uzupełnieniu do tego co napisała Eva o ibisie grzywiastym chciałbym jeszcze dodać, że gatunek ten do XVII w. występował również w Europie. Ibisy zamieszkiwały dolinę Dunaju, wsytępowały w Hiszpanii, Włoszech, Szwajcarii i Austrii. Gatunek ten po raz pierwszy opisał szwajcarski przyrodnik Konrad Gessner w dziele Historiae animalium w 1555 r. jako gatunek występujący w Szwajcarii. Niestety wkrótce gatunek ten w Europie wyginął. Przyczyny tego nie są jasne ale przypuszcza się, że główną rolę odegrały polowania oraz zmiany środowiska. Obecnie gatunek ten w stanie dzikim występuje jedynie w Maroku. Jeszcze w połowie XXw. duża kolonia ibisów grzywiastych żyła w okolicy miasta Birecik w południowej Turcji, niestety od lat 70-tych nastąpił gwałtowny spadek ich liczebności i w latach 90-tych ibisy całkowicie wyginęły. Obecnie w okolicach Birecik utrzymywana jest kolonia ibisów w stanie "półdzikim". Ptaki żyją swobodnie i rozmnażają się a po okresie rozrodczym sa łapane i przetrzymywane aby uniemożliwić im migrację stwarzającą dla ptaków wiele zagrożeń. Planuje się, że migracja będzie możliwa dopiero gdy populacja osiągnie stabilną wielkość 100 par. Poza Marokiem nieliczne ibisy grzywiaste spotyka się także na Bliskim Wschodzie m.in. w Syrii. Gatunek jest uznany przez IUCN (Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody i Jej Zasobów) za krytycznie zagrożony a jego populacja liczy ok. 500 osobników żyjących na wolności i ok. 1000 w hodowli. To jeden z najbardziej zagrożonych wyginięciem gatunków w skali świata. Dlatego program ochrony o którym pisała Eva jest tak bardzo ważny i uczestniczy w nim kilkadziesiąt ogrodów zoologicznych w Europie, USA i Japonii. Prowadzone są tez próby reintrodukcji ibisów m.in. w Austrii, Hiszpanii i północnym Maroko.

Miałem okazję zapoznac się z ibisami grzywiastymi w ZOO w Berlinie. Robią na prawdę niezwykłe wrażenie, zwłaszcza osobniki dorosłe z zupełnie łysa głową i okazałą grzywą. Z przyjemnością załączam kilka zdjęć. Fot. 1 i 2 osobniki dorosłe, fot. 3 - osobnik młody.
      

Szpak balijski

Szpak balijski Leucopsar rothschildi, pochodzący z wyspy Bali, to kolejny ptak, który być może wróci kiedyś do natury, dzięki usilnej pracy kilku (kilkunastu?) ogrodów zoologicznych. Piękny gatunek z rodziny szpakowatych, jeden z najbardziej zagrożonych wymarciem ptaków na świecie (z winy ludzi, którzy kiedyś nagminnie odławiali je do hodowli). Różne źrodła podają, że w stanie dzikim w światowej populacji nie ma go więcej jak 6 osobników, a z wprowadzonych z hodowli (liczonych dorosłych osobników) może ich być ok. 50 ptaków.

Szpaki balijskie są obecnie objęte są międzynarodowym programem hodowlanym - każdy hodowca (w tym także ZOO) ma za zadanie przekazać jednego na dziesięć z wyklutych ptaków do Balijskiego Parku Narodowego (Barat), gdzie ich bezpieczeństwa pilnują uzbrojeni strażnicy (niestety, nie są to ptaki, które rozmanżają się łatwo). Obecnie oblicza się, że około 1000 szpaków balijskich przebywa w hodowlach prywatnych i w ogrodach zoologicznych (dane z ogrodów zoologicznych podają 850 os.).

Godne uwagi jest, że pomimo, że nie jest to europejski ptak, to trudnej roli uczestnictwa w tym programie podjęly się głównie ogrody zoologiczne w Europie. W Polsce m.in. w Ogród Zoologiczny w Poznaniu, Ptaszarnia w Ogrodzie Zoobotanicznym w Toruniu i Ogród Zoologiczny we Wrocławiu, ale tylko we Wrocławiu wykluły się jedyne w Polsce młode tego gatunku.
Miałam szczęście obserwować szpaki balijskie w Grecji, w wspomnianym już wcześniej, ateńskim ZOO (Attico Zoologiko Parko), gdzie uznano za największy sukces kilka lęgów tych ptaków. One także (podobnie jak ibisy grzywiaste, o których pisałam wyżej), przebywają w halach wolnych lotów, aby stworzony tam mikroklimat był dla ich potomków łatwiejszą drogą do powrotu na wolność.

Opracowanie: Eva Stets
Na zdjęciach niżej - szpaki balijskie z ZOO w Atenach. Copyright: Eva Stets, George J. Reclos.

     

Uzupełniające źródła informacji:
http://www.atticapark.com/
http://www.zoo.wroclaw.pl/
http://mrowkojad.wordpress.com/2010/07/ … u-zdjecia/
http://hobbiton.neostrada.pl/heliconius … istar.html
http://pl.wikipedia.org/wiki/Szpak_balijski

6.11.2010 na jeziorze Kerkini (Grecja), pojechałem robić zdjęcia flamingom, ale niestety jeszcze tam nie dotarły. Na otarcie łez miałem okazję z bliska przyjrzeć się pelikanom kędzierzawym, tak w zarysie wygląda nurkowanie po pokarm :)

A tu jeszcze jeden, tuż po wynurzeniu się:

pamar napisał:

6.11.2010 na jeziorze Kerkini (Grecja), pojechałem robić zdjęcia flamingom, ale niestety jeszcze tam nie dotarły. Na otarcie łez miałem okazję z bliska przyjrzeć się pelikanom kędzierzawym (...)

Miło powitać na naszym forum kolejnego sympatyka greckiej awifauny. :) Gratuluję udanych fotek i ciekawie pokazanych na zdjęciach obserwacji. Falmingi faktycznie się jeszcze nie pojawiły. Jedynie w Delcie Evros jest ich zaledwie kilka/kilkanaście. Podobnie było w roku ubiegłym (pisałam o tym na str.4 i 5 tego wątku: http://www.bocianyzprzygodzic.pun.pl/vi … id=375&p=5). Jeśli chodzi o pelikany kędzierzawe nad jeziorem Kerkini, to jest to chyba jedyne miejsce w Grecji, gdzie można się do nich tak bardzo zbliżyć (w Delcie Evros czy nad Vistonida widzimy je z dużej odległości - np foto niżej).

Dziś (14 XI 2010), po południu nad jeziorem Vistonida (Porto Lagos, Rodopy, północna Grecja) miałam okazję obserwować po kilka os. pelikanów kędzierzawych, pływających, jeszcze nie w szacie godowej (fot.1) i odpoczywających w koloniach (np fot. 2, 3). Ptaków nie liczyłam, bo moją uwagę zwrócił jeden flaming, najprawdopodopbniej ze złamanym (lub uszkodzonym) skrzydłem (fot.4).  Za duża odległość i brak właściwego ubioru nie pozwoliy mi podejść bliżej, by podjąć próbę złapania ptaka. Poinformowałam kolegów z Visitor Centre, może im uda się odłowić tego flaminga i dostraczyć do ośrodka rehabilitacji. Zobaczymy...

Copyright Eva Stets

     

Wyżej w postach była mowa o pelikanach kędzierzawych w Grecji nad jeziorami Kerkini i Vistonida. Na foto niżej - pelikany kędzierzawe w Delcie Evros (Tracja, północna Grecja) w dniu 18 listopada 2010.
Przy okazji możecie zobaczyć, jak wielkie to ptaki i jak duża jest różnica miedzy nimi a kormoranami i kormoranami małymi, które są także widoczne na zdjęciu.
W uzupełnieniu dodam, że liczba flamingów w Delcie Evros powiększa się z dnia na dzień (18 XI 2010 było ich ponad 250), podobnie wzrasta liczba łabędzi niemych (ponad 300 w tym samym dniu obserwacji), krzykliwych i czarnodziobych.

Obserwacje i notowania: Eva Stets i Panagiotis Ioannidis (Evros Delta Visitor Centre), w ramach kontroli zimujących w Delcie ptaków

Copyright Eva Stets

   

Ostatnia informacja z Kerkini (z 20.11.2010):
Są już falmingi :) Jedynym sposobem żeby je zobaczyć była "wycieczka" stateczkiem/łódką, niestety odległość była zbyt duża żeby zrobić przyzwoite zdjęcia. Grecy nie  podpływają zbyt blisko żeby nie płoszyć ptaków, za co im się należą wielkie brawa. Robiąc zdjęcia myślałem później przeliczyć stado, ale jak zobaczyłem na monitorze zrezygnowałem, według mnie jest ich tam około 400-500 osobników fot.1. Oprócz flamingów obserwowałem pelikany kędzierzawe (jest ich barzdo dużo, już nie robią na mnie większego wrażenia), kormorany małe, czaple białe, siwe. Nie zaobserwowałem ani bocianów, ani łabędzi. Zwróćcie uwagę na fot.3 jak ten duży ptak - pelikan kędzierzawy potrafi lecieć dosłownie kilka centymetrów nad wodą.

Szpaki...

6 grudnia 2010 - przy drodze z miasta Lamia, niedaleko wsi Aliartos (centralna Grecja) zaobserwowano tysiące szpaków Sturnus vulgaris (fot.1). Na polach w tym czasie pracowały trzy traktory, więc szpaki zajmowały natychmiast zaorane pole (fot.2). Część siadała na drzewach oliwkowych (przysmak szpaków w Grecji, objadają nieraz całe drzewka). Niestety, niektóre z nich podczas lotu uderzały o przejeżdżające samochody i sporo padło martwych na drodze.

Obserwacja, informacja i zdjęcia: Apostolos Christopoulos (Greckie Stowarzyszenie Ornitologiczne-HOS)

 

Mewa śmieszka z obrączką z Polski

W grudniu 2008 roku, Aris Christidis z Greckiego Stowarzyszenia Ornitologicznego (HOS) zauważył na plaży w Grecji w mieście Kavala, wśród ok. 40 innych mew, zaobrączkowaną mewę śmieszkę. Obrączka była zabrudzona i pomimo kilku ponawianych prób nie udało się uzyskać pełnego odczytu (poza kilkoma numerami). To, co było charakterystyczne dla tego ptaka, to to, że nie miał jednej nogi.

Od końca listopada 2010 do dni obecnych - w grudniu 2010 mewa śmieszka jest znowu na tej samej plaży, tym razem obrączka jest wyraźna. Odczytane wcześniej numery się potwierdziły, mewa nie ma nogi - nie ma więc wątpliwości, że jest to ten sam ptak, co dwa lata temu (fot. niżej).
Uzupełnieniem tego ciekawego i nietypowego odczytu (sam fakt, że mewa radzi sobie dobrze z jedną nogą i podpiera się kikutem drugiej) jest to, że jest to ptak z Polski!
O odczycie zostały poinformowane Centrale Obrączkarskie w Polsce i w Grecji - ja, dzięki uprzejmości Arisa, podaję wiadomość także tutaj.

Copyright Aris Christidis

     

P.S. Jako uzupełnienie dodam, że nie można powiedzieć, czy opisana mewa przebywa teraz cały czas w Grecji, czy jest to jej kolejny przylot z Polski do Grecji. Nie wiemy (na razie) o poprzednich odczytach tego ptaka, oprócz tych jakie podałam wyżej.

Pozdrawiam
Eva Stets
Greckie Stowarzyszenie Ornitologiczne (HOS)

22 XII 2010 - Delta Evros (północna Grecja) - podczas kontrolnego liczenia zimujących ptaków zaobserwowano pierwsze tej zimy (wreszcie!) 52 os. gęsi małej Anser erythropus. :)
Obawialiśmy się, że ta (zagrożona wyginięciem) mała część europejskiej populacji, zimująca z zasady w Grecji właśnie w Delcie Evros*** nie dotrze do nas w tym roku (do niedawna obserwowano je w okolicach jeziora Kerkini w zach.półn. Grecji).
Drugą miłą niespodzianką było kilkanaście gęgaw Anser anser, nie widzianych w Delcie już kilka lat.

Obserwacje: Eleni Makrigianni, Eva Stets (Delta Evros Visitor Centre)

***O gęsi małej można przeczytać trochę informacji w moim artykule, na stronie PwG OTOP pod linkiem: http://www.pwg.otop.org.pl/grecja2.php

Na zdjęciach z AZP-Athens: gęś mała (fot. 2 z cyklu portrety ptaków w obiektywie). Copyright Eva Stets & George J. Reclos

 

25 XII 2010 - Delta Evros (północna Grecja) - "zwykłe" łyski, które tysiącami zimują corocznie w Delcie Evros***, to oczywiście nie gęsi małe (czyt. post wyżej), ale i takie obserwcje są nieraz ciekawe. Ptaki często kryją się w trzcinach, podrywają się z wody i uciekają na widok człowieka, ale po chwili wypływają ponownie, nieraz całkiem blisko. Ciekawie się prezentują w towarzystwie kormorana małego (fot.1), same w sobie także (fot.2, 3) i w towarzystwie perkozka (fot.4) - dopiero przy takim kontraście widać jak małym ptakiem wodnym jest perkozek (łyska jest nieco większa od mewy śmieszki - dla porównania fot. w mojej galerii PwG OTOP: http://www.pwg.otop.org.pl/galeria/zoom … _phot=4134).

Obserwacje i foto: Eva Stets

     

***przykładowo - w 2008 roku w Delcie Evros, podczas zimowego liczenia odnotowano 5013 os.

Akcja obrączkowania ptaków pod Atenami w Grecji

Pisząc nieraz o obrączkowaniu ptaków wspomniałam, że to także pewien rodzaj obserwacji, tym bardziej, że wówczas można się przyjrzeć z bliska ptakom, które z zasady widzimy tylko z daleka lub znamy jedynie z książek. Tym razem pokażę kilka gatunków, jakie udało się nam zaobrączkować 9 stycznia 2011 roku w Nea Makri, pod Atenami. Są to comiesięczne akcje obrączkowania, które mają miejsce niedaleko stolicy Grecji a koordynatorem tego przedsiewzięcia jest już od kilku lat dr Charalampos Alivizatos.

Do ornitologicznych ciekawostek z tego dnia zaliczyliśmy tamaryszkę Acrocephalus melanopogon*** (fot.1, 2) i pokrzewkę aksamitną Sylvia melanocephala (fot.3). Najwięcej było wierzbówek Cettia cetti*** (fot. 4) i pierwiosnków Phylloscopus collybita (fot. 5).
Nie zabrakło kapturek Sylvia atricapilla, które co ciekawe wpadały w sieci zawsze parami (fot. 6 - samica, fot. 7 - samiec). Trafiło się też kilka rudzików Erithacus rubecula (fot.8).

Copyright Eva Stets

     

     

*** Dla porównania: według przewodnika "Ptaki Europy i obszaru śródziemnomorskiego" Larsa Jonssona (str. 424) tamaryszka była stwierdzona w Polsce trzykrotnie a wierzbówka jeden raz (co być może od czasu wydania książki uległo zmianie, ale niestety nie jestem zorientowana).

