26 lutego 2009
Około południa bieliki odwiedziły gniazdo fińskich rybołowów. Najpierw siedziały tam w dwójkę, potem jeden z nich odleciał. Drugi pozostał jeszcze kilkanaście minut, następnie takze odleciał.
   

27 marca 2009
Rybołowy jeszcze nie wróciły do swego gniazda, natomiast co jakiś czas przylatują bieliki.
Lubią posiedzieć, rozglądać się po okolicy. Na zdjęciu nr 3 - to wygląda jak objaw zdenerwowania.

   

14 kwietnia 2009

18:48 - W gnieździe wciąż ta sama sytuacja. Samotny rybołów siedzi, być może czeka na partnera/partnerkę.
2:15 dnia następnego - Okazało się, ze moje obserwacje były niedokładne. Właśnie otrzymałam wiadomość, że w gnieździe bywają dwa rybołowy. Pierwszy wrócił 6 IV, a drugi 12 IV. Dostałam także zdjęcia. Ty razem wyjątkowo ich układ nie będzie chronologiczny, bo zostały wykonane rano. Dziękuję!

   

Ostatnio edytowany przez Nupi (2009-04-15 02:23:25)

23 kwietnia 2009

W gnieździe w Hailuoto nareszcie pojawiły się rybołowy, być może nawet dzisiaj. Obserwowałam je przez prawie godzinę i odniosłam wrażenie, że oprócz pary w gnieździe, która zachowywała się dość niespokojnie, krążył tam jeszcze jeden konkurent. Samiec często przyjmował postawę obronno-odstraszającą i co jakiś czas wylatywał z gniazda, czasem wylatywali oboje. Wkrótce po każdym powrocie „pieczętował” swój związek z partnerką, jakby chciał zademonstrować, intruzowi swe prawo własności tak do gniazda, jak i do niej i że nie ma tu czego szukać. W ciągu 40 minut podobna sytuacja powtórzyła się 5-6 razy. W końcu chyba zagrożenie minęło, bo samiec odleciał i nie wrócił już przed zmrokiem. Jego partnerka stała jeszcze kilkanaście minut w gnieździe i też gdzieś się przeniosła.

            
         

29 kwietnia 2009

W obu podglądanych przez nas fińskich gniazdach zadomowiły się już pary rybołowów.
Tylko patrzeć, jak pojawią się pierwsze jaja

 

2 lipca 2009

Kamera przy położonym na tle malowniczej scenerii gnieździe rybołowów w Nauvo nie działa od 23 maja, kiedy to w czasie gwałtownej burzy uległa całkowitemu zniszczeniu. Niestety, z wiadomych względów, tj. bezpośredniej bliskości gniazda, w którym były wysiadywane jaja nie mogła być wymieniona na nową. W pierwszej dekadzie czerwca pisklęta (miejmy nadzieję) zapewne się wykluły i mają teraz około 4 tygodni. Pierwszym możliwym terminem zastąpienia uszkodzonej kamery nową jest więc dzień obrączkowania, który mam nadzieję nastąpi wkrótce.

Przy okazji (poniekąd dla rekompensaty) – bardzo polecam obejrzenie trzech doskonałych angielskich filmików z rybołowami w roli głównej:

1) polowanie (świetny!)
http://www.arkive.org/osprey/pandion-ha … eo-00.html

2) karmienie piskląt
http://www.arkive.org/osprey/pandion-ha … o-09b.html

3) dorastanie i pierwszy lot
http://www.arkive.org/osprey/pandion-ha … o-09c.html

2 lipca 2009

W Hailuoto natomiast, są trzy pisklęta. Wykluły się 9, 10 (fot.1) i 12 czerwca - skończyły więc trzy tygonie. Odpukać - rozwijają się pięknie, a rodzice dobrze się o nie troszczą (fot.2 - 19 czerwca; fot.3 - 28 czerwca; fot.4 - 2 lipca). Wybarwienie piór stanowi dla nich doskonały kamuflaż, niemalże wtapiają wyglądem w gniazdo.

