Delta Evros - północna Grecja - migracja w jedną i drugą stronę

5 września 2011 - pomimo, że dziś temperatura w północnej Grecji przekroczyła 30 stopni - migracja trwa wg "kalendarza ptaków" i chociaż jeszcze pachnie latem, to przyrodnicza jesień otworzyła już swoje progi.
Zresztą (właśnie z tego powodu) wydaje mi się, że jest to najciekawszy okres do obserwacji ptaków, bo...(jak to z ptaszkami bywa) jedni odlatują, drudzy przylatują.

I tak właśnie (w tym samym miejscu obserwacji, co kilka dni temu), po boćkach już ani śladu, żołny są już w mniejszej liczbie (fot.1), czapel nadobnych też mniej (fot. 2), a dziś (pierwsza obserwacja w Delcie Evros) udało mi trafić na szpaki (fot. 3 i 4) - dla nas tutaj to już typowo jesienno-zimowe ptaki.

Obserwacje i foto: Eva Stets
     

Pytanie do Wojtka Szukalskiego,  co do "samowolnie" skrzyżowanych ptaków wykazujących nietypowe upierzenie - czy taka kontrola nad czystością gatunków jest w praktyce wykonalna?

Byłam dzisiaj z krótką wizytą koło mostu nad Tamizą w moim mieście (Reading, południowo-wschodnia Anglia), znanego z ilości łąbędzi, migrujących gęsi i kaczek, które tam zamieszkują. Podczas może 10 minut spędzonych na fotografowaniu ptaków zobaczyłam chyba koło pół tuzina, a może i więcej, takich pstrokatych osobników, które nie wydają mi się być czyste gatunkowo, chociaż daleko mi do bycia ekspertem  (jeżeli się mylę, z chęcią przyjmę sprostowanie).  Zdjęcia poniżej.

   

To są dzikie, chociaż częściowo obłaskawione (chyba tylko, jezeli chodzi o karmienie) ptaki - czy jest możliwa taka kontrola nad czystością gatunków, kiedy sama natura je krzyżuje?

Pozdrawiam

Anka

Ostatnio edytowany przez AnkazReading (2011-12-06 23:09:06)

Ponieważ świat ptaków poszczególnych krajów europejskich rożni się znacznie od ptaków w Polsce (a czasem nawet - w zależności od odległości od Polski i położenia geograficznego bardzo znacznie), w tym wątku wydzielimy zagraniczne obserwacje ptaków, bo jest ich w tym obszernym wątku sporo, więc obecnie będą lepiej uporządkowane, a przez to czytelniejsze.

Pozdrawiam
Paweł T. Dolata
Południowowielkopolska Grupa Ogólnopolskiego Towarzystwa Ochrony Ptaków
www.pwg.otop.org.pl; www.bociany.ec.pl

Obserwacja nie moja - filmik zrobiony 23 listopada przez Barry'ego Stewarta, pracownika rezerwatu ptactwa (przede wszystkim) wodnego WWT LLanelli w południowej Walii, na którym uchwycone są zsynchronizowane loty akrobatyczne stad dziesiątków tysięcy szpaków nad ośrodkiem. To rewelacyjne zjawisko ma swoją nazwę angielską: "starling murmuration", a ośrodek Llanelli  jest (oprócz różnych innych miejsc na Wyspach Brytyjskich) szczególnie  przez szpaki do takich pokazów preferowany, być może ze względu na występujące tam sprzyjające prądy powietrzne. Codziennie po południu zbierają się widzowie-goście ośrodka, aby oglądać ten fascynujący fenomen przyrody: powietrzny ptasi balet. Szpaki wykonują te niewiarygodne akrobacje po południu i wieczorem, zanim usadowią się na noc na drzewach.

Ornitolodzy i inni naukowcy od dawna zastanawiają się nad tym, jak możliwa jest tak nieprawdopodobnie precyzyjna synchronizacja skomplikowanych akrobatycznych figur w chmarach liczących tysiące osobników.  Mimo różnych wysuwanych teorii, do dzisiaj też pozostaje nierozwiązana zagadka przyczyny i celu tego ptasiego zachowania.

http://www.wwt.org.uk/news/all-news/201 … lli-video/

Niestety w Llanelli nie ma kamer filmujących na żywo, ale w internecie można znależć - pod hasłem "starling murmuration" - sporo filmów ukazujacych ten fenomen przyrody w innych miejscach Anglii i reszty Wysp Brytyjskich oraz poza nimi. Dla osób znających angielski polecam dobry artykuł z BBC Earth News omawiający to zjawisko:
http://news.bbc.co.uk/earth/hi/earth_ne … 175793.stm