12 stycznia 2011 w Dolinie Tembi, niedaleko Olimpu (Tesalia, Grecja) udało mi się po raz pierwszy sfotografować pliszkę górską Motacilla cinerea.
Ptaszek był na tyle spokojny, że wyglądało to jakby ustawiał się i pozował do zdjęcia, co wywołało mój "niepokój" by się jemu uważniej przyglądać niż fotografować.
Niżej kilka fotek z tego miłego spotkania:
Copyright Eva Stets

   

12 stycznia 2011 - dotarłam nad jezioro Volvi niedaleko Salonik (Grecja), ok. 200 km od poprzedniej obserwacji (czyt. post wyżej). Ptaki dopisały, ale nie dopisała pogoda do fotografowania (deszcz i mgła). Mimo tych przeszkód udało mi się uwiecznić na zdjęciach m.in. ciekawe ujęcie dorosłej czapli siwej (fot.1), u której widać wyraźnie długie pióra z tyłu głowy, które z zasady nie są widoczne (tu pomógł wiatr). Wśród ok.200 łysek dwie podpłynęly najbliżej (fot.2). Pelikan kędzierzawy odpoczywał na łodzi rybackiej "ubrany" już w szatę godową, co widać po intensywnym kolorze dzioba (fot. 3)  - w szacie spoczynkowej dziób pelikana kędzierzawego jest szary.
Copyright Eva Stets

   

Zimowe liczenie ptaków w Delcie Evros (Grecja)

14 stycznia 2011 roku miało miejsce najistotniejsze w Grecji zimowe liczenie ptaków. Zimowy monitoring ptaków w Delcie Evros to zawsze nie tylko ciekawe obserwacje - to jedno z ważniejszych wydarzeń ornitologicznych w Grecji. W akcji wzięło udział 13 osób, policzyliśmy ponad 100 tysięcy ptaków z 67 gatunków. Najczęściej notowanymi były:

- cyraneczka Anas crecca - 20504
- krzyżówka Anas platyrhynchos - 17539
- łyska Fulica atra - 16106
- świstun Anas penelope - 11358
- gęś białoczelna Anser albifrons - 10660

- biegus zmienny Calidris alpina - 5744
- flaming Phoenicopterus roseus - 3757
- płaskonos Anas clypeata - 2478

- łabędź niemy Cygnus olor - 1882
- ohar Tadorna tadorna - 1740
- szablodziób Recurvirostra avosetta - 1158

Dysponuję arkuszem Excel, gdyby ktoś z Państwa był zainteresowany pozostałymi gatunkami ptaków z tegorocznego liczenia, proszę o kontakt.

Niżej kilka zdjęć, robionych w dniu 14 stycznia. Copyright Christos Vlachos

     

Zimowe liczenie ptaków wodno-błotnych co roku w połowie stycznia ma w Grecji już długą historię, o czym pisałam swego czasu na łamach czasopisma "Woliera".
Ogólne informacje na ten temat są stale aktualne, zapraszam więc do lektury wspomnianego tekstu, zamieszczonego swego czasu w formie pdf na stronie PwG OTOP:

http://www.pwg.otop.org.pl/pdf/zimowe_l … oliera.pdf

Woliera nr 2/2008 (52) marzec-kwiecień, str. 93-94, "Zimowe liczenie ptaków w Grecji Delta Evros, 2008"
Autor tekstu: Eva Stets

21-28.01.2011, Hiszpania,  Madryt.
W parku Casa de Campo, rozległym, łączącym się z innymi terenami zielonymi i Zoo żyją na swobodzie stada zielonych papużek. Eva potwierdziła, że to populacja, która powstała z ptaków, które uciekły z hodowli domowych, rozwinęła się na wolności i radzi sobie dobrze. Są to papugi z gatunku mnicha nizinna (Myiopsitta monachus) (dzięki, Evo! :))
Wróbli jest więcej niż w Polsce i zupełnie takie same, może to ze względu na licznie hodowane osły i ich niewątpliwie jadalne dla wróbli odchody?. (fot.4) 

Łabędzie czarnodziobe Cygnus columbianus

3 lutego 2011 roku, podczas cotygodniowego liczenia ptaków zimujących w Delcie Evros (północna Grecja) trafiliśmy w wchodniej części Delty (bliżej granicy z Turcją) na spore stado łabędzi czarnodziobych, razem z nielicznymi osobnikami łabędzi niemych. Udało się policzyć 220 osobników (!) z pierwszego gatunku :) (przeważały dorosłe ptaki - fot. niżej to tylko malutkie fragmenty stada).
Wyraźny wzrost liczebności łabędzi czarnodziobych został zauważony w przeciągu ostatnich dwóch zim, na co wskazują regularne notowania i....ilość łabędzi.

Pisałam już kiedyś o tym gatunku (post w tym wątku, z dnia 14 marca 2009   http://www.bocianyzprzygodzic.pun.pl/vi … 542#p12542).
Zachęcam do rzucenia okiem na wspomniany wpis - w celu porównania danych i obecnych informacji.

Liczenia prowadzili dla Evros Delta Visitor Centre: Eva Stets i Panagiotis Ioannidis, przy pomocy dwójki wolontariuszy z Parku Narodowego w Dadia.

Copyright Eva Stets

     

Gęsi białoczelne Anser albifrons

Zdjęcia niżej nie są zbyt wyraźne (za duża odległość), ale mimo to można je potraktować jako "unikaty". Używam słowa "unikaty" z racji, że obszar, gdzie w Delcie Evros (północna Grecja) żerują zimujące gęsi jest obszarem ścisłej ochrony i wstęp na te tereny jest dozwolony tylko w wyjątkowych przypadkach.
Fotki pokazuję by można zobaczyć, jak żerują zimujące gęsi i dlatego, że wśród nich wypatruje się zawsze innych gatunków, w tym wspomnianej kilka postów wcześniej gęsi małej (tu na foto ich nie ma).
Liczba gęsi białoczelnych podczas zimowego liczenia w Delcie Evros była oszacowana na ponad 10 tysięcy os. (czyt. post z 24 stycznia br.) i ten stan (plus/minus) utrzymuje się nadal.

Foto, robione podczas cotygodniowego liczenia ptaków zimujących w Delcie Evros w dniu 3 lutego 2011. Liczenia prowadzili dla Evros Delta Visitor Centre: Eva Stets i Panagiotis Ioannidis, przy pomocy dwójki wolontariuszy z Parku Narodowego w Dadia.

Copyright Eva Stets

     

zoska napisał:

Co ciekawe, zauważyłam jedną bogatkę z białym ogonem (fot.4) niestety mam tylko takie zdjęcie. Może następnym razem uda mi się zrobić lepsze

Ciekawa ta bogatka z białym ogonem. Serdecznie życzę dalszych takich fajnych obserwacji. :) A ja wrócę jeszcze do obserwacji z Delty Evros w północnej Grecji.

Notowania były tego samego dnia, co podane wcześniej informacje, tzn 3 lutego 2011 (czyt. także posty wyżej). Tym razem kilka ciekawostek, które przekażę, opisując zdjęcia.

Fot.1 - ohary Tadorna tadorna, które licznie zimują co roku w Delcie Evros, a z nimi razem goście z północy - zimujące w Delcie brodźce śniade Tringa erythropus.
Obserwacja o tyle ciekawa, że podczas zimowego liczenia nie odnotowaliśmy ani jednego osobnika brodźca śniadego (nie znaczy to, że ich nie było, mogły po prostu nie być zauważone).

Fot.2 - kwokacze Tringa nebularia, z charakterystycznymi dla tego gatunku "zielonymi" nogami (również goście z północy). Podczas zimowego liczenia w całej Delcie Evros odnotowano jedynie 10 os.

Fot.3 - Biegusy zmienne Calidris alpina. Również gatunek zlatujący z północy, spotykany u nas zimą. Warto dodać, że w tym roku jest notowana rekordowa liczba tych ptaków (5744 os. podczas zimowego liczenia).

Fot.4 - Warzęcha Platalea leucorodia (2 os. z lewej str. foto) - częściej spotykana latem niż zimą. Obok czapla biała Egretta alba, widywana cały rok (1 os.). Dalej czaple nadobne Egretta garzetta (więcej ich zawsze latem niż zimą) i "do kompletu" czapla siwa Ardea cinerea - a więc trzy gatunki czapel razem. :) Przy okazji można zobaczyć jak mała jest czapla nadobna w porównaniu z czaplą białą.

Copyright Eva Stets
 
     

Po ciekawostach w poście wyżej i na zakończenie cyklu obserwacji z Delty Evros w Grecji z dnia 3 lutego 2011 (czyt. także posty wyżej) jeszcze kilka uzupełniających foto i informacji. Ptaków (i gatunków) było oczywiście o wiele więcej - ja przedstawiłam te, które wydały mi się ciekawsze i..."łatwiejsze" podczas robienia zdjęć.

Fot.1 - kormoran mały Phalacrocorax pygmeus, jeden z moich ulubionych ptaków. Ptaki spotykane w Delcie Evros przez cały rok, ale ich liczba nie jest duża - np. podczas zimowego liczenia odnotowano 74 os.

Fot.2 - łyski Fulica atra - zimą obserwowane w Grecji tysiącami (wg zimowego liczenia ponad 16 tys. os.)

Fot.3 - łabędzie nieme Cygnus olor, goście z północy w okresie zimy (ich liczba jest plus/minus ok. 2 tys.)

Fot.4 - myszołów Buteo buteo. Gatunek spotykany u nas cały rok, więcej ich zawsze zimą.

Copyright Eva Stets

     

10 lutego 2011 obyło się kolejne (jak już pisałam, cotygodniowe, kontrolne) liczenie ptaków w Delcie Evros w północnej Grecji***. Tak jak w poprzednich postach - postaram się zilustrować zdjęciami kilka obserwacji - tym razem - z nawiązaniem do niektórych wcześniejszych wpisów.

Fot.1 - kormoran mały Phalacrocorax pygmeus - pokazuję tego ptaka ponownie, dlatego, że na foto jest osobnik młody (jeszcze nie w pełni wybarwiowy), można go więc porównać z osobnikiem dorosłym z wpisu wyżej.

Fot. 2 - łyski Fulica atra - napisałam w poprzednim poście, że zimą można je u nas obserwować tysiącami - tu właśnie mała tego namiastka, gdyż z zasady wklejałam foto, gdzie było kilka-kilkanaście osobników (na zdjęciu oczywiście nie ma "tysięcy" łysek, to tylko jedno z wielu obserwowanych stad).

Fot. 3 - gęgawy Anser anser - wspomniałam w grudniu (post na str. poprzedniej), że tej zimy w Delcie Evros pojawiło się (po długim czasie) kilkanaście gęgaw. Na zdjęciu widać 6 z zaobserwowanych 9 os., które żerowały przy trzcinach w miejscu, gdzie pływały łabędzie czarnodziobe.

Fot. 4 - flamingi Phoenicopterus roseus - ptaki, zimujące w Grecji, wspominane w tym wątku już wielokrotnie. Na zdjęciu są tylko dorosłe ptaki. Młode z tego gatunku są szarawo-brązowe, dopiero jako dorosłe nabierają różowego koloru, a dzieje się to dzięki zjadanym skorupiakom (np. krewetki, kraby). Dodam, że w tym roku w Delcie Evros zimuje ok. 4 tys. flamingów.

Liczenia i obserwacje prowadzili dla Evros Delta Visitor Centre: Eva Stets i Panagiotis Ioannidis, przy pomocy dwójki wolontariuszy z Parku Narodowego w Dadia.

Copyright Eva Stets

     

***Większości z ptaków, jakie pokazałam w postach wyżej za ok. 4-6 tygodni nie będzie już w Delcie Evros. Np. gęsi, łabędzie, łyski, kaczki i niektóre inne - po przezimowaniu odlecą do swoich krajów i swoich miejsc lęgowych.

W uzupełnieniu do postu wyżej jeszcze kilka zdjęć z krótkimi opisami niektórych (z wielu) ptaków, zaobserwowanych 10 lutego 2011 w Delcie Evros w północnej Grecji.

Fot. 1 - Czapla biała Egretta alba, płochliwa lecz łatwa do obserwacji. W Delcie Evros obserwowana cały rok, więcej ich zawsze latem niż zimą. Na foto niżej można zobaczyć, rosnące z tyłu głowy dłuższe pióra, co "daje znak", że niebawem te pióra będą dłuższe i ptak przyjmie szatę godową.

Fot. 2 - Myszołów Buteo buteo, pokazany już wcześniej (ale szkoda nie dać tej fotki). Również spotykany przez cały rok, ale w przeciwieństwie do czapli - więcej myszołowów jest u nas zimą niż latem.

Fot. 3 - Pelikan kędzierzawy Pelecanus crispus - w szacie godowej (charakterystyczny, intensywny kolor dzioba). Ptaki te obserowane są cały rok, jednakże zimą jest ich znacznie więcej (latem z kolei obserwuje się duże stada pelikanów różowych).

Fot. 4 - Flamingi Phoenicopterus roseus - opisane już wyżej, ale zdjęcie inne: widać wyraźniej różowy kolor piór i nóg, kształt dzioba i jasne oczy. Flamingi nie są płochliwymi ptakami, ale najczęściej obserwuje się je z dalekiej odległości (np. zdjęcia i post "pamar" na str. poprzedniej). Tylko nieliczne z nich żerują nieraz bliżej brzegu, ale powoli i zdecydowanie odsuwają się krok po kroku dalej.

Copyright Eva Stets

     

Niżej kilka zdjęć z obserwacji w dniu 13 lutego 2011 w Delcie Evros (północna Grecja).

Fot. 1 - czajka Vanellus vanellus - bardzo ładny i powszechnie znany w Polsce ptak, w Grecji nie ma ich za dużo (częściej tu jest spotykany zimą).

Fot. 2 i 3 - łyski Fulica atra - pokazane już wielokrotnie, ale tu trochę inaczej, bo..."na spacerze". Szczególnie na fot.3 widać charakterystyczne nogi, jakie mają te ptaki.

Fot. 4 - pelikan kędzierzawy Pelecanus crispus - młody osobnik - dla porównania z ptakiem dorosłym z postu wyżej.

Copyright Eva Stets

     

W temacie o dokarmianiu ptaków wspomniałam o ziębach (str.6) i o czyżu (str.7). Doszłam więc do wniosku, że skoro te ptaszki przylatują do (lub pod) mój karmnik, to warto je poobserwować (i pofotografować) nie tylko, gdy jedzą ziarna. Ciekawym dla mnie (może to tylko przypadek) spostrzeżeniem, było, że wśród zięb zaobserwowałam więcej samic niż samców a u czyży było odwrotnie.
Z kolei w galęziach krzewu, niedaleko brzegu morza, udało mi się zobaczyć świergotka łąkowego i ten ptaszek ucieszył mnie najbardziej (obserwacje z połowy lutego, w mieście Alexandroupolis - północna Grecja).