         

Hailuoto 5 lipca
Potomstwo śpi a mama fruwa (fot. 1 - godz. 17:56). Po dokładnym wyspaniu się, pisklęta ustawiły się w kolejce do ryby (fot. 2 -18:57). Chwilę potem na krótko w odwiedziny wpadł tata (fot. 3 - 19:03) i pozostawił maluchy siedzące karnie w rządku (fot. 4 - 19:03).

Nauvo 11 sierpnia
Coraz częściej zastaję puste gniazdo. Młode zwykle wpadają na posiłki, zjawiają się pojedynczo i czekają na dostawę. Bywa, że w gnieździe zostaje ledwie napoczęta lub niedojedzona ryba, wtedy jest na pocieszenie na następną wizytę. Jednak od kilku dni w gnieździe pojawiają się dwie nieproszone wrony i zajmują się nadwyżkami. Dzisiaj zjawiła się taka jedna i to w czasie obecności młodego rybołowa (!), co wywołało zrozumiały gniew z jego strony (fot. 1 - godz. 20:18). Wronę straszenie niewiele obeszło, ale po chwilowym ociąganiu się jednak odleciała. Za chwilę były już dwie wrony (fot. 2 - 20:21) ale również zostały zdecydowanie przepędzone i jeszcze przez parę minut rybołów straszył pilnując gniazda. Sytuację przerwała mama przynosząc rybę, a że natychmiast odleciała, młody musiał sam pilnować gniazda i jeszcze ryby (fot. 3 - 20:31). Po dość długim odstraszaniu intruzów przystąpił wreszcie do posiłku. Po udanej kolacji spostrzegł przelatującego nad gniazdem braciszka (lub siostrzyczkę) (fot.3 - 21:11), który tym razem nie wylądował - przyleciał na gniazdo po kilku minutach. Rodzeństwo troszkę pobyło razem, po czym odleciał jeden, chwilę później drugi młody. Do całkowitego zmroku gniazdo pozostało puste.

Koo przebywa w Centrum Dzikiej Przyrody w Ranua, ... ale nie na skutek odłowienia w wyniku nacisku internautów – niestety (a może na szczęście), nie mieli oni takiej mocy sprawczej, by nakłonić do takiego posunięcia opiekunów gniazda. Złowienie lotnego dzikiego ptaka jest rzeczą niezwykle trudną i ryzykowną (o czym mogliśmy się przekonać w przypadku rannego boćka z Chyb). Oto co wynika z przeglądu relacji forumowiczów z Finlandii w wątku rybołowów na forum estońskim.

25 sierpnia Koo po raz pierwszy na bardzo długo opuściła gniazdo i po raz pierwszy w nim nie nocowała; przy czym od ok. 2 tygodni noce spędzała samotnie – rodzice i rodzeństwo nocowali poza gniazdem. Wróciła następnego dnia – 26 sierpnia o 13:25, po 16 godzinach nieobecności. Kilkadziesiąt minut później (14:08) poleciała ponownie … i już do gniazda nie wróciła. W tym czasie jej matka i jedno z rodzeństwa nie pojawiali się już w kamerze od kilku dni – być może (miejmy nadzieję) oba ptaki rozpoczęły już wędrówkę na południe. Tylko ojciec dostarczał ryby pozostałej dwójce, a po zniknięciu Koo jednemu młodemu rybołowowi. Ostatnią dostawę odnotowano 30 sierpnia. Potem gniazdo opustoszało. Koo nadal nie było. Można spekulować, czy do takiej eskapady zmusił ją głód (raczej nie), czy też nieodparta potrzeba doskonalenia lotów wynikająca z instynktownego poczucia bliskiej konieczności migracji, a może po prostu brakło jej sił, by wrócić – zgłodniała, a sił wciąż ubywało.

