Godzinę temu bielik siedział pośrodku gniazda (fot.1), a potem sprytnie się ukrył między konarami i udawał, że go tam nie ma – wkomponował się w otoczenie (fot.3 – patrz biała strzałka kursora, lekko na lewo od środka górnej części fotki).   Teraz już są oba (fot.4).

      

9 marca 2009
W Estonii pogoda nieciekawa, powiewa wiatr, gniazdo przyprószone cienką warstwą śniegu.
ok. 10:20 cz. pol. - Bielik siedzi na gałęzi, rozgląda się, czasem czyści pióra (1, 2).
ok. 12:00 cz. pol. - Teraz bielik stoi na gnieździe, co chwilę poprawia w nim gałązki (3).

Ostatnio edytowany przez Nupi (2009-03-09 12:07:06)

12 marca 2009

Dziś w nocy samica złożyła pierwsze jajo!
Na fotce szczęśliwy tato dokonujący oględzin - pod bacznym okiem mamy.

20 marca, około 15:30

Przyleciał partner. Troszkę posprzątał przenosząc z miejsca na miejsce dwa kijeczki, potem było cmok, cmok i poleciał. Zmiany na jajach nie było.

19 kwietnia 2009

Kilka minut po dziewiątej czasu polskiego było karmienie. Wydaje mi się, że w gnieździe są dwa pisklęta, ale na zdjęciach nie widać dokładnie. Po karmieniu bielik na powrót usiadł na gnieździe.

   

29 kwietnia 2009
19:35 cz. pol.

Bileliki sądzą, że ich dzieci są juz na tyle duże, że mogą na jakiś czas pozostać same w gnieździe.
Nieobecność mamy trwała około 10 minut. Wróciła z łupem i natychmiast rozpoczęła karmienie piskląt.

   

19 maja 2009

1. Jakie piękne bieliki wyrosły w tym gnieździe! Dwa młode siedzą na gnieździe, dorosły na pobliskiej gałęzi.
2. Przyleciał drugi rodzic, usiadł obok piskląt.
3. Dorosły, który siedział na gałęzi, odleciał. Drugi rodzic zaczął karmić młode przyniesionym pokarmem.

   

10 września 2009

Przez kilka ostatnich dni w kamerze na krócej lub dłużej pokazywał się naprzemiennie tylko jeden z młodych bielików, a dostaw jedzenia nie było wcale (upewniłam się na forum estońskim). Wydawało się, że młode bieliki są już całkiem niezależne i lada dzień opuszczą gniazdo na dobre - i pewnie wkrótce tak będzie, ale dzisiejszy dzień różnił się od poprzednich. Od godzin przedpołudniowych aż do zmroku gniazdo było „zamieszkałe” i pełne życia. Od ok. 11-tej jedno z młodych (Sulli) siedziało dość długo na gałęzi często nawołując, a drugie wtórowało mu gdzieś na pobliskim drzewie. Niespodziewanie (dla mnie) tuż przed południem pojawiła się Linda ze zdobyczą (fot.1). Sulli natychmiast przejęła posiłek (fot.2), chwyciła go w szpony i błyskawicznie opuściła gniazdo (fot.3), by zjeść go gdzieś „na boku”. Wiedziała co robi, bo sekundę potem nadleciał Kluti, który był bardzo rozczarowany, że dla niego nie ma nic do jedzenia i donośnym głosem demonstrował swoje niezadowolenie (fot.4). Scenkę tę można zobaczyć na wideo poniżej (dodatkowo, na filmiku pojawia się sikorka bogatka, która na oczach zdziwionej Sulli dokonała przeglądu technicznego kamerki i mikrofonu):

http://www.youtube.com/watch?v=JjJnuE-5_Z0

         