Fot.1 - zięba Fringilla colebs (samica)
Fot.2 - zięba Fringilla colebs (samiec)
Fot.3 - czyż Carduelis spinus (samiec)
Fot.4 - świergotek łąkowy Anthus pratensis

Copyright Eva Stets

     

Sępy płowe i sępy kasztanowate w Parku Narodowym w Dadia (północna Grecja)

Z zasady w każdy poniedziałek w karmidle w Parku Narodowym w Dadia (północna Grecja) wykładana jest padlina dla sępów. Ptaki te; sęp kasztanowaty Aegypius monachus i sęp płowy Gyps fulvus (w sezonie lęgowym także ścierwnik Neophron percnopterus) korzystają z dokarmiania w ramach projektu WWF-Grecja (czyt. więcej na temat projektu na www PwG OTOP: http://www.pwg.otop.org.pl/aktu152.php).

Obserwacje pochodzą z dnia 21 lutego 2011 (poniedziałek), niebawem po wyłożeniu padliny. Ptaki dopisały, udało mi się zaobserwować sporo sępów płowych i kilka sępów kasztanowatych (płowych jest znacznie więcej niż kasztanowatych). Towarzyszyło im kilkanaście kruków Corvus corax i jeden młody bielik Haliaeetus albicilla.

Uwagę skupiłam przede wszystkim na sępach; już sama sylwetka tych wielkich ptaków jest niesamowita: sęp płowy ok. 280 cm rozpiętość skrzydeł, a nieco większy od niego sęp kasztanowaty może osiągnąć do 295 cm rozpiętości skrzydeł (ten drugi jest największym ptakiem szponiastym w Europie).

Zdjęcia niżej są fatalne - robione pod światło, z obserwatorium (600m odleglości), plus mgła (jak to w górych bywa) - mimo to pokazuję je, by zilustrować obserwacje. Dodam, że pomimo złej widoczności udało mi się odczytać wing tag (znaczek-"kartka" z numerem na skrzydle) u sępa kasztanowatego, który na fot.3 prezentuje swoje wspaniałe skrzydła.

Fot. Eva Stets

     

Wiosna w Delcie Evros (północna Grecja)

- 15 marca 2011 - odnośnie pierwszych dwóch foto -  charakterystyczny obrazek wiosennej migracji ptaków, które właśnie wiosną zatrzymują się w Delcie Evros. Tu - na fot. 1 i 2 niżej widzimy rycyki Limosa limosa, z których tylko niektóre gniazdują w Delcie - większość leci dalej. W dniu obserwacji było ich ok.500 osobników.

- fot. 3 i 4, to po prostu kwiczoły Turdus pilaris, które "jeszcze tu są" (są tutaj przez cały rok, ale zimą obserwuje się ich znacznie więcej)

Obserwacje: Eva Stets, Chrysa Donia
Copyright Eva Stets

     

Kilka obserwacji z Turcji

W temacie pt "Obserwacje wędrówek bocianów białych" (post z dnia 28 marca: http://www.bocianyzprzygodzic.pun.pl/vi … 359#p30359) opisałam dwa punkty obserwacji migrujących nad Bosforem ptaków, notowanych codziennie przez İstanbul Kuş Gözlem Topluluğu (Istanbul Birdwatching Society). Migracja to oczywiście nie tylko bociany, ale i inne ptaki, wśród których jest sporo ptaków szponiastych.

26 marca 2011 z punktu obserwacji Sariyer widać było głównie myszołowy Buteo buteo i orliki krzykliwe Aquila pomarina (fot.1). Jak widać na zdjęciu - punkt obserwacji jest bardzo wysoko, gdyż niektóre ptaki - jak ten orlik na foto - widziałyśmy patrząc na nie z góry. Dowiedziałyśmy się także, że poprzedniego dnia przez Bosfor przeleciał pierwszy w tym roku ścierwnik Neophron percnopterus (ptaki te gniazdują m.in. w płn. Grecji w Parku Narodowym w Dadia).

W drugim miejscu obserwacji w Garipce, gdzie zaobserwowałyśmy ok. 1500 bocianów udało mi się sfotografować jednego z małych migrujących ptaszków - kląskawkę Saxicola torquata - fot.2-3 (było ich oczywiście więcej, ale "pozować" do zdjęć nie chciały).

Fot. nr 4 - to jedynie "dodatek" do obserwacji - jedna z wielu papug, które żyją na wolności w Istambule, w centrum miasta, w pobliskich parkach. Jest to aleksandretta obrożna *** Psitacula krameri (o różnych gatunkach papug żyjących w półdzikiej formie była już mowa na forum, np. w postach z dni 18.11.2009: http://www.bocianyzprzygodzic.pun.pl/vi … 625#p20625  i 30.01.2011: http://www.bocianyzprzygodzic.pun.pl/vi … 560#p29560).

Obserwacje: Eva Stets, Eleni Makrigianni i Chrysa Donia (fot. Eva Stets)

     

*** Opowieści mówią, że papugi aleksandretty przywiózł do Europy jeden z generałów Aleksandra Wielkiego i że stąd (od imienia Aleksandra) pochodzi popularna nazwa tego gatunku.

Pół godziny nad jeziorem Vistonida...

3 kwietnia 2011 - krótkie obserwacje nad jeziorem Vistonida (Porto Lagos, północna Grecja) "przyniosły" niespodziankę, że są tam jeszcze flamingi (ptaki te pojawiają się w Grecji najczęściej w okresie jesieni i odlatują na wiosnę). Flamingów było ok. setki. Do tego "towarzystwa" można dodać także zaobserwowane łabędzie nieme (10 os.), łyski, czaple siwe, białe, nadobne, kormorany i kormorany małe, mewy romańskie, kuliki wielkie i (widoczne na fot. 3) ohary, szablodzioby, mewy śmieszki i sporo innych. Na fot. 4 czapla nadobna (z bardzo "napiętą" szyją), żerujący flaming, a z tyłu kulik wielki (wszystkie foto robione z bardzo dużej odległości).

Obserwacje i foto: Eva Stets

     

Pliszka żółta - podgatunek feldegg

Wczoraj (7 kwietnia 2011) udało mi się zaobserwować (i dosyć długo poobserwować) kilka osobników pliszki żółtej - podgatunek Motacilla flava feldegg. Jeeden samiec znalazł się wyjątkowo w dogodnej pozycji  do fotografowania i stąd te kilka fotek. :)
Jak widać na zdjęciach - ptaszek ten różni się od pliszek żółtych, występujących w w Europie zachodniej i środkowej, wytaźnym czarnym kapturem. Spotkać go można od Bałkanów po Morze Kaspijskie, ale przyznam szczerze, że pomimo, że gatutek ten gniazduje w Grecji, udało mi się sfotografować tego ptaka po raz pierwszy.

Miejsce obserwacji Antheia (Delta Evros). Copyright Eva Stets

     

Łabędzie nieme i szczudłaki

W Delcie Evros (północna Grecja) najwięcej łabędzi niemych obserwuje się zimą, gdy zlatują one tutaj z północnej Europy na zimowisko, ale jak widać - niektóre łabędzie są tego samego zdania co ja i nie mają zamiaru opuszczać Delty Evros.
Kilkanaście z nich widziałam ostatnio (7 kwietnia) w rejonie Antheia i jak wszystko wskazuje - zostaną one tutaj na okres lata (gdyby miały odlecieć, to już by dawno odleciały) - fot. 1,2.  Kilkaset metrów za łabędziami powiew wiosny - spora grupka szczudłaków, większość z nich już w szacie godowej (fot.3) i dwa z tego stada, które wolały przebywać we dwójkę (fot.4)

     

Fajnie kika48 i magdag, że podzieliłyście się w postach wyżej swoimi obserwacjami. To właśnie było w moim założeniu, gdy przeszło dwa lata temu zakładałam ten wątek - postarać się "wyłapać" to z naszych obserwacji, co nam samym wyda się ciekawe i nietypowe (i nadal zachęcacm do takich wpisów).

1. Ad. postu kika48 - podpytałam kolegów - jest to na pewno trznadel (samiec). Z kolei gniazdo remiza mnie osobiście wydało się bardzo ciekawe (biorąc pod uwagę budulec i kolor gniazda). U nas w Grecji te gniazda mają o wiele jaśniejszy kolor (patrz np. fot. tutaj: http://www.pwg.otop.org.pl/galeria/zoom … =&album=59)
2. Ad postu magdag - gratuluję wysłuchania takiego "koncertu" - to nieraz lepsze niż IX Symfonia Beethovena.

A ja dorzucę jeszcze 4 zdjęcia z moich obserwacji w dniu 7 kwietnia (czyt. także posty wyżej). Ptaszyko ciekawe i urocze, więc pokazuję. Jest to wyjątkowo jasno ubarwiony kurhannik Buteo rufinus. Z tego, co przeczytałam, rzadko zlatuje do Polski, ale i w Grecji nie jest to ptak, którego widzi się często (miejsce obserwacji Antheia - Delta Evros).

Fot. Eva Stets
     

Obserwacje migracji ptaków nad Bosforem - marzec 2011 (czyt. także mój post wyżej z 29 marca 2011)

Kolega Ömral Ünsal ÖZKOÇ z Wydziału Biologii Marmara Üniversitesi (członek Istanbul Birdwatching Society) przekazał nam podsumowanie liczeń migrujących ptaków nad Bosforem na miesiąc marzec 2011 (tabelka niżej).

W tabelce podano liczenia od 1 do 31 marca z kilku punktów obserwacji. Niestety, nazwy ptaków są podane tylko w języku tureckim (więc trzeba korzystać z auto-tłumacza). Dla ułatwienia podaję, że np. nazwa "Sahin" odnosi się do myszołowa. Jak można zobaczyć - największa liczba przelatujących w tym roku na Bofsorem ptaków (po bocinach białych), to właśnie myszołowy.
Według notowań Istanbul Bidwatching Society, w marcu 2011 nad Bosforem przeleciało w sumie 54 960 myszołowów.

Projektem obserwacji migrujących nad Bosforem ptaków koordynują: Hürmüz Yeniceli, Ergün Bacak i Kerem Ali Boyla.
Dokładne mapki na miesiąc marzec i więcej informacji dostępne na stronie:  http://ikgt.org/?page_id=7

Pozdrawiamy
Eva Stets & Eleni Makrigianni (Evros Delta Visitor Centre)

Czapla modronosa  Ardeola ralloides

O czapli modronosej pisałam już kiedyś (czyt. post na str.10 z datą 16 września 2010: http://bocianyzprzygodzic.pun.pl/viewto … 934#p27934). Myślę, że warto zerknąć na tamten post by porównać wygląd tego gatunku teraz, w szacie godowej, co widać na zdjęciach niżej.

Właśnie po szacie godowej możemy się dobrze zorientować dlaczego polska nazwa tej czapli jest "modronosa" (fot.1). Uzupełnieniem wizerunku (oprócz pięknej barwy upierzenia) jest fot.2, gdzie widać wydłużone pióra na karku, które zanikają w szacie spoczynkowej.
W dniu 24 kwietnia 2011 udało mi się zauważyć kilka osobników tego gatunku, co uważam za duży fart, gdyż kryjące się w trzcinach czaple modronose zauważyć jest nieraz trudno.

Miejsce obserwacji Antheia - Delta Evros (północna Grecja), obserwacje i zdjęcia Eva Stets

 

Wiosenne obrączkowanie ptaków w Delcie Evros

28 kwietnia 2011 rozpoczęła się wiosenna tura obrączkowania ptaków wróblowych w Delcie Evros (północna Grecja). Akcja odbywa się z ramienia Evros Delta Visitor Centre, a koordynuje nią Eleni Makrigianni, szefowa tej placówki. W obrączkowaniu ptaków biorą też udział dr Charalambos Alivizatos, Giannis Fakriadis i Eva Stets (okresowo dołączą do nas także Maria Panayotopoulou, badacz naukowy i ornitolog z Salonik, kilka osób z Aten z Greckiego Stowarzyszenia Ornitologicznego i wolontariusze z Parku Narodowego w Dadia).

Tym razem zwiększyliśmy ilość rozstawionych sieci, ustawiając je dodatkowo w trzech innych miejscach. Ptaki dopisują, choć oczywiście nie ma ich w tej liczbie w jakiej bywają podczas jesiennej migracji. Do najliczniej łapanych gatunków, jak na początek, możemy zaliczyć: trzciniaki, rokitniczki, wierzbówki, kapturki i łozówki, a także zimorodki. Zdarzyły się nam także słowiki rdzawe, remizy, dymówki, wodnik, zielonka i kilka innych.

Na zdjęciach niżej - cztery z ładniejszych: zielonka Porzana parva (fot.1), słowik rdzawy Luscinia megarhynchos (fot.2), wodnik Rallus aquaticus (fot.3), zimorodek Alcedo atthis (fot.4).
Copyright Eva Stets

     

Zimorodki, remizy i oknówki...

W poprzednim poście pokazując zdjęcie zimorodka zapomniałam napisać, że jest to samica (patrz fot. 4 wyżej). Dla porównania wyglądu pokazuję dziś samca. Charakterystyczną cechą rozpoznania płci u zimorodka jest kolor dzioba: u samicy dolna część dzioba ma kolor pomarańczowy a u samca cały dziób jest czarny (fot.1 niżej).

Wyżej wspomniałam też o remizach - dziś zdjęcie pary tego gatunku (z lewej samica, dalej samiec).  Patrząc na zdjęcie można zobaczyć różnicę, szczególnie w intensywności koloru i masce nad dziobem i koło oka (fot.2). Fot. 3 - misternie utkane gniazdo tych małych ptaszków.

A skoro o gniazdach mowa - fot. 4 z oknówką w gnieździe. W uzupełnieniu dodam, że gniazdo (+ kilkanaście innych) znajduje się w Trajanoupolis, w niedalekiej odległości od Delty Evros. W ten rejon północnej Grecji oknówki przylatują chyba najpóźniej z całego kraju, ale już od kilku dni zapełniły się i te gniazda.

Zdjęcia robione w dniach 28-30 kwietnia 2011 (fot. 1, 2, 3 podczas obrączowania ptaków w Delcie Evros). Copyright Eva Stets

     

W Delcie Evros , w północnej Grecji - sezon w pełni. Tylko czekać aż nadejdzie lato i będzie można obserwować młode, tegoroczne ptaki. Dorosłe są już pięknie wybarwione w wyraźnych kolorach (lub szatach) godowych, spotyka się je często na żerowiskach.
Na zdjęciach niżej, z dnia 3 maja 2011 - dwa z moich ulubiobnych gatunków: czajka szponiasta Hoplopterus spinosus i czapla nadobna Egretta garzetta.

Czajki szponiaste widuje się w ich rejonach żerowania - nieraz same, nieraz więcej osobników (fot.1-3) *
Czaple nadobne w szacie godowej (widoczne dłuższe pióra na karku) można spotkać na każdym kroku (fot.4)

* O czajce szponiastej, która w Europie występuje właściwie tylko w Delcie Evros i Delcie Nestos (północna Grecja), pisałam już kiedyś, np. na str.2 (post z datą 12 VII 2009: http://www.bocianyzprzygodzic.pun.pl/vi … 143#p18143) i na str.10 (post z datą 15 IX 2010: http://www.bocianyzprzygodzic.pun.pl/vi … 924#p27924). Zachęcam do przeczytania wpisów o tych niezwykle uroczych i rzadkich ptakach.