Niestety, jak można było przewidzieć, kaleki rybołów nie poradził sobie. W sobotni wieczór – 29 sierpnia – dwa kilometry od gniazda przypadkowo znalazł go myśliwy leżącego w rowie i skrajnie osłabionego; próby podrywania się do lotu kończyły się niepowodzeniem. Myśliwy powiadomił lokalny posterunek policji, że ranny rybołów potrzebuje pomocy. Policjanci skontaktowali się z ośrodkiem w Ranua, który zgodził się przyjąć ptaka. Jednak o tej porze nie było już możliwości przewiezienia go tam i noc spędził jeszcze na łonie natury. Następnego ranka zapakowano Koo do tekturowego pudła i przewieziono do Ranua. Młody rybołów był tak przerażony nowym, nieznanym otoczeniem i sytuacją, w jakiej się znalazł, że nie chciał jeść dobrowolnie ryb podawanych przez człowieka, został więc do tego "nakłoniony". Według tamtejszego intendenta, takie zachowanie, to normalna rzecz u dzikich zwierząt, które nagle znalazły się niewoli; u niektórych stres jest tak silny, że potrafią nie jeść nawet tydzień. Na szczęście następnego dnia (w poniedziałek, 31 sierpnia) Koo jadła już sama z dużym apetytem i energia zaczęła jej wracać. Nie była już tak potulna, jak podczas obrączkowania, pozwalała sobie na demonstrowanie swojej woli przy użyciu szponów. Niestety, zarówno weterynarz z ośrodka w Ranua, jak i z zoo w Helsinkach byli wtedy jeszcze na wakacjach. Personel ośrodka wstępnie ocenił stan nogi ptaka i okazało się, że palce są ruchome, a dotykanie ich nie wywołuje u niego bólu. Jednakże Koo ma sporą niedowagę – co nie dziwi, biorąc pod uwagę, że od kilku dni nic nie jadła, a być może także ilość pokarmu, jaką otrzymywała wcześniej w gnieździe była niewystarczająca (wobec konkurencji sprawnego rodzeństwa). Teraz ma dostawać mnóstwo ryb, by osiągnęła właściwą wagę i odzyskała sprawność umożliwiającą jej wstawanie (przez pierwsze dni tylko leżała).

Na 9 września wyznaczony został termin badania rentgenowskiego w Rovaniemi - dopiero na jego podstawie lekarze będą mogli ocenić, czy będzie szansa na poprawienie sprawności nogi małej Koo. W ośrodku tym mieli już wcześniej jednego rannego rybołowa, który po wyleczeniu został wypuszczony na wolność, ale czy Koo będzie miała tyle szczęścia? Chciałabym być optymistką w tym względzie, ale takie złamanie, to bardzo poważny uraz. W każdym razie cieszę się, że ptak jest już pod dobrą opieką.


Kilka z moich ostatnich fotek z gniazda w Hailuoto:

         


I jeszcze jedno – tłumaczenie fragmentu postu jednej z forumowiczek fińskich, będącego odniesieniem się do powracającego wciąż na różnych forach podejrzenia (wysuniętego pierwotnie przez internautę z Węgier, autora poruszającego filmiku http://www.youtube.com/watch?v=jVl0bl5BnVQ ), że rybołów został okaleczony w trakcie obrączkowania:

”Błędnie oceniasz sytuację i okoliczności obrączkowania. Koo już przed obrączkowaniem miała uszkodzoną nogę, a nie w jego trakcie. To nie obrączkarz ją okaleczył. Osoby, które zajmują się obrączkowaniem ptaków w Finlandii są dobrze wyszkolone i posiadają licencję na wykonywanie tego zawodu. Nie jest to zajęcie, które może być wykonywane przez przypadkową osobę, która miałaby ochotę to zrobić, a obrączkarze wiedzą co robią. (…)”