Ostatnio edytowany przez AnkazReading (2011-12-09 23:03:17)

Witam

Poniżej prezentuję zdjęcia moich obserwacji w Holandii. Robi się fajny wątek, jest Grecja, jest Anglia i przez jakiś czas będzie również Holandia.
Zdjęcie nr 1 Kulik wielki miałem okazję obserwować te piękne ptaki w towarzystwie bernikli białolicych nr 2. Nr 3 to gęsiówka egipska gatunek który doskonale zaaklimatyzował w Holandii


   

Pozdrawiam
Piotr Majewski
PwG OTOP

Piotrek, akurat dzisiaj przeglądałem Czerwoną Listę (Rode lijst), bo natrafiłem na nią na tej samej stronie
Pod spodem wypisałem ptaki, których obecność na liście mnie najbardziej zaskoczyła bo w Polsce jeszcze nie ma większego problemu, aby je spotkać, jeżeli wie się gdzie szukać A największym szokiem był dla mnie dudek...
Obok nazwy wpisałem status (wrażliwy - to gatunek o mniejszym ryzyku, ale o spadającej liczebności)

dymówka - wrażliwy
oknówka - wrażliwy
pliszka żółta - wrażliwy
świergotek łąkowy - wrażliwy
muchołówka szara - wrażliwy
wróbel - wrażliwy
mazurek - wrażliwy
makolągwa - wrażliwy
pełzacz leśny - wrażliwy
kwiczoł - wrażliwy
czarnogłówka - wrażliwy
kruk - wrażliwy
zaganiacz     - wrażliwy
skowronek - wrażliwy
dzięcioł zielony - narażony
kukułka - narażony
słowik rdzawy - narażony
kuropatwa - narażony
uszatka - narażony
rybitwa rzeczna - narażony
wilga - narażony
gąsiorek - zagrożony
trzciniak - zagrożony
pokląskwa - zagrożony
krętogłów - skrajnie zagrożony
potrzeszcz - skrajnie zagrożony
ortolan - skrajnie zagrożony
srokosz - skrajnie zagrożony
dzierlatka - skrajnie zagrożony
dudek - zanikły

Z całej tej listy którą przytoczyłem, przez mój dwumiesięczny pobyt w 2008 r i liczne wycieczki przyrodnicze, udało mi się zaobserwować zaledwie 2 gatunki - dymówkę (kilka sztuk) oraz rybitwę rzeczną z obrączką, której udało mi się zrobić zdjęcie.


Na liście jest również mewa mała, którą także zaobserwowałem.

Niestety wróbli i mazurków nie było, ale za to licznie występowały łyski, kokoszki, czaple siwe, aleksandretty obrożne, gęsiówki egipskie, krzyżówki, kawki, czarnowrony. Widziałem również śmieszki, gęgawy, sterniczki jamajskie, czernice, łabędzie nieme, grzywacze, mewy siwe, bażanty.

Zauważyłem, że osiedla w miejscowości w której mieszkałem (Vlaardingen) dzieliły się na 2 typy - nawiedzane przez mewy srebrzyste (lub białogłowe, ale w tej chwili ciężko mi stwierdzić, bo utraciłem zdjęcia) oraz na nawiedzane przez mewy siodłate (również wpisane na Rode lijst). Nigdy oba gatunki nie przebywały równocześnie na jednym osiedlu. Tak wynikało z moich obserwacji. Nie wiem do końca z czym to było związane.

Pomimo wielu bloków nie ma tam jerzyków (we Vlaardingen), ponieważ parapety są klinkierowe i nie ma nawet szczelin w budynkach.