Copyright Eva Stets
     

Oknówki w gnieździe dymówek

Kilka postów wyżej (wpis z datą 30 kwietnia 2011) pokazałam na fot.4 gniazdo oknówki. Warto się przyjrzeć jak ono wygłąda - jest całe "zabudowane", jedynie w górnej części gniazdo ma otwór, przez który wlatują ptaki i jest to typowe gnizdo oknówek. Dymówki z kolei budują otwarte gniazdo, tzn nie jest ono zabudowane tak jak u oknówek.

Na zdjęciach niżej udało mi się "przyłapać" oknówki, które zajęły ubiegłoroczne gniazdo dymówek, co być może nie jest żadną ciekawostką, że jeden gatunek jaskółek zajmuje gniazdo drugiego gatunku. Jednkże chciałabym tu pokazać co potrafią zrobić oknówki w ciągu około 24 godzin.
Zdjęcia 1 i 2 są robione w dniu 2 maja, a zdjęcia 3 i 4 w dniu 3 maja 2011. Jak widać (porównując foto niżej i wygląd gniazda) - pracowite oknówki bardzo szybko sobie radzą z zabudowaniem "po swojemu" gniazda dymówek.

Obserwacje w Trajanoupolis w północnej Grecji (budynek Evros Delta Visitor Centre).
Copyright Eva Stets

     

Wróble w gnieździe oknówek

Dwa wpisy wyżej pokazałam gniazdo dymówek, które w tym roku zajęły oknówki (czyt. post z 5 maja 2011). Dziś (dla odmiany) pokażę podniszczone gniazdo oknówek, które zajęły wróble (fot.1-3). Jak widać na zdjęciach - wróbel znosi materiał, umieszczając go w odpadniętej części gniazda i wszystko wskazuje, że jest to jego tegoroczne lęgowisko.
Z kolei pracowite, opisane wcześniej, oknówki nadal zabudowują gniazdo dymówek - w dniu 7 maja wyglądało ono tak, jak na fot.4 (aby zobaczyć różnicę warto porównać wygląd gniazda z postu wyżej). Jaskółki poprawiają także wnetrze gniazda, ale tego, niestety, nie da rady ująć na zdjęciach.

Obserwacje w Trajanoupolis w północnej Grecji (budynek Evros Delta Visitor Centre).
Copyright Eva Stets

     

Bączek  Ixobrychus minutus

Kilka postów wyżej wspomniałam o rozpoczętym obrączkowaniu ptaków w Delcie Evros w północnej Grecji (czyt. wpis z 29 kwietnia 2011). Celem akcji, która potrwa jeszcze kilka dni jest obrączkowanie ptaków wróblowych, ale czasami trafiają w nasze sieci także i inne ptaki, jak np. pokazany na zdjęciach niżej bączek Ixobrychus minutus.

Kiedyś w jednym z postów napisałam, że podczas obrączkowania można także świetnie obserwować ptaki. Przykładem tego są poniższe zdjęcia bączka, gdzie widać wyraźnie różnicę pomiędzy samcem a samicą. Na foto 1, 3 pokazuję ptaki tuż po zaobrączkowaniu i w chwilę po wypuszczeniu (fot.2, 4 - tu cierpliwość i szczęćcie dopisały, bo odleciały niedaleko), dzięki czemu można także porównać jak wygląda bączek obojga płci z bliska i jak wygląda w naturze.

Zdjęcia robione w dniach 30 kwietnia i 5 - 7  maja 2011: fot. 1 i 2 - samica, na fot. 3 i 4 - samiec.
Copyright Eva Stets

     

Dymówki... w gniazdach dymówek

Pisałam już o wróblach w gniazdach oknówek (czyt. post wyżej z dnia 7 maja 2011) i o oknówkach w gniazdach dymówek (czyt. post wyżej z dnia 5 maja 2011). Czas pokazać coś, co jest bardziej naturalne, gdy nikt nikomu nie zajmuje miejsca w jego gnieździe - dymówki w gniazdach dymówek. Jaskółki te znamy pewnie wszyscy i wiemy (jak już pisałam wyżej), że gniazdo dymówek jest "otwarte" z góry" (nie jest "zamknięte" jak u oknówek) - dla porównania poniższe zdjęcia.

Ażeby podać w tej obserwacji (mimo wszystko) coś ciekawego zachęcam do zerknięcia (i porównania) wyglądu jaskółek na fot.1 i 2 z fotografiami 3 i 4. Jest to ten sam gatunek, a więc dymówka Hirundo rustica, jednakże na fot.3 i 4 widzimy podgatunek dymówki Hirundo rustica transitiva.
Różnica "klasycznej" europejskiej, znanej nam dymówki z jasnym brzuchem (fot.1, 2) z jej południowym podgatunkiem transitiva jest, że spód podgatunku nie jest biały lecz jasnorudy (fot.3, 4). 

Obserwacje w dniu 9 maja 2011, w Trajanoupolis w północnej Grecji (budynek Evros Delta Visitor Centre).
Copyright Eva Stets

     

Wiosenne obrączkowanie ptaków w Delcie Evros c.d.

Podczas wiosennego obrączkowania ptaków w Delcie Evros w północnej Grecji (czyt. także posty wyżej z datą 29 i 30 kwietnia 2011) kręciło się koło naszego punktu 4-5 osobników czapli modronosej Ardeola ralloides (fot.1 - jedna z nich). O tym ptaku pisłam już kiedyś (np. post z 27 kwietnia 2011 http://bocianyzprzygodzic.pun.pl/viewto … 315#p31315).

W końcu szczęście nam dopisało - w sieć wpadła także modronosa. Nie ma się co dziwić, że wszyscy bardzo się z tego cieszyliśmy - nie jest to często spotykana czapla, a zarówno jesienne jak i wiosenne akcje obrączkowania w Delcie mają na celu znakowanie ptaków wróblowych (mimo to trafiają w nasze sieci także i większe ptaki  - np. bączki lub wodnik, o których pisałam kilka postów wyżej).

Na fot. 2 i 3 możecie zobaczyć jak wygląda czapla modronosa z bliska (prawda, że piękna?). Aby ująć ptaka w całości (fot.3) poprosiłam kolegę o przytrzymanie czapli (na 99% zdjęć z obrączkowania ptaki w ręce trzymam sama, bo tak jest mi wygodniej zrobić właściwe zdjęcia).

Fot.4, to już oczywiście nie czapla, ale wilga Oriolus oriolus - "zwykły" co prawda ptak, ale też z tych "większych" i też nie tak często wpadający w nasze sieci (w ciągu 2 tygodni akcji tylko 2 os.). Jako ciekawostkę dodam, że ulubionym pokarmem wilg, mieszkających w Grecji są figi (stąd też po grecku popularnie nazywa się te ptaki "figojady").

Copyright Eva Stets
     

Jedno gniazdo, dwie oknówki, trzy oknówki, dwie oknówki...

W Grecji mówi się, że jeden wizerunek równa się 1000 słowom. Wychodząc więc z tego założenia - pokazuję niżej 4 zdjęcia oknówek, które mówią same za siebie. Zwróćcie uwagę, że siedząca w gnieździe oknówka siedzi spokojnie i przypatruje się wydarzeniom...

Obserwacje w dniu 10 maja 2011, w Trajanoupolis w północnej Grecji (budynek Evros Delta Visitor Centre).
Copyright Eva Stets

     

Muchołówka białoszyja Ficedula albicollis

Jak już wspomniałam kilka postów wyżej - obrączkowanie ptaków jest także świetną okazją do ich obserwacji, a przede wszystkim do przyjrzenia się im dokładnie z bliska (czyt. np. posty, gdzie pokazałam bączka lub czaplę modronosą).

Niezłą "gratką" było dla nas, gdy podczas wiosennego obrączkowania w Delcie Evros w północnej Grecji w nasze sieci wpadły muchołówki białoszyje.
Z tego, co wiem w Polsce ptak ten gniazduje w płd. i wsch. części kraju (jest także gatunkiem spotykanym w Puszczy Białowieskiej), ale w Grecji nie jest to ptak pospolity.
Kto wie... może zaobrączkowane przez nas muchołówki były właśnie w drodze do Polski i któraś z nich zostanie tam kiedyś odczytana? Nie byłby to zresztą pierwszy taki przypadek: swego czasu np. dymówka, obrączkowana wiosną u nas w Delcie Evros przez Didiera Vangeluwe została odczytana na Stawach Przygodzickich przez Pawła Dolatę (czyt. więcej: http://www.pwg.otop.org.pl/obro12.php), nawiasem mówiąc dymówki też obrączkowaliśmy.

Na zdjęciach niżej muchołówka białoszyja (fot.1,2 samica, fot. 3,4 samiec)
Copyright Eva Stets

     

Muchołówki c.d.

Kilka postów wcześniej (czyt. wpis z datą 15 maja 2011) pokazałam samca i samicę muchołówki białoszyjej Ficedula albicollis. Zapomniałam napisać, że samiec widoczny na zdjęciu jest osobnikiem dorosłym (wyraźne czarne lotki pierwszego rzędu). Dla porównania pokazuję na fot.1 samca muchołówki białoszyjej w drugim roku życia - cechą rozpoznawczą, która jest dobrze widoczna na zdjęciu są brązowe pióra na skrzydle (nie mają ich dorosłe samce - patrz foto w wspomnianym poście).

I tak, żeby zakończyć "prezentację" muchołówek dorzucam jeszcze 3 inne, które również trafiły w nasze sieci, podczas trwającej ponad dwa tygodnie akcji obrączkowania ptaków w Delcie Evros w północnej Grecji.
Na fot. 2. "zwykła" najbardziej pospolita muchołówka szara Muscicapa striata, na fot.3. trochę rzadszy (dla Grecji) gatunek - muchołówka żałobna Ficedula hypoleuca (samica), a na fot.4 to już mały (dla nas duży) "rarytasik" - najmniejsza z muchołówek - muchołówka mała Ficedula parva - tu dorosły samiec.

W uzupełnieniu dodam, że podczas wspomnianej w kilku wpisach akcji (czyt. posty na poprzedniej stronie) największą liczbę stanowiły wierzbówki Cettia cetti, rokitniczniki Acrocephalus schoenobaneus, trzciniaki A. arudinaceus, łozówki A. palustrtis i trzcinniczki A. scirpaceus. Z pokrzewek najwięcej było cierniówek Sylvia communis, kapturek S. atricapilla i piegży S. curruca.
W przeciwieństwie do lat poprzednich (także z czasów, gdy obrączkowanie w Delcie koordynował Didier Vangeluwe) wpadło nam w sieci bardzo dużo bączków Ixobrychus minutus (czyt. także jeden z postów na str. 16).

Wiosenne obrączkowanie w Delcie Evros (z tego cyklu) dobiegło końca, czas teraz na mewy romańskie, kormorany a potem na czajki szponiaste. :)

Copyright Eva Stets
     

Szczudłak  Himantopus himantopus

Te stosunkowo małe ptaki mają w proporcji do swojej sylwetki niesamowicie długie nogi. Rysunek na głowie jest różny (nieraz bardziej ciemny, nieraz mniej), co widać na zdjęciach niżej. Z tego, co pisze w przewodniku Jonssona, ptak ten rzadko zalatuje do Polski, z kolei w Grecji spotyka się go często w różnych rejonach kraju.

Na fot. niżej żerujące szczudłaki w Antheia (Delta Evros, północna Grecja), obserwacje w dniu 19 maja 2011
Copyright Eva Stets

     

Albinotyczny kormoran

13 czerwca 2011 para moich znajomych fotografów przyrody Machi Goula i Giorgos Parchas uchwyciła w swym obietywie albinotycznego kormorana. Ptak przyszedł na świat w tym roku, a miejscem tej nietypowej obserwacji było Jezioro Kerkini w Grecji.

I jak tu nazwać takiego kormorana jego łacińską nazwą Phalacrocorax carbo ? ;) (drugie łac. słowo "carbo" pochodzi od słowa "carbon" z gr. "κάρβουνο" tzn. "węgiel" i użyto go najprawdopodobniej w odniesieniu do koloru piór kormoranów).

Copyright Machi Goula - Giorgos Parchas

Dla odmiany pejzażu pokazuję niżej gąsiorki Lanius collurio, jakie udało mi się uchwycić na krzewach tamaryszku.
Obserwacje w Antheia, w Delcie Evros (północna Grecja) - rejon, w którym gniadzuje sporo ptaków tego gatunku. Fot. 1 i 2 samiec, fot. 3 i 4 samica.

Copyright Eva Stets
     

Mewy romańskie  Larus michahellis

Kolonię mew romańskich w Arogi (niedaleko miasta Komotini w północnej Grecji) odkrył kiedyś belgijski ornitolog Didier Vangeluwe. Od tego czasu, z ramienia Evros Delta Visitor Centre, odbywają się tam corcznie obrączkowania piskląt.
W tym roku zaobrączkowaliśmy w jednym dniu ponad 300 młodych - na fot.1 i 2 - dwa z wielu z piskląt - można u nich wyraźnie zauważyć różnicę w upierzeniu, co wskazuje na różne daty klucia. Spotkała nas też niespodzianka widoczna na zdjęciach 3 i 4. Zdjęcia te są w pewnym sensie unikalne - widać na nich gniazdo z późnego lęgu i moment klucia jednego z piskląt. Mam nadzieję, że foto będą się Państwu podobać. :)

Copyright Eva Stets
     

W tych dniach smutno jest mi bardzo, tak jak pewnie nam wszystkim, że już trzeba sie pożegnac z naszą przygodzicką bocianią rodziną.

Ale dziś rano zauważyłam - na wielkim krzaku leszczyny całkiem blisko okien domu - zasiadującą cierpliwie całymi godzinami na gnieździe, a wiec chyba najwyrazniej wysiadującą jajka, śliczną, szaro-różową sierpówkę. Zdumiało mnie, że ptak tak późno w sezonie "zakłada rodzinę", więc popędziłam do Google'a, żeby dowiedziec sie o zwyczajach tych niby pospolitych ptaków. No i dowiedziałam się, ze zdziwieniem, że  sierpówka, czyli synogarlica turecka Streptopelia decaocto  "miewa zazwyczaj 3 do 4 lęgów w roku,a w sprzyjających warunkach nawet 6. W zachodniej Europie moze miec lęgi sporadycznie nawet zimą. Gniazdo stanowi platforma z drobnych gałązek umieszczona na drzewie w bezpośrednim sąsiedztwie zabudowań."  Wszystko się więc zgadza. Mogę spodziewac się na gniezdzie dwóch śnieżnobialych jaj, ktore będą wysiadywane przez okres 14 do 15 dni (chociaż nie wiem, kiedy zostaly złożone), a potem wylotu piskląt po kolejnych 20 dniach.

Mam więc nadzieję, że teraz obserwacja gniazda sierpówki oraz kibicowanie spodziewanemu wylęgowi i wychowywaniu rodziny ptasich maluchów  tuż pod moim oknem złagodzi mi choc trochę smutek po pożegnaniu bocianów.  Wprawdzie to nie całkiem to samo, ale właśnie kilkuletnie podgladanie przygodzickiej rodziny zachęciło mnie od nowa (bo z zamiłowania jestem raczej botanikiem niz ornitologiem) do zainteresowania sie także innymi ptakami.