Kluti siedząc potem na gałęzi donośnym głosem wytrwale nawoływał matkę, domagając się dostawy posiłku. Skutecznie, bo o 14:00 Linda znów przyniosła ptaka (fot.5). Kluti już miał przystąpić do jedzenia, ale zjawiła się Sulli i odebrała mu zamówiony obiad. Kluti głośno narzekając podporządkował się dominującej siostrze, ale mimo tego i tak w końcu został przez nią wypchnięty z gniazda (fot.6). Jedyne co mógł zrobić, to donośnie płakać na pobliskiej gałęzi poza kamerą i przyglądać się zajadającej Sulli (fot.7). Po kilkudziesięciu minutach, na otarcie łez, Sulli zostawiła mu niedojedzone drobne resztki (fot.8), które tylko podrażniły jego podniebienie – był nadal bardzo głodny i informował o tym cały las, ale nie poleciał zapolować. Z postów na estońskim forum wynika, że do wieczora, bezskutecznie już, nawoływał matkę - gniazdo opuścił dopiero kilka minut po 20-tej (bieliki od dawna nie nocują już w gnieździe).

         

Wygląda więc na to, że młode bieliki muszą się jeszcze trochę podszkolić w sztuce łowieckiej, a sezon jeszcze chwilę potrwa - ale mają jeszcze czas, nie odlatują przecież do ciepłych krajów.

5 października 2009

Gniazdo bielików w Estonii już od tygodnia jest puste, nawet Kluti przestał do niego zaglądać, bo i czas był ku temu najwyższy.

W niedzielę 27 września Kluti wpadł tylko na kilka minut przed południem, by posiedzieć na ulubionej gałęzi (fot. 1-4).
O 11:41 odleciał:  http://www.youtube.com/watch?v=Csa3GkR8f5E

         

Następnego dnia - w poniedziałek 28 września późnym popołudniem, zjawił się przed kamerą po raz ostatni, a o 18:26 zniknął na dobre.

Sezon 2009 dobiegł więc do szczęśliwego końca.
Powodzenia Sulli i Kluti!

Bieliki z Estonii - 2010


5 marca 2010

Przed dwoma dniami (3 marca) ruszyła transmisja z kamery przy gnieździe estońskich bielików z Läänemaa. Adres do przekazu strumieniowego nie zmienił się:

      mms://tv.eenet.ee/kotkas .

Dodatkowo, podobnie jak w zeszłym roku, działa kamera zapisująca obraz co minutę na serwerze „Pontu”. Kamera ta zasilana jest baterią słoneczną i w pochmurne dni mogą się zdarzać przerwy w jej funkcjonowaniu (bywa także czasem wyłączana dla zaoszczędzenia baterii). Aby odtworzyć obraz z konkretnego dnia i godziny lub po prostu przeglądać kolejne obrazy, należy zmieniać ostatni człon poniższego linku (2010-03-05-09-16 = rok-miesiąc-dzień-godzina-minuta) stosownie do żądanego dnia i czasu:

     http://pontu.eenet.ee/kotkas/2010-03-05 … -09-16.jpg .

W tym sezonie kamera została przeniesiona na przeciwną stronę gniazda i skierowana jest teraz w kierunku północnym, dzięki czemu w pogodne dni słońce nie będzie świeciło w obiektyw i jakość obrazu powinna być znacznie lepsza. Zamontowano ją na gałęzi tego samego drzewa, na którym jest gniazdo, w odległości zaledwie 2 metrów od niego (w poprzednim sezonie kamera znajdowała się na sąsiednim drzewie – ubiegłoroczna fotografia drzewa z gniazdem bielików i Urmasem Sellisem montującym kamerę (fot. niżej) zamieszczona została w komunikacie o uruchomieniu kamery, opublikowanym 3 marca na stronie Looduskalender http://www.looduskalender.ee/en/node/6717 ) .



Na razie w kamerze pojawia się tylko samiec – Sulev (bez obrączek). Przypuszczalnie po prostu pilnuje swego gniazda, a przy okazji od czasu do czasu przekłada niektóre gałązki. Prawdziwych porządków i „meblowania” jeszcze nie rozpoczął, bo w gnieździe wciąż leży trochę śniegu. Jego partnerka - Linda – na razie nie była widziana w kamerze.

Poniżej jedna dzisiejsza fotka z kamery obrazkowej (fot.1) i trzy z kamery strumieniowej (fot.2-4) - trzeba przyznać, że obraz z obu kamer jest doskonały, a kolory (w taki pogodny dzień) świetne.