A chciałem, żeby post był krótki

Atrakcją wśród ptactwa rezydującego nad Tamizą w miejscowości Henley-on-Thames w południowo-wschodniej Anglii jest łabędź czarny Cygnus atratus - jeden osobnik, przypuszczalnie uciekinier z prywatnego zoo albo azylu ptasiego. Nie wiem, czy to samiec, czy samica. Nie boi się specjalnie ludzi, a wręcz podpływa, kiedy widzi szansę, że będzie karmienie. Zdjęcie, zrobione wczoraj, jest autorstwa mojej angielskiej znajomej - też członkini bractwa ptakolubów:):



Łabędź czarny jest rodowitym, lęgowym mieszkańcem Australii. Jednak w Anglii istnieje niewielka kolonia tych ptaków w Dawlish w hrabstwie Devon (odległość około 300 km od Henley). Sprowadzone zostały do Dawlish z Australii - a wg innych źródeł z Nowej Zelandii - w latach czterdziestych ubiegłego wieku i są tak popularne, że miasto przyjęło je za swój symbol. Na wiosnę ubiegłego roku czarne łabędzie z Dawlish trafiły do wiadomości lokalnego serwisu BBC, gdyż z nieznanych przyczyn znikały jaja gniazdujących tam w specjalnej wolierze par. O kradzież dwunastu jaj podejrzewano mewy. Na skutek tej utraty jaj w marcu 2011 wylęgły się w Dawlish zaledwie dwa pisklęta łabędzia czarnego. Po podrośnięciu młode ptaki wraz z rodzicami planowano wypuścić na wolność: http://www.bbc.co.uk/news/uk-england-devon-13068431
Według danych organizacji Wildfowl and WetlandsTrust (WWT), rekordowa liczba dziewięciu lęgowych par czarnego łabędzia gniazdowała w Anglii w roku 2001, a szacunki z lat 2003/4 podawały, że zdziczałych osobników było mniej niż 50.

Witam

Dzisiaj podczas spaceru, tak jak wczoraj nad rzeką Waal w Holandii, miałem okazję zaobserwować dwa gatunki gęsi, które mają wspólną cechę, to uciekinierzy z hodowli.
Na fot nr 1 gęsiówka egipska ,którą do tej pory miałem okazję niejednokrotnie już obserwować. Na fot nr 2 zaobserwowana przeze mnie pierwszy raz bernikla kanadyjska.
Obydwa gatunki zaliczone są do awifauny polskiej jako gatunki wtórnie zdziczałe. Gniazdowanie ich w Polsce jest niepożądane, szczególnie bernikla kanadyjska , gdyż kojarzy się ona z rodzimym gatunkiem gęsi -gęgawą.
Co nie zmienia faktu, że jest bardzo pięknym ptakiem.

 

Pozdrawiam

Piotr Majewski PwG OTOP

Witam serdecznie
Byłem z jakieś 5 lat temu z wycieczką w Grecji. Zatrzymali nas przy jeziorze Kerkini i potem innym za Salonikami. Tamtej nazwy nie pamiętam. Też zwróciłem uwagę że dużo mają pelikanów. Bardzo ładny widok. Za to bernikle kanadyjskie widziałem podczas wojaży w Belgii. Też ładne ptaki. Czy wobec zmian klimatycznych może nastąpić ewentualność, że te gatunki przemieszczą się kiedyś do Polski?

Krzysztof Zajewski

Ostatnio edytowany przez krizaj (2012-01-10 22:51:29)

Witam

Wczoraj tj. 2012-01-14 wybrałem się do National Park De Biesbosch w Holandii. Jest to park narodowy o powierzchni około 9.000 hektarów. Park znajduje się pomiędzy dwoma prowincjami holenderskimi Brabancją Północną (Noord-Brabant) i Holandią Południową (Zuid-Holland). Część parku w Holandii Południowej dzieli się na Sliedrechtse Biesbosch i Dordtse Biesbosch, a część w Brabancji Północnej nazywa się Brabantse Biesbosch.
Ja wybrałem się do Brabantse Biesbosch. Dla kogoś lubiącego spokój i uwielbiającego obserwować przyrodę to raj na ziemi - polecam bardzo gorąco.
Miałem okazję zaobserwować tam ogromne stada świstunów, czernic, krzyżówek i cyraneczek. Największą atrakcją była dla mnie możliwość oglądania nurogęsi, bielaczka, gągołów. Ucieszyła mnie także obserwacja dwóch gatunków łabędzi: łabędź krzykliwy zdjęcie nr 1 i łabędź niemy zdjęcie nr 2.
Obserwowałem również wszędobylskie tutaj w Holandii łyski, kokoszki, śmieszki, widziałem również trzy mewy siodłate.
To tyle odnośnie ptaków wodnych. Z gatunków lądowych to myszołów, czarnowrony, bogatki, modraszki, dzięciołek i występujący na holenderskiej Rode Lijst jako gatunek zagrożony dzięcioł zielony.

 

Pozdrawiam

Piotr Majewski PwGOTOP