Poza tym mam słabość do sierpówek, ponieważ bardzo wiele lat temu, w późnych latach 50. i 60. wraz z moją mamą - biologiem - obserwowałyśmy ich pierwsze wizyty w Polsce i stopniowe zasiedlanie coraz szerszych obszarów.  Wtedy nie byly to wcale takie pospolite ptaki i każde ich odnotowanie było dla nas ekscytujące, zwłaszcza, że moim zdaniem są naprawde bardzo ładne.

Nie jestem tylko pewna, czy dam radę robić zdjęcia - spryciara załozyła wprawdzie gniazdo zaledwie okolo 3 metrów od domu, ale jest świetnie ukryte wśród gęstych liści leszczyny. Od czasu do czasu wiatr odchyla liście - dlatego udalo mi sie ją wyczaic. Kiedy próbowałam podpatrywać ją z ogrodu spod gniazda (które jest też na okolo 3-4 metrowej wysokości od ziemi), wyraźnie widziała moją obecność i lypała na mnie czujnym okiem. Zapewniłam ją więc, że nie musi się mnie bać. :)

Być może ta obserwacja nie jest aż tak znów rewelacyjnie ciekawa czy oryginalna, ale nauczyłam się interesujących dla mnie informacji o sierpówkach pośrednio dzięki bocianom, czyli bezpośrednio dzięki istnieniu tego forum.

Udalo mi sie dzisiaj zrobic zdjecie "mojej" sierpowce:



Musialam po to gramolic sie przez okno lazienki na pierwszym pietrze na dach pod tym oknem, ale zdjecie jest :). Najwyrazniej cierpie  - i to najzupelniej doslownie - na ostry przypadek tak zwanego "syndromu pustego gniazda" i za wszelka cene szukam sobie nowych ptasich dzieci, by zastapily mi te wieksze ptasie dzieci, ktore juz dom opuscily ...

Tak, sierpówki mogą mieć do kilka lęgów w roku. A jeśli widujemy je często w pobliżu i jeśli spodoba im się dane miejsce, to w końcu kiedyś "usiądzie" i zrobi gniazdo, co nie znaczy, że powtórzy lęg w tym samym miejscu.
W mnie (północna Grecja) też teraz wysiaduje, tyle, że nie na leszczynie, ale na cyprysie, który rośnie w zasięgu ręki od mojego balkonu (fot. niżej).

AnkazReading napisał:

...dziś rano zauważyłam - na wielkim krzaku leszczyny całkiem blisko okien domu - zasiadującą cierpliwie całymi godzinami na gnieździe, a wiec chyba najwyrazniej wysiadującą jajka, śliczną, szaro-różową sierpówkę. Zdumiało mnie, że ptak tak późno w sezonie "zakłada rodzinę", więc popędziłam do Google'a, żeby dowiedziec sie o zwyczajach tych niby pospolitych ptaków. No i dowiedziałam się, ze zdziwieniem, że  sierpówka, czyli synogarlica turecka (Streptopelia decaocto) "miewa zazwyczaj 3 do 4 lęgów w roku,a w sprzyjających warunkach nawet 6...

2 i 3 września 2011 - Grecja, Delta Evros (wschodnia część)

Tuż przy granicy z Turcją (znany pas migracji różnych ptaków) w Delcie Evros, na dwóch drzewach siedziało ich aż 11 (fot. niżej).
A jakie to ptaki...pozostawiam jako zagadkę dla Forumowiczów, z nadzieją, że określenie gatunku nie sprawi większych trudności. :)

Fot. Eva Stets
     

Orlik krzykliwy?

Nie, nie jest to orlik krzykliwy. Jest to kania czarna Milvus migrans. :)

(przepraszam, że nie odpowiedziałam od razu, ale liczyłam, że może jeszcze ktoś spóbuje oznaczyć ptaki)

Pozdrawiam
E.S.

Eva Stets napisał:

2 i 3 września 2011 - Grecja, Delta Evros (wschodnia część)

Tuż przy granicy z Turcją (znany pas migracji różnych ptaków) w Delcie Evros, na dwóch drzewach siedziało ich aż 11 (fot. niżej).
A jakie to ptaki...pozostawiam jako zagadkę dla Forumowiczów, z nadzieją, że określenie gatunku nie sprawi większych trudności. :)

Fot. Eva Stets
http://www.allegaleria.pl/images/4y14ht … _thumb.jpg  http://www.allegaleria.pl/images/3xw0c8 … _thumb.jpg  http://www.allegaleria.pl/images/3blflu … _thumb.jpg  http://www.allegaleria.pl/images/hlfeyh … _thumb.jpg

KrystynaB napisał:

Orlik krzykliwy?

Delta Evros - północna Grecja - migracja w jedną i drugą stronę :)

5 września 2011 - pomimo, że dziś temperatura w północnej Grecji przekroczyła 30 stopni - migracja trwa wg "kalendarza ptaków" i chociaż jeszcze pachnie latem, to przyrodnicza jesień otworzyła już swoje progi.
Zresztą (właśnie z tego powodu) wydaje mi się, że jest to najciekawszy okres do obserwacji ptaków, bo...(jak to z ptaszkami bywa) jedni odlatują, drudzy przylatują.

I tak właśnie (w tym samym miejscu obserwacji, co kilka dni temu), po boćkach już ani śladu, żołny są już w mniejszej liczbie (fot.1), czapel nadobnych też mniej (fot. 2), a dziś (pierwsza obserwacja w Delcie Evros) udało mi trafić na szpaki (fot. 3 i 4) - dla nas tutaj to już typowo jesienno-zimowe ptaki.

Obserwacje i foto: Eva Stets
     

Gadożer - Circaetus gallicus

Chciałabym się Wam "pochwalić" obserwacją gadożera w Delcie Evros (północna Grecja). Zdjęcia są niestety robione z dużej odległości, ale charakterystyczne cechy ptaka na szczęście widać. :)

     

Pytanie do Wojtka Szukalskiego,  co do "samowolnie" skrzyżowanych ptaków wykazujących nietypowe upierzenie - czy taka kontrola nad czystością gatunków jest w praktyce wykonalna?

Byłam dzisiaj z krótką wizytą koło mostu nad Tamizą w moim mieście (Reading, południowo-wschodnia Anglia), znanego z ilości łąbędzi, migrujących gęsi i kaczek, które tam zamieszkują. Podczas może 10 minut spędzonych na fotografowaniu ptaków zobaczyłam chyba koło pół tuzina, a może i więcej, takich pstrokatych osobników, które nie wydają mi się być czyste gatunkowo, chociaż daleko mi do bycia ekspertem  (jeżeli się mylę, z chęcią przyjmę sprostowanie).  Zdjęcia poniżej.

   

To są dzikie, chociaż częściowo obłaskawione (chyba tylko, jezeli chodzi o karmienie) ptaki - czy jest możliwa taka kontrola nad czystością gatunków, kiedy sama natura je krzyżuje?

Pozdrawiam

Anka

Podczas mojej dzisiejszej wizyty u łabędzi, wędrownych gęsi, kaczek i innych ptaków przy moście nad Tamizą w mojej miejscowości (Reading, hrabstwo Berkshire, południowo-wschodnia Anglia, około 50 km na zachód od Londynu) pozowały mi pięknie następujące osobniki: gęgawa, łabędź niemy, i mewa śmieszka.

   

Pierwszy raz w życiu zauważyłam u śmieszki te śliczne, regularne białe kropki na końcówkach lotek .

Anka

Ponieważ świat ptaków poszczególnych krajów europejskich rożni się znacznie od ptaków w Polsce (a czasem nawet - w zależności od odległości od Polski i położenia geograficznego bardzo znacznie), w tym wątku wydzielimy zagraniczne obserwacje ptaków, bo jest ich w tym obszernym wątku sporo, więc obecnie będą lepiej uporządkowane, a przez to czytelniejsze.

Pozdrawiam
Paweł T. Dolata
Południowowielkopolska Grupa Ogólnopolskiego Towarzystwa Ochrony Ptaków
www.pwg.otop.org.pl; www.bociany.ec.pl

Krótki filmik z wczorajszego karmienia łabędzi niemych koło mostu Caversham Bridge nad Tamizą, w Reading, południowo-wschodnia Anglia (w 19-tej sekundzie filmu łabędzie ćwiczą "zsynchronizowaną choreografię" :) ).  To była tylko niewielka grupka jak na imponującą liczbę stacjonujących tu łabędzi! O swój przydział upominały się też z dalszych pozycji krzyżówki, gęgawy, mewy śmieszki i kilka łysek  - tych akurat tu w tłoku nie widać. Były też bernikle kanadyjskie Branta canadensis, co najmniej dwie pary. Na filmiku jedna przepływa na drugim planie, z lewa na prawo, przez pierwsze 10 sekund.

http://s1025.photobucket.com/albums/y31 … CN2402.mp4

Jedną berniklę kanadyjską uchwyciłam trochę wyraźniej na zdjęciu:

Obserwacja nie moja - filmik zrobiony 23 listopada przez Barry'ego Stewarta, pracownika rezerwatu ptactwa (przede wszystkim) wodnego WWT LLanelli w południowej Walii, na którym uchwycone są zsynchronizowane loty akrobatyczne stad dziesiątków tysięcy szpaków nad ośrodkiem. To rewelacyjne zjawisko ma swoją nazwę angielską: "starling murmuration", a ośrodek Llanelli  jest (oprócz różnych innych miejsc na Wyspach Brytyjskich) szczególnie  przez szpaki do takich pokazów preferowany, być może ze względu na występujące tam sprzyjające prądy powietrzne. Codziennie po południu zbierają się widzowie-goście ośrodka, aby oglądać ten fascynujący fenomen przyrody: powietrzny ptasi balet. Szpaki wykonują te niewiarygodne akrobacje po południu i wieczorem, zanim usadowią się na noc na drzewach.

Ornitolodzy i inni naukowcy od dawna zastanawiają się nad tym, jak możliwa jest tak nieprawdopodobnie precyzyjna synchronizacja skomplikowanych akrobatycznych figur w chmarach liczących tysiące osobników.  Mimo różnych wysuwanych teorii, do dzisiaj też pozostaje nierozwiązana zagadka przyczyny i celu tego ptasiego zachowania.

http://www.wwt.org.uk/news/all-news/201 … lli-video/

Niestety w Llanelli nie ma kamer filmujących na żywo, ale w internecie można znależć - pod hasłem "starling murmuration" - sporo filmów ukazujacych ten fenomen przyrody w innych miejscach Anglii i reszty Wysp Brytyjskich oraz poza nimi. Dla osób znających angielski polecam dobry artykuł z BBC Earth News omawiający to zjawisko:
http://news.bbc.co.uk/earth/hi/earth_ne … 175793.stm

Jeszcze dodam do poprzedniego wpisu, że po polsku można przeczytać o tym zjawisku szpaczych akrobacji pod następującym linkiem:
http://www.tvnmeteo.pl/informacje/cieka … 6,1,0.html

Witam

Poniżej prezentuję zdjęcia moich obserwacji w Holandii. Robi się fajny wątek, jest Grecja, jest Anglia i przez jakiś czas będzie również Holandia.
Zdjęcie nr 1 Kulik wielki miałem okazję obserwować te piękne ptaki w towarzystwie bernikli białolicych nr 2. Nr 3 to gęsiówka egipska gatunek który doskonale zaaklimatyzował w Holandii


   

Pozdrawiam
Piotr Majewski
PwG OTOP

Witam

Przeglądając strony o ptakach w Holandii (Vogelbescherming Nederlands) natknąłem się na bardzo ciekawą informację dotyczącą naszego pospolitego wróbla.

Cytuję w przekładzie moim, aczkolwiek proszę mi zaufać:

"W ciągu ostatnich dwudziestu lat znacznie zmalała liczba wróbla domowego. Początek nastąpił w latach 1980. i tendencja ta przyspieszyła w latach 1990. Spowodowało to zmniejszenie o więcej niż 50% liczby par lęgowych. I tendencja ta trwa nadal."

Został on wpisany na Czerwoną  Listę (Rode lijst) obok takich gatunków jak mazurek, brodziec piskliwy, białorzytka, gągoł (tego ostatniego miałem okazję spotkać w Holandii w grudniu ubiegłego roku).

Poniżej podaję link do strony, gdzie można zobaczyć wykresy w jaki sposób tendencja ta postępowała. Wykres z lewej strony pokazuje ptaki lęgowe, po prawej nielęgowe.

http://www.vogelbescherming.nl/vogels_k … tab/Aantal

Pod drugim linkiem można zobaczyć stwierdzenia zanotowane w Holandii, wystarczy kliknąć na sylwetkę ptaka na mapce

http://www.vogelbescherming.nl/vogels_k … arnemingen

Cieszmy się zatem, że mamy okazję oglądać nasze szaraczki, gdyż ja przebywając w Holandii muszę przyjechać do Polski, aby je zobaczyć.

Pozdrawiam

Piotr Majewski

Piotrek, akurat dzisiaj przeglądałem Czerwoną Listę (Rode lijst), bo natrafiłem na nią na tej samej stronie ;)
Pod spodem wypisałem ptaki, których obecność na liście mnie najbardziej zaskoczyła bo w Polsce jeszcze nie ma większego problemu, aby je spotkać, jeżeli wie się gdzie szukać ;) A największym szokiem był dla mnie dudek...
Obok nazwy wpisałem status (wrażliwy - to gatunek o mniejszym ryzyku, ale o spadającej liczebności)

dymówka - wrażliwy
oknówka - wrażliwy
pliszka żółta - wrażliwy
świergotek łąkowy - wrażliwy
muchołówka szara - wrażliwy
wróbel - wrażliwy
mazurek - wrażliwy
makolągwa - wrażliwy
pełzacz leśny - wrażliwy
kwiczoł - wrażliwy
czarnogłówka - wrażliwy
kruk - wrażliwy
zaganiacz     - wrażliwy
skowronek - wrażliwy
dzięcioł zielony - narażony
kukułka - narażony
słowik rdzawy - narażony
kuropatwa - narażony
uszatka - narażony
rybitwa rzeczna - narażony
wilga - narażony
gąsiorek - zagrożony
trzciniak - zagrożony
pokląskwa - zagrożony
krętogłów - skrajnie zagrożony
potrzeszcz - skrajnie zagrożony
ortolan - skrajnie zagrożony
srokosz - skrajnie zagrożony
dzierlatka - skrajnie zagrożony
dudek - zanikły

Z całej tej listy którą przytoczyłem, przez mój dwumiesięczny pobyt w 2008 r i liczne wycieczki przyrodnicze, udało mi się zaobserwować zaledwie 2 gatunki - dymówkę (kilka sztuk) oraz rybitwę rzeczną z obrączką, której udało mi się zrobić zdjęcie.


Na liście jest również mewa mała, którą także zaobserwowałem.

Niestety wróbli i mazurków nie było, ale za to licznie występowały łyski, kokoszki, czaple siwe, aleksandretty obrożne, gęsiówki egipskie, krzyżówki, kawki, czarnowrony. Widziałem również śmieszki, gęgawy, sterniczki jamajskie, czernice, łabędzie nieme, grzywacze, mewy siwe, bażanty.

Zauważyłem, że osiedla w miejscowości w której mieszkałem (Vlaardingen) dzieliły się na 2 typy - nawiedzane przez mewy srebrzyste (lub białogłowe, ale w tej chwili ciężko mi stwierdzić, bo utraciłem zdjęcia) oraz na nawiedzane przez mewy siodłate (również wpisane na Rode lijst). Nigdy oba gatunki nie przebywały równocześnie na jednym osiedlu. Tak wynikało z moich obserwacji. Nie wiem do końca z czym to było związane.

Pomimo wielu bloków nie ma tam jerzyków (we Vlaardingen), ponieważ parapety są klinkierowe i nie ma nawet szczelin w budynkach.

A chciałem, żeby post był krótki ;)

Witam

Byłem dzisiaj w Holandii okolicach Gorinchem nad rzeką Waal na krótkim wypadzie. Pogoda raczej rewelacyjna nie była, ale parę zdjęć udało mi się zrobić i postanowiłem je Wam pokazać. Na zdjęciu nr 1 stadko świstunów zimujących w Holandii. Zdjęcie nr 2 to stado bernikli białolicych , nr 3 ten sam gatunek z bliższego ujęcia. Nr 4 to obserwacja, z której jestem najbardziej dzisiaj zadowolony, samiec naszego najmniejszego z traczy bielaczka w szacie godowej, w towarzystwie czernic i samca głowienki. Zdjęcie nr 5 nie ma z ptakami nic wspólnego, ale z przyrodą na pewno. Ssak którego od jakiegoś czasu nie miałem okazji spotkać w Polsce - zając szarak. Mój towarzysz dzisiejszej wyprawy. Na zdjęciu nr 6 można zobaczyć wypoczywające kormorany w towarzystwie trzech mew siodłatych i stada śmieszek oraz dwa ostrygojady, z których również bardzo się cieszę. Miałem okazję także dzisiaj obserwować gęsi zbożowe, myszołowy, łyski, szpaki, kuliki wielkie, niestety z odległości uniemożliwiającej zrobienie zdjęcia.

         

Pozdrawiam

Piotr Majewski
PwG OTOP

Atrakcją wśród ptactwa rezydującego nad Tamizą w miejscowości Henley-on-Thames w południowo-wschodniej Anglii jest łabędź czarny Cygnus atratus - jeden osobnik, przypuszczalnie uciekinier z prywatnego zoo albo azylu ptasiego. Nie wiem, czy to samiec, czy samica. Nie boi się specjalnie ludzi, a wręcz podpływa, kiedy widzi szansę, że będzie karmienie. Zdjęcie, zrobione wczoraj, jest autorstwa mojej angielskiej znajomej - też członkini bractwa ptakolubów:):



Łabędź czarny jest rodowitym, lęgowym mieszkańcem Australii. Jednak w Anglii istnieje niewielka kolonia tych ptaków w Dawlish w hrabstwie Devon (odległość około 300 km od Henley). Sprowadzone zostały do Dawlish z Australii - a wg innych źródeł z Nowej Zelandii - w latach czterdziestych ubiegłego wieku i są tak popularne, że miasto przyjęło je za swój symbol. Na wiosnę ubiegłego roku czarne łabędzie z Dawlish trafiły do wiadomości lokalnego serwisu BBC, gdyż z nieznanych przyczyn znikały jaja gniazdujących tam w specjalnej wolierze par. O kradzież dwunastu jaj podejrzewano mewy. Na skutek tej utraty jaj w marcu 2011 wylęgły się w Dawlish zaledwie dwa pisklęta łabędzia czarnego. Po podrośnięciu młode ptaki wraz z rodzicami planowano wypuścić na wolność: http://www.bbc.co.uk/news/uk-england-devon-13068431
Według danych organizacji Wildfowl and WetlandsTrust (WWT), rekordowa liczba dziewięciu lęgowych par czarnego łabędzia gniazdowała w Anglii w roku 2001, a szacunki z lat 2003/4 podawały, że zdziczałych osobników było mniej niż 50.

Witam!

Dla równowagi wpisów z zachodniej Europy, za które Pani Ani, Piotrowi i Wojtkowi dziękuję :), coś z niedalekiej zagranicy: nasze obserwacje ptasie z Czech Wschodnich w relacji z ostatniej wyprawy PwG OTOP na www.pwg.otop.org.pl.

pozdrawiam
Paweł T. Dolata
Południowowielkopolska Grupa OTOP
www.pwg.otop.org.pl; www.bociany.ec.pl

Witam

Dzisiaj podczas spaceru, tak jak wczoraj nad rzeką Waal w Holandii, miałem okazję zaobserwować dwa gatunki gęsi, które mają wspólną cechę, to uciekinierzy z hodowli.
Na fot nr 1 gęsiówka egipska ,którą do tej pory miałem okazję niejednokrotnie już obserwować. Na fot nr 2 zaobserwowana przeze mnie pierwszy raz bernikla kanadyjska.
Obydwa gatunki zaliczone są do awifauny polskiej jako gatunki wtórnie zdziczałe. Gniazdowanie ich w Polsce jest niepożądane, szczególnie bernikla kanadyjska , gdyż kojarzy się ona z rodzimym gatunkiem gęsi -gęgawą.
Co nie zmienia faktu, że jest bardzo pięknym ptakiem.

 

Pozdrawiam

Piotr Majewski PwG OTOP

Witamy wszystkich serdecznie,

Ostatnie dni starego roku spędziliśmy w Północnej Grecji (Delta Evros i Park Narodowy Dadia). Z ciekawszych ptaków:

29.12
Delta Evros:
warzęcha - kilkadziesiąt
biegus zmienny - ok. 200
szablodziób - około 80
orlik grubodzioby - 4
pelikan kędzierzawy - kilkaset
flaming różowy - kilkadziesiąt
mewa cienkodzioba - kilka
łabędź czarnodzioby - ok. 150

poza tym również w dużych ilościach:
błotniak stawowy i zbożowy, kormoran mały, czapla siwa, czapla nadobna, czapla biała, krwawodziób, kulik wielki, kwokacz, krakwa, rożeniec, cyraneczka, cyranka, świstun, głowienka, ohar i in.

30.12
Delta Evros
skład gatunkowy bardzo podobny

31.12
niestety pogoda nie sprzyjała więc obserwacje musieliśmy przerwać

1.01
Dadia
sęp kasztanowaty - 3
bielik - 2
orzeł przedni - 2
orlik grubodzioby - 1
kania czarna - kilkanaście
kruk - kilkadziesiąt

2.02
okolice jeziora Vistonida
flaming różowy
mewa śródziemnomorska
mewa cienkodzioba
mewa czarnogłowa
rybitwa czubata
ohar, rożeniec, świstun, krakwa, cyranka, cyraneczka i in.

Kilka zdjęć autorstwa Evy Stets:

       

obserwowali
Eva Stets, Marcin Tobółka i Kasia Żołnierowicz

Witam serdecznie
Byłem z jakieś 5 lat temu z wycieczką w Grecji. Zatrzymali nas przy jeziorze Kerkini i potem innym za Salonikami. Tamtej nazwy nie pamiętam. Też zwróciłem uwagę że dużo mają pelikanów. Bardzo ładny widok. Za to bernikle kanadyjskie widziałem podczas wojaży w Belgii. Też ładne ptaki. Czy wobec zmian klimatycznych może nastąpić ewentualność, że te gatunki przemieszczą się kiedyś do Polski?

Krzysztof Zajewski

Bernikle kanadyjskie już teraz można w Polsce obserwować - nie są tak popularne jak na zachodzie, ale widać ich coraz więcej w naszym kraju. A co do pelikanów to pewnie będzie trzeba poczekać na regularne występowanie - teraz zdarzają się tylko pojedyncze obserwacje.
pozdrawiam
Wojciech Kaźmierczak
PwG OTOP

krizaj napisał:

Witam serdecznie
Byłem z jakieś 5 lat temu z wycieczką w Grecji. Zatrzymali nas przy jeziorze Kerkini i potem innym za Salonikami. Tamtej nazwy nie pamiętam. Też zwróciłem uwagę że dużo mają pelikanów. Bardzo ładny widok. Za to bernikle kanadyjskie widziałem podczas wojaży w Belgii. Też ładne ptaki. Czy wobec zmian klimatycznych może nastąpić ewentualność, że te gatunki przemieszczą się kiedyś do Polski?

Krzysztof Zajewski

Witam

Wczoraj tj. 2012-01-14 wybrałem się do National Park De Biesbosch w Holandii. Jest to park narodowy o powierzchni około 9.000 hektarów. Park znajduje się pomiędzy dwoma prowincjami holenderskimi Brabancją Północną (Noord-Brabant) i Holandią Południową (Zuid-Holland). Część parku w Holandii Południowej dzieli się na Sliedrechtse Biesbosch i Dordtse Biesbosch, a część w Brabancji Północnej nazywa się Brabantse Biesbosch.
Ja wybrałem się do Brabantse Biesbosch. Dla kogoś lubiącego spokój i uwielbiającego obserwować przyrodę to raj na ziemi - polecam bardzo gorąco.
Miałem okazję zaobserwować tam ogromne stada świstunów, czernic, krzyżówek i cyraneczek. Największą atrakcją była dla mnie możliwość oglądania nurogęsi, bielaczka, gągołów. Ucieszyła mnie także obserwacja dwóch gatunków łabędzi: łabędź krzykliwy zdjęcie nr 1 i łabędź niemy zdjęcie nr 2.
Obserwowałem również wszędobylskie tutaj w Holandii łyski, kokoszki, śmieszki, widziałem również trzy mewy siodłate.
To tyle odnośnie ptaków wodnych. Z gatunków lądowych to myszołów, czarnowrony, bogatki, modraszki, dzięciołek i występujący na holenderskiej Rode Lijst jako gatunek zagrożony dzięcioł zielony.

 

Pozdrawiam

Piotr Majewski PwGOTOP

Podczas dzisiejszej wycieczki wzdłuż Tamizy w pobliżu miejscowości Shillingford w hrabstwie Oxfordshire (UK) zauważyłam dwie pary nurogęsi pływające z równą łatwością z prądem i przeciw prądowi po rzece (samice trzymały się cały czas "przepisowo" za samcami), i pracowicie nurkujące po pozywienie.  Były bardzo nieufne i niestety trzymały się przeciwnego brzegu rzeki, więc zdjęcia, które im z odległości robiłam, nie są najlepszej jakości. Początkowo nie miałam pojęcia, co to za ptaki, i dopiero po powrocie do domu  zabrałam się do poszukiwania w atlasie ptaków Wysp Brytyjskich. Wyniki były jednoznaczne i - dla mnie - ekscytujące, bo nigdy przedtem nurogęsi nie widziałam.  Na zdjęciach tego nie widać, ale przy locie wyraźnie było widoczne blado-różowawo-łososiowe ubarwienie piersi samca.  Poza tym zaobserwowałam też parę łysek, które już chyba są na etapie lęgowania, albo przynajmniej budują dom rodzinny: jeden ptak stał na gnieździe - imponującej konstrukcji z trzcin i patyków na przeciwległym brzegu rzeki - a drugi pływał bardzo czujnie tuż obok. A także z impetem i wielkim pluskaniem lądowały na rzece krzyżówki. Wiosnę tutaj już wyraźnie czuje się w powietrzu, wiele krzewów wypuszcza zielone listki, a tarniny obsypane już są gęsto białymi kwiatami.

7 marca 2012 po południu w Delcie Evros (północna Grecja) zaobserwowano niespotykanie dużą liczbę migrujących rycyków Limosa limosa i batalionów Philomachus pugnax.
Poza obserwacjami lornetkami i lunetą i dokładnym liczeniu, przeprowadzono szczegółowe analizy fotografii, co dało wynik: ok. 12-14 tysięcy batalionów i ok. 20-21 tysięcy rycyków. Jest to pierwsza w historii notowań greckiej ornitologii tak duża liczba zaobserwowanych ptaków z tych obu gatunków.

Intersujące było zachowanie ptaków, które zarówno w locie jak i po lądowaniu nie wydawały z siebie żadnego głosu - słychać było jedynie trzepot ich skrzydeł, przypominający morskie fale. Różny był też "sposób lądowania" obu gatunków: w przeciwieństwie do batalionów - rycyki lądowały "rozlewająjąc" się koliście, by dopiero potem dobić do ściśle zbitej grupy, która (podobnie jak u batalionów) z odległości wyglądała jak bryły błota.

Obserwacje i liczenia: Eva Stets & Maria Panayotopoulou (Greckie Stowarzyszenie Ornitologiczne)

Fot. Eva Stets
     

Czy to mozliwe, ze ptaki reagowaly w ten sposob na te masywne zaburzenia pola magnetycznego Ziemi, ktore powstaly na skutek ostatnich wyjatkowo poteznych rozblyskow slonecznych, zaobserwowanych jako szczegolnie intensywne w ubieglym tygodniu, poczawszy od 6 marca?
Pozdrowienia
Anka

Dzisiaj na spacerze nad Tamizą w Henley-on-Thames, Anglia południowo-wschodnia, przy pięknej słonecznej pogodzie, obserwowałam liczne krzyżówki, bernikle kanadyjskie, łabędzie nieme i łyski - które pracowicie budowały gniazda - a także trzy szczególne atrakcje: czernice Aythya fuligula (to dla mnie wielka nowość!), fot. 1 - 3,  jednego kormorana czarnego i jednego perkoza dwuczubego (niestety w momencie próby sfotografowania go wyczerpały mi się baterie w aparacie!). W okolicach rzeki latały różne mewy, sierpówki, grzywacze, wrony, kania ruda oraz myszołów. Na drzewach pięknie i donośnie śpiewały rudziki.

 

Kilku ptaków nie udało mi się zidentyfikować - w pierwszym przypadku przypuszczam, że była to para zmutowanych albo skrzyżowanych (ale z jakimi ptakami?) krzyżówek. Co ciekawe, zarówno samiec, jak i samica mają nietypowe ubarwienie - fot. 4-5. Za to w drugim przypadku - fot. 6 - jestem zupełnie bezradna i proszę naszych doświadczonych ornitologów o opinię. Nie wiem nawet, czy to kaczka, czy gęś. Był wielkości kaczki. Czyżby jakiś młody ptak w "niedojrzałym" upierzeniu?

    

Na spacer wybrałam się z nadzieją napotkania łąbędzi czarnych, których według relacji znajomych jest już na tym odcinku rzeki podobno kilka par, ale niestety tym razem ich nie zastałam.

AnkazReading napisał:

(...) fot. 6 - jestem zupełnie bezradna i proszę naszych doświadczonych ornitologów o opinię. Nie wiem nawet, czy to kaczka, czy gęś. Był wielkości kaczki. Czyżby jakiś młody ptak w "niedojrzałym" upierzeniu?

Nie, nie jest to na pewno gęś, lecz po prostu kolejny mutant kaczki krzyżówki (zakręcone pióra na kuprze wskazują, że najprawdopodobniej samiec). Podobne mutacje krzyżówek, spotkane w warszawskim ZOO pokazałam już kiedyś (post 16 XI 2009: http://bocianyzprzygodzic.pun.pl/viewto … 614#p20614).

Z tego, co wiem, w Wielkiej Brytanii takie (i inne) mutanty spotyka się (niestety) bardzo często (inf. Marina Parha) - przykładowo niżej fotografie moich przyjaciół (Marina Parha i George J. Reclos - MCH z forum). Zdjęcia te wykonano w Sale Park Manchaster, w Wielkiej Brytanii, w lutym 2009 roku i zamieściłam je, swego czasu także w Galerii strony PwG OTOP: http://www.pwg.otop.org.pl/galeria/gale … 29&start=0).

Copyright Eva Stets, Marina Parha & George J. Reclos

   

P.S.1 Młodociane ("niedojrzałe") upierzenie u krzyżówek wygląda tak jak np. na moim zdjęciu tutaj: http://www.pwg.otop.org.pl/galeria/zoom … _phot=2285 i można je zobaczyć latem (ok. lipca-sierpnia).

P.S.2 Odnośnie pytania z postu z dnia 12 marca (wnioskuję, że dotyczy mego wpisu wyżej, też z 12 marca).
Nie wiązałybym tej dużej ilości ptaków z "zaburzeniami pola magnetycznego Ziemi" (ani rozbłyskami słońca czy z pełnią książyca, jaka miała miejsce w tamtych dniach). Po prostu..., na terenach, przez które migrują wspomniane gatunki (w tym Delta Evros w płn Grecji) jest (było) nadal bardzo zimno, co w pewnym stopniu opóźnia migrację (nie tylko tych ptaków). Z kolei w dniach, w których jest (było) nieco cieplej ptaki zbierają się w większe grupy i lecą bardziej "masowo" (i tak najprawdopodobniej było w opisanym przypadku).
Dodam jednak, że pierwsze (mniejsze) przeloty "zwiadowców" były u nas już w lutym (np. batalion Philomachus pugnax - pierwsze notowanie 23.02.2012, obs. Eva Stets).

Jakkolwiek, jest faktem, że podane notowania są rekordem dla Grecji (wg znanego ornitologa George'a Handrinosa są jednym z ciekawszych w Europie), to trzeba dodać, że opisana przeze mnie obserwacja miała w sobie trochę szczęścia...,by znaleźć się w odpowiednim miejscu, w odpowiedniej chwili, gdyż już następnego dnia rano tej liczby ptaków już nie było. :)

Anka, krzyżówki z pierwszego zdjęcia, to krzyżówka kaczki domowej i dzikiej (tzw. sołtys). Ten typ ubarwienia powstaje przez zmieszanie krzyżówki i kaczki domowej o białej piersi (dworka, black/blue swedish), choć niektórzy tak wyglądające kaczki mają na podwórkach (np. połączenie khaki-campbell i swedish), więc może to być zwykły uciekinier lub jego potomek. Kaczka z 3 zdjęcia to tzw. kaczka KhO, czyli połączenie khaki-campbell z orpingtonami fauve, jest to rasa hodowlana. Może to być też potomek tej rasy z dziką kaczką krzyżówką. Jej ciało jest jasne, głowa ciemna, na piersi nie ma brązu. Dość podobnie wygląda samiec z 3 zdjęcia zamieszczonego przez Evę, jednak tamten samiec wygląda jak potomek apricot call duck (nie znam polskiej nazwy tej odmiany barwnej a call duck to krzyżówka miniaturowa - wielkością zbliżona do dzikich kaczek krzyżówek. Określenie "miniaturowa" jest po to, aby odróżnić je od kaczek mięsnych, które są znacznie większe niż przeciętna krzyżówka).
Odmian barwnych krzyżówek jest wiele. W Polsce nie są rozpowszechnione w hodowlach, ale to nie znaczy, że ludzie ich nie hodują. Wiele z nich również ucieka lub nawet jest celowo wypuszczanych i dlatego kaczek "dziwaczek" można spotkać coraz więcej.

Dziękuję za odpowiedzi.  Wojtku, wyjaśniły się przy okazji moje wątpliwości, jak nazwać po polsku "call duck", o której m.in. pisałam niedawno w wątku Inne ptaki i my:Ciekawe publikacje http://www.bocianyzprzygodzic.pun.pl/vi … 158#p36158
Za każdym razem czegoś nowego a ciekawego tu się uczę, co jeszcze zwiększa przyjemność korzystania z naszego forum!  Teraz tylko głowię się, jak najlepiej przetłumaczyć z kolei na angielski nazwę "sołtys" dla  koleżanki-Angielki, z którą wczoraj zastanawiałyśmy się nad tą nietypową krzyżowką. Jest wprawdzie istniejące tłumaczenie sołtysa jako "village elder" (dosłownie tłumaczy się "starszyna wiejski" :)  ), ale to brzmi trochę niezgrabnie dla opisania ptaka - no, ale to już mój problem.
Pozdrawiam
Anka

Znalazłem angielskie określenie na sołtysy - manky mallards. Manky to słowo z języka brytyjskiego, potocznego, oznacza coś gorszego, bezwartościowego. W słowniku znalazłem tłumaczenie jako zapyziały ;)

Dziękuję, Wojtku! Biedne sołtysy - tak po angielsku spostponowane.  Rzeczywiście "manky" to przymiotnik określający coś "zapyziałego', a w odniesieniu do zwierząt wyleniałego, zaniedbanego, nieestetycznego, może nawet nieco woniejącego i nieapetycznego.  Wcale im się takie epitety nie należą. Są Bogu ducha winne i wcale nie są odpowiedzialne za mezalianse swoich rodziców. A te wszystkie ptaki obserwowane przez nas wczoraj były na swój sposób śliczne, choć nietypowe - były lśniące, wcale nie zaniedbane, paradujące radośnie i z godnością po rzece jakby dumne ze swoich szat wiosennych i godowych.
Moim zdaniem wszystkie ptaki są nasze! :)
Pozdrowienia
Anka

W nawiązaniu do ciekawych obserwacji z Grecji...tym razem informacja z "reprezentantem" z Polski. O tej samej mewie śmieszce z jedną nogą, która nosi polską obrączkę pisałam już w grudniu 2010 roku (stąd niżej cytat postu): http://bocianyzprzygodzic.pun.pl/viewto … 178#p29178

Co ciekawe - kulawy ptak dzielnie się trzyma i żyje nadal i jest widywany zimą w tym samym miejscu, co w latach poprzednich. Mewa jest obserwowana od 2008 roku, obrączka jest odczytywana (każdej zimy) od 2010 roku. Ostatni odczyt 8 marca 2012 (plaża w mieście Kavala, północna Grecja).

Copyright Aris Christidis (Greckie Stowarzyszenie Ornitologiczne)

Eva Stets napisał:

Mewa śmieszka z obrączką z Polski

W grudniu 2008 roku, Aris Christidis z Greckiego Stowarzyszenia Ornitologicznego (HOS) zauważył na plaży w Grecji w mieście Kavala, wśród ok. 40 innych mew, zaobrączkowaną mewę śmieszkę. Obrączka była zabrudzona i pomimo kilku ponawianych prób nie udało się uzyskać pełnego odczytu (poza kilkoma numerami). To, co było charakterystyczne dla tego ptaka, to to, że nie miał jednej nogi.

Od końca listopada 2010 do dni obecnych - w grudniu 2010 mewa śmieszka jest znowu na tej samej plaży, tym razem obrączka jest wyraźna. Odczytane wcześniej numery się potwierdziły, mewa nie ma nogi - nie ma więc wątpliwości, że jest to ten sam ptak, co dwa lata temu (fot. niżej).
Uzupełnieniem tego ciekawego i nietypowego odczytu (sam fakt, że mewa radzi sobie dobrze z jedną nogą i podpiera się kikutem drugiej) jest to, że jest to ptak z Polski!
O odczycie zostały poinformowane Centrale Obrączkarskie w Polsce i w Grecji - ja, dzięki uprzejmości Arisa, podaję wiadomość także tutaj.

Copyright Aris Christidis

http://www.allegaleria.pl/images/ynm7i9 … _thumb.jpg  http://www.allegaleria.pl/images/7gehj3 … _thumb.jpg  http://www.allegaleria.pl/images/hk9bzo … _thumb.jpg  http://www.allegaleria.pl/images/1zxnk4 … _thumb.jpg

P.S. Jako uzupełnienie dodam, że nie można powiedzieć, czy opisana mewa przebywa teraz cały czas w Grecji, czy jest to jej kolejny przylot z Polski do Grecji. Nie wiemy (na razie) o poprzednich odczytach tego ptaka, oprócz tych jakie podałam wyżej.

Pozdrawiam
Eva Stets
Greckie Stowarzyszenie Ornitologiczne (HOS)

Takie obserwacje ptaków...to "poezja" (pod warunkiem, że siedzi się parę godzin w krzakach)...

22-23 kwietnia 2012 - na rozlewisku, niedaleko miasta Xanthi w północnej Grecji, udało mi się zaobserwować po kilkanaście osobników z gat.: brodziec śniady Tringa erythropus, łęczak Tringa glareola, kwokacz Tringa nebularia i brodziec pławny Tringa stagnatilis. Nieco dalej żerowały czaple białe, siwe i nadobne, ale mając w zasięgu ręki tak ciekawy "komplecik" na te ostatnie nie zwracałam uwagi.

Na foto niżej: brodziec śniady (fot.1), łęczak (fot.2), kwokacz i łęczak (fot.3), brodziec pławny (fot.4).
Można przy okazji porównać różnice pomiędzy kwokaczem a łęczakiem (fot.3) i różnice pomiędzy łęczakiem a brodźcem pławnym (fot.5):

Obserwacje, foto: Eva Stets

       

Ohar Tadorna tadorna, to raczej spokojny ptak. W większch stadach potrafi gniazdować koloniami, nie toczy z zasady bójek. Ogólnie "przyjazny", nawet dla innych ptaków. W okresie lęgowym potrafi się jednak zmienić i bywa często agresywny dla innego gatunku ptaków (na zasadzie "co moje to nie rusz").

Między sobą ohary nie walczą drastycznie (np. o samicę czy teren lęgowy)...Taką właśnie nie-walkę, ale odstraszanie widać na zdjęciach niżej: dwa samce + jedna samica. Samce trochę na siebie "pofukały", samica się temu przyglądała, samiec syczeniem zniechęcił drugiego samca (fot.1-3), po czym ten drugi odszedł w przeciwną stronę (fot.4). Wszystko w zaledwie kilka sekund!
2, 5 godz. później para siedziała spokojnie przy brzegu wody - ok. 10 m. od poprzedniej obserwacji (fot.5)... a natręta, który się "przypętał" w pobiliżu już nie było.

Miejsce obserwacji, wsch. cz. Delty Evros, północna Grecja, w dniu 4.05.2012. Obserwacje i foto: Eva Stets

       

Ohary i...inna historia o przeganianiu

Tym razem nie samiec ohara przegonił drugiego samca (czyt. post wyżej), ale przegoniono ohary. Przegoniły je ptaki znacznie od nich mniejsze i (na pozór) słabsze - ostrygojady. Obserwacja o tyle ciekawa, że miejsce to jest  właśnie "miejscem oharów" (także zimą, gdy liczba tych ptaków jest tu o wiele większa).

Wyglądało to zabawnie: 4 ptaki (2 samce + 2 samice oharów) wyszły z wody na piaszczystą drogę a za nimi "wyskoczyły" dwa "niepozorne" ostrygojady i...zaczęły "robić swoje". Na początku jeden z ostrygojadów  głośno atakował spacerującą czwórkę (fot.1), po czym oba (ostrygojady) dreptały za oharami krok w krok...(fot.2-4)...aż "dopełniły swego"- gdy wszystkie ohary odleciały (fot.5).

Ciekawe jest, że to właśnie ohary (w okresie lęgowym, a ten teraz jest), potrafią być nieprzyjazne dla innych gatunków i atakować/przeganiać inne ptaki. Pisze na ten temat dr Andrzej G. Kruszewicz w książce "Ptaki Polski" (Kruszewicz A.G. Ptaki Polski, 2005, str.72-73). Ale...ale...
W przypadku ostrygojadów, to nic dziwnego - one z kolei  - w swoim rewirze lęgowym potrafią bardzo hałaśliwie przeganiać nie tylko inne ptaki, ale nawet psa, kota, człowieka, owcę czy krowę (Kruszewicz A.G., Ptaki Polski 2005, str.236-237).

Jak więc widać, czasem skuteczniejsze (i zwycięskie) w zdobyciu terytorium są niepozorne i słabsze (na pozór) ptaszki...
Obserwacje i foto w dniu 5 maja 2012, w Delcie Evros (Grecja):  Margarita Agiasmatzi, Eva Stets

       

5 maja 2012 roku w Parku Narodowym Dadia (północna Grecja) miałam szczęście zobaczyć (oprócz sępów płowych, sępów kaszatnowatych, orła przedniego i in.) siedzącego na konarze drzewa i później lecącego ścierwnika Neophron percnopterus (fot.1, 2). Zdjęcia są marne (odległość, niestety), ale i tak każda obserwacja ścierwnika jest obecnie na przysłowiową "wagę złota"... Ptaki, te giną w coraz większej ilości a ich populacja światowa zmniejsza się dramatycznie. Jeszcze parę lat temu widok ścierwnika w Dadia nie dziwił nikogo - teraz liczbę tych ptaków można tutaj policzyć na palcach jednej ręki....

Poza tą obserwacją udało mi się sfotografować w locie (w pobliżu Parku Narodowego) sępy kaszatanowate Aegypius monachus (również zagrożony gatunek). Tu radością było, że udało mi się odczytać znaczki skrzydłowe (wing tag) obu ptaków, które widać na zdjeciach niżej (fot.3, 4).

Fot. Eva Stets
     

O sępach kasztanowatych można przeczytać tutaj:  http://www.pwg.otop.org.pl/aktu152.php

Z ciekawszych obserwacji ptaków z rejonu Delty Evros i okolic Tracji (północna Grecja) udało mi się odnotować w początkach maja (4-6.05.2012):

- kilka stad łabędzi niemych Cygnus olor, liczących kilka-kilkanaście (i więcej) osobników (fot.1). W przeciwieństwie do państw północnej Europy - łabędzie (nie tylko nieme) pojawiają się w Grecji jesienią, zimują tu b. licznie, ale wiosną wracają do swoich krajów. W tym roku wyjątkowo sporo (ok. 200) pozostało w Delcie Evros;

- kilka os. czapli purpurowej Ardea purpurea, ptak nie tak bardzo rzadki tutaj, ale trudny do zaobserwowania (fot.2);

- słyszanego wiele razy (ale widzianego w tym miejscu przez zaledwie kilka osób)  puchacza Bubo bubo (fot.3);

- kilka kulonów Burhinus oedicnemus (fot. 4 jeden z nich) - ptaka, który podobnie jak czapla purpurowa nie jest łatwy do wypatrzenia (z tego co wiem, np. w Polsce jest to gatunek wymierający).

Fot. Eva Stets
     

Małe, drobne, niepozorne i strasznie szybko biegające...biegusy - ptaki obserwowane w Grecji, głównie na przelotach wiosenno-jesiennych, niektóre z nich, spotykane (w mniejszczej ilości) także zimą.
Na zdjęciach dwa gatunki biegusa (obserwacje 4-5 maja 2012 w Delcie Evros) - biegus malutki Calidris minuta (fot. 1, 2) i biegus krzywodzioby Calidris ferruginea (fot. 3, 4).

Fot. Eva Stets
     

Poniższe zdjęcia, to jedynie uzupełniająca dokumentacja ciekawych obserwacji na jednej z plaż w pobliżu miasta Alexandroupolis (północna Grecja). Widoczne na foto ptaki to: rybitwa czubata Sterna sandvicensis, rybitwa rzeczna Sterna hirundo, rybitwa białoskrzydła Chlidonias leucopterus :), mewa mała Larus minutus, biegus zmienny Calidris alpina i biegus krzywodzioby Calidris ferruginea.

Obserwacje 6 maja 2012 prowadzili członkowie Greckiego Stowarzyszenia Ornitologicznego (HOS): Christos Vlachos, Marina Kalaitzi, Kostas Ch. Kastaniotis, Lila Simitzi i Eva Stets

Fot. Eva Stets
     

Żołny i ich zaloty

Żołny Merops apiaster to niebywale piękne ptaki (z tego, co wiem coraz częściej można je obserwować także w Polsce). W północnej Grecji widywane w okresie lęgowym, w Delcie Evros liczne.

W początkach maja (6.05.2012) udało mi się zaobserwować zaloty pary. Opisać to można +/- tak: siedziały na patyczku dwie żołny, na początku mało zainteresowane sobą - ich głowy były odwrócone w przeciwne strony (fot.1). Po niedługim czasie jeden z ptaków zainteresował się drugim i zwrócił w jego kierunku głowę (fot.2). Wzajemne zainteresowanie wzrosło - żołny zbliżyły się do siebie i zaczęły się "przymilanki" (fot.3). Niestety nic z tego nie wyszło - ptaki niebawem odwróciły od siebie głowy (fot.4), "przymilanki" się skończyły a gałązka ich zalotów po chwili została pusta...

Obserwacje i foto: Eva Stets
     

Zacytuję niżej fragment mojego postu z bliźniaczego mu wątku o obserwacjach innych ptaków (post z dnia 5.06.2012, wątek o obserwacjach z Polski: http://bocianyzprzygodzic.pun.pl/viewto … 246#p38246 )

Eva Stets napisał:

(...) myślę, że trudno wyznaczyć "reguły" w tym, co w obserwacjach ptaków jest ciekawe, bo nie da się tego sprecyzować indywidualnie dla każdego. Czasami może to być rzadki (lub nowy dla nas) gatunek, nietypowa (ciekawa) sytuacja, odmienne (ciekawe) zachowanie ptaków, czasem może być coś co widzimy po raz pierwszy lub chcemy coś (ciekawego) pokazać innym... a nieraz może to być "zwykły ptaszek" (bo nam wyda się nam ciekawy).
Prawdę mówiąc, gdy wpadłam na pomysł założenia tego tematu (post z datą 12.03.2009: http://bocianyzprzygodzic.pun.pl/viewto … 516#p12516), nie sprecyzowałam "jakie" to mają być obserwacje. (...)

Nawiązując do tego co wyżej - podzielę się obserwacjami, które dla mnie były ciekawe, tym bardziej, że pierwszy raz udało mi (samodzielnie) rozpoznać dwa z przedstawionych niżej gatunków ptaków (kalandra szara i żwirowiec łąkowy). Niestety..mając miano "pechowaca" zdjęcia zrobiłam marne.

1. kalandra szara Melanocorypha calandra - ptak rzadko zlatujący do Polski, niezbyt liczny (ale gniazdujący) w Grecji (fot.1)

2. tutrakwka Streptopelia turtur...pospolity ptak, ale czasem "coś zwykłego" cieszy  (fot. 2)

3. żołny Marops apister dosyć liczne w Grecji (coraz częściej zlatujące do Polski) - po których kilkusekudowym zachowaniu trudno było ocenić czy była to faktycznie chęć walki tak jak wygłąda. (fot.3)

4. żwirowiec łąkowy Glareola pratincola - dla mnie (i myślę, że i dla innych) - "rarytas" a z tego, co udało mi się odszukać - w Polsce stwierdzono go zaledwie 16 razy (fot.4)

Wszystkie obserwacje pochodzą z północnej Grecji, w dniach 30-31 maja 2012 w Antheia (Delta Evros)

     

O sępie płowym z Chorwacji, który dobrowolnie wylądował na terenie Greckiego Ośrodka Rehabilitacji Dzikich Zwierząt (EKPAZ) na wyspie Aigina - pisałam ponad dwa lata temu (czyt. wątek poświęcony na ciekawe publikacje, str. 3, post z datą 28.05.2010: http://bocianyzprzygodzic.pun.pl/viewto … 255#p25255).
Aby przypomnieć historię - cytuję niżej fragment wspomnianego postu. Informację (wówczas) zakończyłam, że Lestes odleciał. Ale... widać chorwacki sęp polubił "greckie towrzystwo", gdyż parę miesięcy po odlocie w 2010 roku wrócił na dachy wolier EKPAZ i chyba odlatywać nie ma zamiaru (?).

Ptak lata swobodnie po całej wyspie, często przebywa na terenie Ośrodka, siedządząc na dachach wolier - nieraz sam, nieraz w towarzystwie gniazdujących tam bocianów (byłych pacjentów) - fot. niżej. Sęp nigdy nie zbliżył się do ludzi (ani ludzie do niego), korzysta jednak z  jedzenia wykładanego dla innych zwierząt, pracownicy EKPAZ (bardziej z symaptii niż konieczności) podrzucają sępowi (na dach wolier) pokarm wykładany dla sępów-rehabilitantów (ostatnie informacje na podstawie obserwacji własnych, podczas pobytu w ośrodku- fot. Eva Stets).

   

Eva Stets napisał:

Sępy płowe w Greckim Ośrodku Rehabilitacji Dzikich Zwierząt (EKPAZ)

Na stronie Greckiego Ośrodka Rehabilitacji Dzikich Zwierząt można przeczytać (po grecku i angielsku) dwie różne, ciekawe i nietypowe historie o sępach płowych.

Pierwsza z nich zaczęła się na początku lutego tego roku, gdy pracownicy EKPAZ zauważyli sępa płowego, który krążył nad terenem Ośrodka, by w końcu wylądować nad górną częścią woliery z sępami - pacjentami. Ptak latał cały czas swobodnie, przemieszczał się z miejsca na miejsce (także w okolice bocianich gniazd - bocianów-pacjentów).
Po odczycie obrączki ustalono, że sęp pochodzi z kolonii w Chorwacji, gdzie był obrączkowany jako pisklak 14 maja 2009 przez organizację ECCIB (Eko Centar Caput Insulae Beli). Nazwano go Lestes. Niestety miał tam po jakimś czasie wypadek, wpadł do morza, ale na szczęście został odratowany.
Ponieważ tego typu wypadki nie są unikatem, w Chorwacji jest zorganizowana grupa ratunkowa, by szybko działać w takich przypadkach (więcej o sępach w Chorwacji:  http://www.supovi.hr/english/index.php?page=news).
Jesienią Lestes był odczytany we Włoszech, a zimę spędził w Grecji (nie jest to pierwszy przypadek, gdy sępy płowe z własnej woli zjawiły się na terenach Ośrodka EKPAZ). Więcej na ten temat można przeczytać (i zobaczyć kilka zdjęć) na stronie EKPAZ pod linkiem:
http://www.ekpazp.gr/multi158/index.php … =2&lang=en
I tak właśnie latając sobie swobodnie w okolicach Ośrodka, Lestes spędził zimę do wiosny i 8 maja odleciał (czyt. także: http://www.ekpazp.gr/multi158/index.php … =2&lang=en).
Na zdjęciu niżej Lestes siedzący na dachu woliery:

Nie tylko bociany szykują się do odlotu - w dniu 12.08.2012 w Delcie Evros (północna Grecja) w wielu miejscach można było (już) obserwować grupujące się warzęchy Platalea leucorodia i czaple nadobne Egretta garzetta (fot.niżej). Tylko nieliczne osobniki z tych dwóch gatunków pozostają u nas na zimę - reszta odlatuje (odnośnie migracji czapli nadobnej czyt. np. post z datą 8.10.2009:   http://bocianyzprzygodzic.pun.pl/viewto … 373#p20373

      

.

Jako uzupełnienie obserwacji z 12.08.2012 w Delcie Evros w Grecji (post str. poprzednia) "dorzucę" pelikany kędzierzawe Pelecanus crispus  :) (na dwóch zdjęciach obok pelikanów stoją warzęchy).
Na foto widać pelikany kędzierzawe młode i dorosłe (te ciemniejsze to młode ptaki). Można też zauważyć, że dorosłe osobniki pozbyły się już szaty godowej - ich dzioby z pomarańczowych stały się szare, a upierzenie nabrało bardziej "matowego"  koloru.

      

Rzadki ptak -  żwirowiec łąkowy Glareola pratincola (z tego, co udało mi się odszukać - w Polsce stwierdzony zaledwie 16 razy) nie jest łatwym do wypatrzenia ptakiem. Spotykany na otwartych terenach potrafi umiejetnie kryć się wśród (nawet niskich) roślin, a z kolei na plaży (jak na fot. niżej) "zlewa" się z krajobrazem. Foto z dnia 12.08.2012 w Apalos (niedaleko miasta Alexandroupolis w północnej Grecji).

      

Witam

Dawno tutaj nie zaglądałem a to ze względu na brak czasu (praca,praca,praca). Chciałbym podzielić się jednak moją obserwacją niezwyczajną.
Dotyczy ona gościa z Ameryki Pn. jest to gągołek Bucephala albeola. Poniżej parę jego zdjęć które udało mi się zrobić aczkolwiek widzałem go tylko przez krótką chwilkę. Zaobserwowany został przeze mnie w Holandii w miejscowości Barendrecht. Jest to obserwacja bardzo niezwykła, w Holandii do tej pory był obserwowany parokrotnie i co ciekawe w Barendrecht jest obserwowany każdego roku, począwszy od 2004. Moja obserwacja dotyczy samca w szacie adultus. Niektóre pojawy tego niezwykłego gościa traktowane są w Holandii jako naturalne, niektóre dotyczyły uciekinierów z ogrodów zoologicznych.

 


Pozdrawiam Piotr Majewski PwG OTOP

Gęsi małe w Delcie Evros

Na stronie Visitor Centre Parku Narodowego Delta Evros jest już informacja o przylocie w dniu 9 stycznia 2013 roku 61 os. gęsi małych, które (jak co roku) zimują w Delcie Evros (północna Grecja):
http://www.evros-delta.gr/en/news/news- … 959;υ

Gęś mała Anser erythropus jest zaliczona do gatunków narażonych na wyginięcie - jej europejską populację, gniazdującą w północnej Norwegii szacuje się na 20-25 par, które każdego roku, pokonując tę samą trasę (poprzez Estonię i Węgry) przylatują w Deltę Evros. Pierwsze notowania na ten sezon "zaliczyli" w dniu 9 stycznia: Giannis Fakriadis, Dimitris Kokkinidis i Eva Stets.

Na zimowisko w Deltę Evros (północna Grecja) zlatują z dalekiej północy nie tylko opisane wyżej gęsi małe, ale także gęsi białoczelne, gęsi zbożowe, gęgawy, bernikle rdzawoszyje. Ich żerowanie wśród łąk będzie wyglądało (mniej -więcej do marca) - tak na zdjęciach niżej. Obserwacje na terenie ścisłej ochrony Parku Narodowego Delta Evros w dniu 8 i 9 stycznia 2013  (fot. Eva Stets).

         

Jedną z sympatyczniejszych (dla mnie i moich kolegów) obserwacji z minionej zimy była siewnica Pluvialis squatarola - ptak niezbyt licznie zlatujący do Grecji na zimowisko. Zdjęcia niżej pokazują siewnicę w szacie spoczynkowej, były robione w styczniu 2013 roku w Delcie Evros (północna Grecja) (fot. Eva Stets).

         

Śnieguła

Jedną z ciekawszych obserwacji odnotowanych w zimie na terenie Grecji było  niezwykłe "spotkanie" śnieguły Plectrophenax nivalis.
Obserwacja  miała miejsce w dniu 2 lutego 2013 w północno-zachodniej Grecji, na wys. 2500 m. na szczycie góry Kaimaktsalan.

Śniegułę (w różnych porach dnia) obserwowało  ok. 10 osób, podczas zjazdu Greckich Fotografów Przyrody - tu warto dodać, że obserwacja ta  była (dopiero!) siódmym notowaniem obecnocności tego gatunku w Grecji.

Na zdjęciach niżej - słynna w całej Grecji śnieguła. :) Foto: Eva Stets

         

Witam, nie za bardzo umiem przesyłać zdjecia wiec wyszlo jak widac ale zszokował mnie widok krogulca na moim balkonie na wielkomiejskim osiedlu chyba chcial zapolowac na czyże które ostatnio bardzo licznie odwiedzaja nasz karmnik

Wróbla mogą zadowolić różne miejsca na zajęcie gniazda... Gnieżdżą się nieraz (gościnnie) w gnieździe bocianów lub ...bez "wyrzutów sumienia" zajmą gniazda jaskółek (nieraz wręcz wyrzucą z niego ich właścicieli). Ale i pień palmy daktylowej też im się podoba (fot. niżej).
Obserwacje niedaleko miasta Lamia (centralna Grecja, czerwiec 2013)

         

Jak wygłąda zwykły wróbel Passer domesticus każdy wie. Jak wygląda wróbel śródziemnomorski Passer hispaniolensis (nazywany też wróblem południowym), pokazywałam kilkakrotnie na forum...
Ptak niżej nie jest ani wróblem zwyczajnym ani śródziemnomorskim. Jak ocenili znawcy tematu, jest to Passer domesticus-italiae (oprócz Półwyspu Apenińskiego występuje też w Grecji, ale liczniej na Krecie niż w centrum kraju).   
Obserwacja w okolicach miasta Lamia (centralna Grecja), czerwiec 2013 (fot. Eva Stets).

         

Do zdjęć, na których w "foto-wątku" pokazałam uroczą jaskółkę rudawą Cecropis daurica (http://www.bocianyzprzygodzic.pun.pl/vi … 592#p42592) dorzucam kilka foto z obserwacji.
Jak można zobaczyć - nawet mała kałuża z niewielkim błotem (na ruchliwym parkingu) też może być dobrym miejscem by te ptaki zdobyły materiał do budowy (wzmacniania) gniazda. Obserwacje odnotowate niedaleko miasta Lamia w czerwcu 2013.

         

Z tego co wiem, jaskółki rudawe są bardzo rzadko spotykane w Polsce, a ich pojawienie zawsze wzbudza wielką sensację wśród ornitologów i sympatyków ptaków (tak jak było w tym roku koło Bytomia). Myślę więc, że te (i poprzednie) fotografie będą się Państwu podobać. :)